White Christmas?!

Yohoho!

Ik word hier bestookt met mails van mensen die klagen over te weinig updates, en terecht! Ik denk dat de werkstress en het weer er voor iets tussenzitten want als ik thuiskom is er maar weinig tijd en energie over om nog iets te schrijven op dit blog. Het is tot nu toe al het langste fietsseizoen geweest van de laatste 3 jaar. De sneeuw wou maar niet vallen en het koude weer bleef uit. Vorige week stond de thermometer nog steeds net boven de nul graden. Als je dat vergelijkt met het weer van vorig jaar waar er in oktober sneeuw met bakken uit de lucht viel.

Nu ja, dinsdag was het zover en viel er op 1 nacht ineens 20cm sneeuw. Geweldig, de eerste sneeuw ligt er en iedereen opgelucht, we krijgen dan toch misschien een witte kerst. De skiërs waren ongelukkig want vorige maand bij de seizoensstart was er geen sneeuw te bespeuren in het hele land en moesten alle competities afgeschaft worden. Iedereen moest in Zweden gaan meedoen in wedstrijden want in het thuisland zag alles nog groen.

Persoonlijk ben ik niet zo'n super fan van het witte spul (sneeuw) want het maakt mijn weg naar huis alleen maar veel zwaarder dan het zou moeten zijn. Met al die kilo's zout op de weg komt mijn fiets niet meer buiten en ga ik te voet van en naar mijn werk. Niet altijd even eenvoudig zo 3-4km bergop lopen met sneeuw en ijs onder je voeten. Nu ja, wat extra training voor de kerstfeesten is misschien mooi meegenomen.

Wat gebeurt er op het werkfront? We hebben sinds 1 november een nieuwe winkelchef, mijn biking buddy E. die te taak op zich genomen heeft om de winkel te runnen de komende jaren.  Het beloofd interesant te worden want we hebben een paar nieuwigheden voor het komende seizoen. Onder andere 1 fietsmerk dat spijtig genoeg "verdwijnt" of eerder van naam verandert van Velotech naar Vipera. Een gloednieuw Spinn en Racing Depot website. Eindelijk de moeite om eens te bezoeken. Ridley die komen met een nieuwe Noah Fast, en die ziet er geweldig snel uit.

En mijn nieuwe fiets die besteld is, de Vipera 9.0. ^^

Nog nieuw is dat we vanaf 2012 Norco mountainbikes gaan verkopen. Norco is een geweldig merk van Canada dat voor 2012 bijna zijn hele gamma aan fietsen vernieuwd heeft. Nieuwe alleen nieuwe kleuren maar volledige nieuwe frames met nieuwe demperophang en matrialen. Alles van hardtails, 29'ers, All mountain, Freeride, Dh,... Beloofd boeiend te worden.

Natuurlijk kan je geen Norco verkopen als je geen bijpassende bekleding hebt. De meeste ruige mountainbikers lopen er niet graag bij in spandex en dus heb je liefst wat andere kleding nodig. Daarvoor verkopen we vanaf 2012 dus Fox kleren en uitrusting. alles van Helmen, brillen, shorts, t-shirts, bescherming,...

Nu nog alles in de winkel krijgen en wat verbouwen hier en daar. Ik hoop dat het werk in de werkplaats wat afneemt dat ik wat andere dingen kan doen dan aan roestige winterfietsen sleutelen.

Enfin tot binnenkort!

greets!

Shaken, not stirred

Hei folkens,

Hier zijn we weer met nog eens een korte update van de laatste 2 weken...
Wat is er gebeurd sinds de laatste keer... euhm... ah mijn nieuwe pc is in panne gevallen!
Vorige week zei de nieuwe harde schijf ineens: "nu je alles geïnstalleerd hebt ga ik eens goed met je voeten spelen, vandaag ga ik verstoppertje spelen in je BIOS." Met andere woorden. "Boot Device not Found#" :S
Enfin, ik wat aan het testen geweest met verschillende pc's en mijn harde schijf wou maar herkend worden in 20% van de gevallen. Kan toeval geweest zijn maar in die 20% van de gevallen lag ze ondersteboven?! :D
Allé ik direct goed gezind de dag begonnen, een kort mailtje gestuurd naar de webwinkel waar ik ze gekocht had en dan gaan werken. Een uurtje later had ik al antwoord: "Geen probleem, de nieuwe hardeschijf is al onderweg!" Met een paar mailtjes met bevestiging en verzending. 1 Dag later zat mijn HDD in de brievenbus! Als dat geen fantastische service is dan weet ik het ook niet!!! Ze moesten zelfs de oude schijf niet terug hebben. Dus als iemand een 1TB koffieschoteltje van Seagate moet hebben... laat maar weten. :P

De laatste 2 weekends heb ik, tot groot (on)genoegen van I., doorgebracht in Hafjell met een dowhill fiets en ik moet zeggen: Shiiiiiiiiittt! dat ging voorruit!!! Direct van de eerste dag de stoeltjeslift in en dan tegen een rotvaart de berg af met een gigantische glimlach op mijn gezicht!
Ik heb van een heel weekend niet gestopt met glimlachen... wat een grijns! :P
Moest wel bijna een paar keer mijn ondergoed verversen toen het goed fout ging, maar het was leuk en we hebben het overleefd. Wel moet ik zeggen dat het niet gemakkelijk is om sommige mensen te volgen, E. van het werk bijvoorbeeld, die al sinds zijn 13de DH rijdt. Ik kon met veel moeite af en toe op zijn achterwiel blijven. Maar in de zeer technische secties moest ik wat meer in de remmen gaan.
Dit weekend was het ook Trainer-opleiding met Chris Ball en ik moet zeggen dat het meer dan de moeite was. Veel techniek geleerd en gezien hoe hard je kan gaan als je echt de technische aspecten onder de knie hebt. Het is blijkbaar niet gewoon de berg af rijden en zo weinig mogelijk remmen, wie had dat gedacht?! :D
Moest je ooit de mogelijkheid krijgen om een les te volgen met Chris dan is dat zeker aan te raden, hij is gewoon super vriendelijk en een compleet gestoord als het op fietsen aan komt. :P
Ik sta nu wel vol blauwe plekken omdat ik 2 keer goed op mijn doos gegaan ben maar dat hoort er bij. Al zal ik een nieuwe kniebeschermer moeten kopen want die is bij de eerste crash gewoon in 2 gebroken. Nu ja, beter wat plastic dan mijn knie zeker?!

Volgende week komen we op een blitzbezoek naar België, hopelijk zie ik jullie dan?!

Greets!

Kinderopvang

We zijn er weer!!!

Vandaag weer een korte update uit het leven van een fietsenboer in Oslo! Ik hoor van mijn getrouwe kameraden uit België en Engeland/Nigeria dat alles goed verloopt en dat ze zich te pletter werken...
Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen, maar er is voor de moment niet zo heel veel dat gebeurt. De klanten komen maar met mondjesmaat voor de moment, want het regent al weken aan een stuk. Er is eerlijk gezegd nog geen enkele dag geweest waar het nog niet geregend heeft. Gelukkig is het niet aan één stuk door en kan je af en toe nog eens op de fiets rijden zonder er uit te zien als een verzopen eend als je thuiskomt. :P

Vandaag was misschien nog wel de meest nutteloze/nuttige dag (ik ben er nog niet uit) van de laatste 2 weken. Weinig te doen in de werkplaats en onze assistent winkelchef maar zagen dat we iets moesten doen dus zijn we de Spinn auto gaan halen en die volgeramd met oud ijzer. Om er vervolgens mee naar het recyclage centum te rijden. Natuurlijk om de VW transporter te gaan halen moesten we de metro nemen naar de andere kant van de stad, naar onze andere winkel. Vervolgens de auto leegmaken omdat hij vol met vuilnis en fietsen zat. 1 andere fietsenmaker gaan afzetten in het midden van de stad waar hij fietsen ging repareren voor de noorse fietsersbond. Naar het werk rijden door het centrum, om uiteindelijk na 2,5 uur onderweg geweest te zijn, aan te komen bij onze winkel. :P Efficiënt tijdsgebruik! Daarna het hele ding volsteken met wielen en frames en die gaan dumpen in het containerpark. Ze moesten daar eens goed lachen als we daar met 7 fietsen en 63 wielen afkwamen. De auto tot boven gevuld. :P

Enfin, in het kort, de dag was vandaag snel om en je had het gevoel dat je geen bal gedaan had.

Dit weekend daarentegen beloofd spannend te worden, we gaan namelijk downhill rijden in 1 van de grootste "bikeparks" van Europa. HAFJELL!!! 2 dagen lang de berg afscheuren met mijn "storm trooper" outfit en een downhill fiets. I. was er niet zo gerust in maar volgens haar is wielrennen op de weg ook al levensgevaarlijk... of uit je bed stappen 's morgens... en aan haar enkel te zien uit de badkamer stappen ook. :P

Het word een beetje kinderopvang ook want we gaan samen met de lokale club IK Hero, waar mijn collega E. trainer van is. 13 snotapen van 14-15 jaar die veel sneller rijden dan mij. :P Gelukkig drinken die nog geen alcohol, maar ik vermoed dat 50% ADHD heeft en die 20 liter Red bull en Monster die ze bij hebben beloofd ook al niet veel goeds. Ik vermoed dat ik daar niet veel nachtrust ga hebben...

Vorige week had ik een beetje veel geschreven over vorken en had ik geen tijd meer om nog iets te schrijven over remmen. Dus bij deze:

REMMEN:

sinds de milleniumbug (2000) zijn schijfremmen bijna op elke mountainbike terug te vinden. Alleszins toch op die die de moeite waard zijn. :P
V-remmen zijn tegenwoordig weinig gebruikt maar in landen zoals Nederland waar er geen heuvels zijn kan ik me indenken dat er nog redelijk wat mensen die gebruiken. In de rest van de wereld ben je waarschijnlijk beter af met schijfremmen!

V-brakes of V-remmen

Hydraulische Schijfremmen

Wat zijn de voordelen?
- Betere remkracht over langere tijd
- Langere houdbaarheid
- geen slijtage meer op je velgen
- beter doseerbare remkracht
- geen kabels die roesten.

Wat zijn de nadelen?
- Meer onderhoud
- regelmatig de remolie vervangen (toch 1 keer per jaar)
- moeilijker in te stellen
- kans op scheve remschijven...

Ok, ik weet dat alles relatief is en dat het sterk afhangt van de voorkeur van de persoon zelf maar ik gebruik nooit nog V-remmen op een mountainbike.

Er zijn 2 verschillende soorten schijfremmen, je hebt de mechanische en de hydraulische. Kort gezegd zijn de mechanische bijna altijd een slechte keuze als je veel wil gaan mountainbiken. Er is van alle mechanische schijfremmen maar 1 type waar ik ongelooflijk tevreden van was en dat waren AVID BB7

Hydraulische schijfremmen zijn bijna altijd krachtiger en hebben ook meestal een beter remgevoel. Goedkope mechanische schijfremmen zijn hopeloos en begin je best niet mee. Je gaat enkel maar meer en meer gefrustreerd worden. Dan koop je beter goed V-remmen voor dat geld.

Ok, welke merken maken er hydraulische remmen?

in onbepaalde volgorde:

- Shimano (Mineraal)
- Avid [SRAM group] (Dot 5.1)
- Formula (Dot 4)
- Magura (Mineraal)
- Hayes (Dot 4)
- Hope (Dot 5.1)
- Tektro (Mineraal)
- Promax (Dot 4)
- ...

er zijn er nog een heel deel maar dat zijn alleszins de grote spelers op de markt. Ik heb er ook ineens maar bijgeschreven welke olie ze gebruiken.

Wat is het verschil tussen Minerale olie en DOT olie?


Uiteindelijk is er qua functionaliteit bijna geen verschil. Het is enkel als er een probleem is dat je de verschillen merkt en de meeste mensen gaan hier dus ook nooit bij stilstaan. DOT olie is veel aggresiever om mee te werken, voor je huid en voor de lak van je fiets. Dus wees voorzichtig al je er mee werkt! Minerale olie is veel zachter voor de huid, al zou ik het niet meteen over mijn lichaam gaan smeren. :P Wat je ook kiest, NOOIT maar dan ook NOOIT de 2 met elkaar gaan mengen. De dichtingen in remmen die DOT olie gebruiken kunnen niet tegen minerale olie en omgekeerd. Als je dat doet zijn je remmen voor de vuilbak!

DOT olie heeft een hoger kookpunt dan minerale olie, iets wat je wel zou merken als je te weinig koeling hebt en als een gek aan het remmen bent in een afdaling van de Alpen. Eens je olie gaat koken dan mis je alle remdruk en dan gaat het heel snel bergaf. Letterlijk! :D
Indien je geen watje bent en deftig hebt leren remmen dan heb je dit praktisch nooit voor. Enkel mensen die minutenlang aan hun remmen hangen hebben daar last van.

DOT olie heeft dan weer de neiging om meer water op te nemen dan mineral olie wat dan weer het kookpunt verlaagd. Daarom zeg ik dus dat je best 1 keer per jaar of meer je olie laat vervangen in je remmen. Minerale olie heeft dat probleem met wateropname minder en dus in extreme gevallen kan dit dus beter zijn dan DOT remmen.

DOT olie komt in 2 uitvoeringen voor fietsen. DOT 4 en DOT 5.1, de ".1" is hier heel belangrijk want er bestaat ook nog een DOT 5 maar die is niet bruikbaar in remmen voor fietsen!!!
DOT 4 en DOT 5.1 kunnen bijna altijd gewoon door elkaar gebruikt worden om de meeste DOT remmen. Zorg er gewoon voor dat je al de oude olie eerst aflaat voor je er nieuwe gaat opsteken van een ander type.


Welke remmen zijn aan te raden en welke niet?

Dit is vrij persoonlijk en neem het dus niet als absolute waarheid maar ik heb in een paar jaar tijd wel meer remmen onderhouden dan de meeste thuis mechaniekers dus ik zal er wel niet zo ver naast zitten.
Er zijn veel mensen die blij zijn met product A of B maar aangezien ik beide producten meerdere keren over de vloer krijg en kan testen per jaar kan ik vaak met zekerheid zeggen wat wel of niet gaat werken.

Ik hou persoonlijk van Shimano remmen, zeker de nieuwe 2011 en 2012 remmen! XTR, XT, SLX, Deore,... allemaal zijn ze vernieuwd en remmen nog veel beter dan ervoor. eenvoudiger te ontluchten en in te stellen. Ook met shimano remmen heb ik in de werkplaats amper of nooit problemen.

Avid en Formula remmen zijn geweldig krachtig en zijn misschien wel de krachtigste op de markt. Geweldig als ze werken, maar af en toe sluipt er al wel eens een foutje in en dan ben je vertrokken!
Ze zijn heel onderhoudsgevoelig maar ontluchten is enkel en remblokken vervangen is niet zo'n probleem als bij sommige andere remmen. (gemakkelijke toegang) Formula maakt ook remmen voor motorfietsen dus je kan er zeker van zijn dat je er mee stilstaat!!! :D

Magura heb ik hier in noorwegen het minste ervaring mee maar de kwaliteit is vaak heel goed.

Hayes, tektro en Promax heb ik niet veel goed over te zeggen. Goedkoop, maar daar houd het dan ook op. Veel te vaak problemen mee en de technologie is niet goed genoeg in verhouding met al de andere op de markt. Als je kunt, probeer er van weg te blijven. Het beste van de drie is misschien nog de nieuwe Hayes remmen die nu op de markt komen. Alles van voor 2011, vergeet het gewoon...

Hope is een kleiner merk met geweldig coole remmen waar ik alleen vol lof over kan zijn. Remmen geweldig goed, zien er vet uit en zijn gemakkelijk in te stellen. Alleen misschien niet altijd even gemakkelijk om onderdelen voor te krijgen.

Ontluchten???

Alle remmen moeten vroeg of laat ontlucht worden. Vaak kruipt er lucht in het systeem en voelen je remmen heel sponzig of kan je zelf de hendels gewoon tot tegen het stuur trekken. Ontluchten is dan de enige boodschap en is vaak totaal niet moeilijk maar je moet het je zelf leren. Als je een beetje handig bent in het gebruiken van het internet en het juiste gereedschap kom je al zeer ver. Vergeet natuurlijk niet de juiste olie te gebruiken.

Aanraders?

Zoals ik daarnet al zei, de remmen van Shimano vind ik persoonlijk het leukste. Sinds 2011 is het remgevoel veel beter geworden en de betrouwbaarheid is gewoon top. Kwestie van remkracht zijn ze nog niet op het niveau van een paar andere merken maar ik moet zeggen dat ik met mijn eigen remmen meer dan kracht genoeg heb.

Avid Elixir zijn remmen waar je al eens veel problemen mee kunt hebben. Niet iedereen heeft er last van maar vooral de topmodellen van vorig jaar Elixir CR en CR Mag. zijn gekend voor problemen met dichtingen. Je moet ze ook vaker ontluchten om ze goed te houden en je hebt vaak problemen met slepende remmen.
De vorig modellen Avid Juicy waren iets beter op dat vlak, al had je daar ook een paar modellen (Juicy ultimate, 7 carbon, 7) die ook geweldig veel problemen hadden.
Als ze werken en je ze goed onderhoud zijn het echt geweldige remmen!

Formula zijn vooral duur en cool. Stoppen super hard maar hebben vaak onderhoud nodig merk ik zo. Vooral die op downhill fietsen hebben nogal eens de neiging om voor problemen te zorgen.

Voor de extreem geïntereseerden hier nog eens stukje over bevestiging en schijfgroottes.

De meeste fietsen komen met standaard 160mm schijven (de diameter).
Er zijn meerdere groottes te vinden:
140mm
160mm
180mm
185mm (Avid)
203mm

Vaak komen fietsen ook met een grotere schijf vooraan dan achteraan. vb. 160/140 of 180/160.
zelf gebruik ik hier in noorwegen 180/180 aangezien alles hier in de omgeving redelijk stijl is en ik een All Mountain fiets heb. XC fietsen komen wel meest met 180/160 of 160/160.
Hoe groter de schijf hoe beter de remkracht maar hoe gemakkelijker het is om ze ergens tegen te slagen. Mensen die iets steviger gebouwd zijn gebruiken vaak ook iets grotere schijven. Vrij logisch dat iemand van 1m90 en 120kg iets meer remkracht nodig heeft dan iemand van 1m70 en 70kg. Overdrijf alleen niet. XC fietsen met 200mm schijven is overkill. Vergeet ook niet dat niet alle vorken daar even blij mee zijn en dat je frame daar ook misschien niet voor ontworpen is...

Als je veel leest over remmen hoor je vaak dingen zoals Postmount of IS (internation standard). Wat betekent dat nu eigenlijk?

Er zijn/waren altijd al 2 types van besvestigingen om je remhoeven op je vork of frame te monteren. IS was vroeger het meeste gebruikt maar nu gaat men meer en meer over op PM of postmount. Heeft te maken met de prijs van het produceren van PM bevestigingen, die nu goedkoper wordt en gemakkelijker wordt. Hoe zien die dingen er nu uit?

Het verschil is hopelijk redelijk duidelijk, bij IS worden de bouten van de zijkant in de rem geschroefd, bij PM is dit euhm... anders? :P

nog een fototje:

Postmount

International Standard

Als je dus een PM vork hebt dan kan je dus gemakkelijk een PM remhoef monteren. Als je bijvoorbeeld een oude IS remhoef hebt dan heb je een adapter nodig. Hetzelfde geldt als je een IS frame hebt en een PM remhoef. Dan heb je ook een adapter nodig.

PM vorkbevestigingen zijn standaard voorzien voor 160mm schijven. Gewoon zo te monteren zonder adapter. Wil je een grotere schijf monteren dan heb je een adapter nodig, anders zou dat natuurlijk nooit passen. Je hebt dus verschillende adapters voor verschillende schijfgroottes en bevestigingsmethoden zij het PM of IS.

Top Tip: Je remmen zijn maar zo goed als je fietsmechanieker!
je kan goede remmen hebben maar met slecht onderhoud gaan ze niet zo fantastisch werken.


Goed, genoeg met al dit fietsgedoe, ik ga mijn bagage pakken om morgen te vertrekken!

Ha det bra!

Halfweg...

Omg! nu heb ik zin in Perencake! Ons Ma is precies weer aan het bakken geslagen! Ik kijk er al naar uit als ik volgende maand naar België kom... Hint.. Hint.. :D

Dag "89" op het werk, zonder chef, en het leven is goed. :D Vandaag weer weinig nuttig gedaan buiten die paar fietsen repareren die binnen komen. Het weer is al sinds zondag ongelooflijk slecht en daarmee is er maar weinig actie in de winkel. Mensen blijven binnen en stellen hun reparatie uit. Studenten zijn aan het studeren geslagen en hebben geen geld na al hun boeken te hebben gekocht. Hopelijk is het in de rest van de week wat meer actie. Denk dat ik onze assistent-chef eens in gang moet zetten om wat kortingsacties aan de gang te krijgen!

Voor de rest is het ook maar stilletjes. We zijn nog steeds op zoek naar een apartementje maar voorlopig niets te vinden. We hebben nog een paar weken tijd, hopelijk is er iets dat vrij komt hier in de buurt.

Ik had beloofd DEEL II te schrijven van mijn Post van vorige week, dus hier komt het.

DEEL II: Verende Vorken

Ok, waar beginnen we...
Er zijn veel verende vorken te vinden van een heel deel verschillende merken. Hieronder volgen de meest belangrijke, zodat je ze kunt herkennen.

Rock Shox
Fox Racing Shox
Marzocchi
DT Swiss
Formula (Nieuw voor  2012)
Cannondale
Magura

Manitou
SR Suntour
RST


Er zijn er waarschijnlijk nog wel een deel te vinden die veel minder bekend zijn, zoals White Brothers, German:a, FRM,... maar die verkopen zo weinig vorken dat ze niet echt zo belangrijk zijn...

Alle vorken bestaan grofweg uit de zelfde onderdelen, je hebt de vorkbuis (steering tube) waarmee ze in je frame bevestigd zit. De kroon (Crown) waarmee de Binnenbenen (stantions) bevestigd zijn. De binnenbenen glijden van via glijbussen (bushings) in de buitenbenen.


De meeste goedkopere fietsen komen met Suntour of RST vorken van lage kwaliteit. Soms ook met goedkope vorken van manitou of Rock Shox, maar uiteindelijk maakt het niet veel uit. Fietsen rond de €500-600 hebben sowieso meestal waardeloze vorken met weinig instellingen.

Wat maakt het verschil tussen een goedkope vork en een duurdere?
De goedkope gebruiken vaak een stalen veer om terug te veren maar de duurdere gebruiken meestal lucht. (ok er zijn dure vorken met stalen of titanium veren maar die horen meestal tot de categorie DH en FR.) Goedkope vorken hebben ook meestal geen instellingen zoals "Compression" en "Rebound". (hierover straks meer)

Een vork met luchtdemping is gemakkelijker in te stellen omdat je daar met een demperpomp meer of minder lucht kan inpompen naar gelang de persoon die de fiets gebruikt. Afhankelijk van gewicht en voorkeur. Bij een stalen veel moet je dan de veer gaan vervangen en dan zit je soms net tussen 2 verschillende veren in en kan je niet vinden wat je moet hebben. Ik hoef er ook niet bij te vertellen dat een stalen veer ook meer weegt dan lucht. :P We spreken hier toch gemakkelijk over een 300gram of meer. Een lichtere voorvork maakt het gemakkelijker om je voorwiel van de grond te krijgen en om over obstakels te geraken. Duurdere vorken gebruiken ook buitenbenen van Magnesium of Carbon, terwijl dat bij goedkope vorken vaak aluminium of staal is. De binnenbenen zijn bij betere vorken gemaakt van aluminium in plaats van staal en zijn behandeld met een coating die veel harder, duurzamer en gladder is. Goedkope vorken gebruiken ook veel plastic delen aan de binnenkant in de plaats van aluminium, kwestie van geld te sparen. Geloof me, het laatste waar je aan wilt denken wanneer je aan 40 km/h van een berg vliegt is dat je vork vanbinnen met een plastic schroef aan elkaar zit... :S



Er zijn een paar begrippen of functies die standaard zijn bij bijna alle vorken en dat zijn:

Lockout: Een manier om de vering uit te zetten zodat je vork niet meer inveert. gemakkelijk wanneer je op de weg rijdt of moet klimmen op een minder technische klim. Je hebt vorken met een lockout functie vanboven op de vork ofwel met een schakelaar op je stuur. Gemakkelijk, dan hoef je je handen niet van je stuur te halen. Ikzelf hou niet van extra dingen op mijn stuur en ik gebruik de lockout op mijn vork eigenlijk nooit dus het stoort me ook niet. Vorken van Rock Shox veren altijd nog een klein beetje (+-1cm ofzo) als je de lockout aanzet, dit is om de je met een stijve vork vaak anders de controle zou kunnen verliezen op oneffen terrein. Je voorwiel heeft dan nog altijd iets betere grip op het terrein. Sommige mensen vinden dit een probleem, al snap ik niet waar ze het over hebben...



Rebound Damping: Dit regelt hoe snel je vork terugveert na het inveren. Dit is ook sterk afhangelijk van hoe sterk je veer is die in je vork zit. (lucht of normaal) Gemakkelijk gezegd, hoe stijver je veer is hoe meer rebound je moet hebben om je vork onder controle te houden. Je wilt altijd dat je vork op een gecontroleerde manier terug uitveert en niet terug naar boven schiet zodat je op je fiets zit als op een hobbelpaard. :D Als je teveel Rebound gebruikt dan krijgt je vork niet de kans om terug te keren voor de volgende schok aankomt, en kan het zijn dat ze helemaal inveert tot op de bodem.


Spring: Engels voor veer. Dit kan dus een stalen veer zijn of een lucht veer. Het voordeel van een stalen veer is dat over de hele veerweg een veer lineair is.(rechte lijn) De weerstand is over de hele weg hetzelfde. Bij lucht is het verloop vaak veel meer progressief. (veel meer weerstand naar het einde toe.) Daardoor voelt een goede stalen veer vaak iets beter aan dan een lucht veer. Maar men is nog zo ver gevorderd dat je het verschil niet zo vaak meer merkt. Zeker niet bij de duurdere vorken.



High Speed en Low Speed Damping: Dit zijn 2 andere vormen van demping. De ene is demping wanneer de vork heel snel inveert en de andere wanneer de vork traag inveert. Bij traag inveren denk ik bijvoorbeeld aan bochten of bij het remmen waarbij je gewicht relatief langzaam naar voren verplaatst. Met low speed damping kan je dus bijvoorbeeld "brake dive" (inveren tijdens het remmen) voor een deel tegenwerken zodat je niet over je stuur gegooit wordt.


Vergeet niet dat demping en een veer 2 totaal verschillende dingen zijn. Een veer beweegt gewoon in en uit. De demping maakt het verschil tussen hoe snel de veer in en uit kan bewegen. Compressie demping of rebound demping werken dus de veer tegen bij het inveren en uitveren om zo meer controle te krijgen over je vork. Zonder demping zouden we terug zijn bij ons hobbelpaard! :D


Ik weet het, het is wat veel in het begin maar het helpt om te snappen hoe die dingen juist werken. Veel mensen denken ook dat in de 2 vorkbenen een veer zit maar dat is dus niet waar. Meestal zit in het linkerbeen (als je op de fiets zit) je veer en in je rechtervorkbeen je demping.


Mijn favoriete merken zijn verruit Rock Shox en FOX racing shox. Beide omdat ze enkel te onderhouden zijn en je er overal delen kan voor vastkrijgen. Fox heeft zijn legendarische kwaliteit die niet onverdient is maar Rock Shox heeft vaak lichtere en simpelere vorken. Al hebben ze iets meer onderhoud nodig.


Laat je niets wijs maken in de winkel: Alle! maar dan ook Alle! bewegende delen op een fiets hebben onderhoud nodig, en een dempervork is daar ook één van!!! Ja, je kan met een dempervork gerust 4 jaar rijden zonder er iets aan te doen maar dan ga je 3,5 jaar met een slecht verende vork rondrijden. Mijn vork gaat minstens 1 keer per seizoen open om alle dichtingen te vervangen die versleten zijn en om nieuwe olie en vet in te doen. Als je gewoon al 1 of 2 keer per jaar nieuwe olie laat steken dan verslijt je vork praktisch niet... en aangezien een zeer goede vork tussen de €500 en de €2000 kan kosten is dat aan te raden.


Rock Shox:
Voor 2012 hebben ze hun line-up wat verandert.

Hun beginner vorken "Dart" en "Tora" vallen weg voor 2012 en er komt een nieuwe vork in de plaats die gewoon XC heet. Dat is op zich goed omdat Dart en Tora bijna hetzelfde waren en je ze op zich eigenlijk kan vergeten. De goede vorken beginnen vanaf een Rock Shox Recon. Liefst de GOLD met TK of RL. De Gold is wat lichter dan de de Silver. :D


De Reba en de SID zijn geweldig goed vorken waar je net als de Recon jaren plezier van hebt. Alleen zijn ze heel wat duurder. De meeste mensen vergeten dat als je een vork koopt zoals een SID World Cup of XX WC dan heb je vaak best je eigen persoonlijke mechanieker die voor jou elke maand je vork onderhoud. :D Dat zijn pure race vorken en dus ook onderhoudsgevoelig. Hier in Noorwegen koopt gewoon iedereen de duurste en dan kijken ze er niet naar om tot het te laat is. Dan maar klagen dat het rommel is... Juist ja...


Fox maakt geen slechte vorken voor zover ik weet... maar ze zijn ook niet goedkoop dus je vindt ze waarschijnlijk ook niet op een beginner MTB.


Marzocchi kwaliteit is zo een beetje op en af, soms heb je eens een goeie en soms kan het weer eens tegenvallen. Alhoewel dat wel zo kan zijn met de meeste merken. Meestal zie je ze niet zo vaak maar ik denk dat ze voor 2012 sterk gaan terug komen.


DT swiss... Duur maar fantastische kwaliteit. Super eenvoudig onderhoud en werkt zeer goed.


Formula, helemaal nieuw voor 2012. Nog niemand heeft ze getest maar als ze zo goed zijn als hun remmen dan kan het wel wat worden.


Cannondale verkoopt alleen de "Lefty", waar ik weinig of geen ervaring mee heb. Kwaliteit is goed maar meer kan ik er niet over zeggen. :D


Magura, komt maar weinig voor op fietsen van grote merken. Goede vorken maar wat ambetant oplossingen af en toe.


Manitou. Ik heb niet veel positief te zeggen over hun vorken, de enige vork die ik me zou kunnen indenken is hun DH vork, de Manitou Dorado. Hun goedkopere vorken gebruiken teveel plastic en zijn niet stijf genoeg. Alle merken waarbij hun vorken aan elkaar zitten met plastic bouten of plastic schroefdraad, daar blijf ik liever van weg. Ok hun vorken zijn vaak de lichtste in hun klasse... maar toch, neen dank u!


SR Suntour en RST... Blijf er van weg! De kwaliteit is gewoon niet eens in de buurt van de andere merken!


Goed dat was zo een beetje de "Basics" zoals ik het zie. Er is nog veel veel meer te leren over verende vorken maar het gaat dan allemaal te ingewikkeld worden.


Moesten er vragen zijn, vuur ze maar af!!!


Greets!

Muhahahaha!

It's Alive! Alive!!! Hahahahahahaaaa!!!!

Mijn nieuwe pc is klaar en het is een rekenBEEST! Heerlijk om terug te kunnen werken zonder te moeten wachten op een pc die volledig doodvalt bij het zien van een flashwebsite of bij de meest eenvoudige vorm van multitasking. Nu alleen nog leren werken met die vreemde wind"hoos" 7 (zoals ons L. dat altijd zegt.). Ik heb de laatste 2 jaar bijna enkel met Linux of windows XP gewerkt dus ik ben helemaal waardeloos als het op de laatste windows aankomt. Voorlopig moet ik zeggen dat het mij bevalt. Snelle opstart en het ziet er fancy uit. (Alhoewel ik geen fan ben van "fancy gadgets")
Geef mij maar de goede oude windows 98 look. :P

Nog goed nieuws, nu ja voor jullie dan... :D I. en ik komen naar België in oktober voor een blitzbezoek. We komen de 14de oktober toe en we vertrekken de 17de weer naar huis. Wat is de gelegenheid? wel, eerst en vooral de famillie bezoeken en ons ma haar heerlijke keukencreaties opeten, daarna naar BikemotionBenelux in Utrecht voor het 4de jaar op rij. Het belooft weer interesant te worden!

Aangezien men broer B. zich graag een MTB zou willen aanschaffen en er wel meer mensen zijn die misschien graag wat hulp willen bij hun aanschaf, dacht ik in het kort de Basics eens neer te schrijven zodat je niet met een kat in een zak naar huis komt.

DEEL I

Eerst en vooral moet je weten waar je je fiets voor wil gaan gebruiken, er zijn heel veel verschillende mountainbikes ook al zien die er voor de meeste mensen hetzelfde uit.
De hoofdcategoriën gaan als volgt:

CrossCountry (XC)
Trail
All Mountain (AM)
Freeride (FR)
Downhill (DH)

XC

XC is de meest voorkomende vorm van fietsen, de "normale" MTB. 26" of 29" wielen, meestal tussen de 80 en de 120mm demping op de voorvork. Eventueel "full suspension" (Vol geveerd) dus met demping vooraan en achteraan. XC fietsen zijn gemaakt om zo snel mogelijk van A naar B te geraken en zijn verruit de snelste van allemaal in het klimmen. Iets meer aggresieve houding op de fiets met redelijk veel lichaams gewicht op het voorwiel. Hierdoor is klimmen eenvoudig maar in zeer technische en stijle afdalingen is dit niet altijd de beste fiets. Dit zijn ook de meestal de lichtste fietsen.

Trail

 
Trail is een meer all-round en zijn bijna altijd Full Suspension fietsen. Ze hebben tussen de 120mm en de 140mm vering vooraan en achteraan en zijn gemaakt om vlot te klimmen en beter af te dalen dan de normale XC fietsen. Iets meer relax zithouding op de fiets maar nog altijd redelijk "Racy".

AM

All mountain is een fiets die meer gebaseerd is op de big mountain stijl van fietsen. Een fiets die nog altijd redelijk kan klimmen maar veel sneller kan afdalen op zeer technisch terrein. Gemaakt om eerst naar boven te fietsen en om je dan zo snel mogelijk van de bergwand naar beneden te gooien. :D
Tussen de 150mm en de 160mm vering die liefts allemaal gebruikt wordt. Ze zien er vaak op het eerste zicht hetzelfde uit als de Trail fietsen maar ze hebben meer vering, een kortere bovenbuis, kortere stuurpen en een kleinere stuurhoek.

FR

Freeride is gemaakt om nog minimaal te kunnen klimmen maar meer om van de berg af te vliegen. Het is mogelijk om er mee te klimmen maar het kost veel moeite. Deze fietsen worden het meest gebruikt om de lift naar boven te nemen en dan naar beneden te vliegen op technisch terrein en jumps. Meestal tussen de 160mm en de 180mm vering.

DH

Downhill is misschien één van de meest extreme vork van fietsen en is puur gemaakt om de lift naar boven te nemen en dan op het meest onmogelijke og stijle terrein naar beneden te racen. 200mm of meer demping en grote schijfremmen. Onmogelijk om mee te klimmen maar gigantisch en schrikwekkend in de afdaling. :D Check it out...

De meeste mensen zijn waarschijnlijk op zoek naar hun eerste mountainbike dus is het misschien beste te starten in de categorie XC.

De vragen die wij op het werk altijd stellen zijn:
- Waarvoor ga je de fiets gebruiken?
- Ben je van plan vaak te fietsen of competitie te rijden?
- Wat is je budget?
- Hoe vaak koop je een nieuwe fiets?

Op basis daarvan kan je beginnen een fiets te zoeken die je aanstaat. Om het rechtuit te zeggen, als je van plan bent je eerste mtb te kopen, koop hem niet Té goedkoop want je gaat het je beklagen. Als je redelijk vaak wil gaan mountainbiken ga je toch moeten kijken naar een budget van rond de €800-900. (Alleen voor de fiets...) Vergeet ook niet dat je een helm gaat nodig hebben en schoenen, pedalen en eventueel nog andere fietskleding.

Wat heeft een duurdere fiets wat die goedkope niet heeft? Betere onderdelen, servicebare onderdelen, een beter frame, een beter doordachte zitpositie, meer comfort, langere houdbaarheid,...


Laat je ook niet in de luren leggen door de verkoper, als je 1m70 ben heb je geen 21" frame nodig! Nog vaak verkopen fietsenmakers graag hun oude stock, ook al is de fiets totaal niet jouw maar, ze willen er vanaf en als je er niets van af kent... dan heb je prijs! Niet alle fietsenmakers zijn zo, er zijn er ook goede die je wel degelijk willen opmeten. Zeg ook niet te snel ja als je een fiets gaat kopen, koop hem pas als je 100% zeker bent dat dat de fiets voor jou is.

Een goede fietsenmaker zoekt samen met jou naar de juiste fiets en stelt deze dan naar jouw gewicht/grootte in zodat je hem kan testen.

Probeer een paar fietsen in de winkel waar je hem gaat kopen, rij er eens een paar keer mee het blokje rond. Een cirkeltje in de parkeerplaats is niet genoeg, je moet hem testen! Als je fietsenmaker een testrit weigert, dan ga je gewoon naar een andere! Je kan een fiets niet kopen zonder hem te testen.

Onderdelen:

De "groep" bestaat uit een heel deel komponenten die een deel van je fiets uit maken.

Je krankstel, voor en achter derailleurs, shifters, ketting, kassette (achterste tandwielen), remmen, pedalen en wielnaven. Niet alle fietsen komen met alle komponenten van hetzeflde merk want vaak is het een mengeling van merken en verschillende kwaliteiten. Afhankelijk van waar ze wat geld wouden sparen. Meestal zijn je krankstel, derailleurs en shifters, ketting en tandwielen van hetzelfde merk en kwaliteit.

De 2 merken die MTB groepen produceren zijn Shimano en SRAM
Het bedrijf SRAM is een verzamelnaam voor een combinatie van 4 dochterbedrijven AVID (Remmen) TRUVATIV (krankstellen) SRAM(derailleurs) en ROCK SHOX (Vorken).
Die 4 bedrijven zijn samen gaan werken om betere componenten te produceren en het op te nemen tegen Shimano.

Hun meest gebruikte groepen zijn: (Van duurst naar goedkoopst)
Shimano :

XTR (Top Race groep, licht en sterk. gemaakt voor competitie gebruik)
XT (Zelfde functionaliteit als XTR maar iets minder exotische matrialen en betere prijs.)
SLX (Bomb-proof groep die alles aankan van XC tot AM of zelfs FR)
DEORE (Meest waar voor je geld, sterk en slijtvast maar zwaarder dan bovenstaande groepen.)
ALIVIO (Ok groep voor goedkope fietsen maar niet gemaakt om veel mee off.road te rijden.)
ACERA (eeuhm... forget it...)

SRAM:

X.X (Zoals Shimano XTR, licht en high-end, met veel titaan en carbon en een hoog prijskaartje.)
X.0 (zie XT)
X.9 (Goedkopere uitgave van X.0 eigenlijk, minder carbon maar zelfde functies.)
X.7 (Zeer basis groep van SRAM, iets minder van kwaliteit dan Deore.)
X.5 (Tja... goedkoop?)
X.3 (Nooooooo!!!)

Als je een beginners fiets koopt, zoek je dan iets van het niveau Deore of X.7. (Liefst Deore eigenlijk)

Persoonlijk ben ik een fan van Shimano, hun styling is niet altijd even geweldig maar hun componenten werken, en blijven werken. Ik heb al veel te veel goedkope X.7 moeten opengooien om ze te repareren. Om te vergelijken, ik heb vandaag nog 15 jaar oude xt hendels in mijn handen gehad. Gewoon even smeren en ze waren zo goed als nieuw...

Volgende keer hebben we het over VORKEN en REMMEN.

Greets!

Update....

Hello! Hier zijn we nog eens met een nieuwe update, aangezien het nu al wel heel lang geleden is. Hoe komt dat? Aan de ene kant mijn afkeer van mini-laptop toetsenborden en aan de andere kant door te weinig tijd.

Ondertussen is onze Pa hier op bezoek geweest en heeft hij zo wat meer gezien van Oslo dan de meeste mensen hier op 2 jaar tijd kunnen zien. Speedy Gonzales is er niets tegen. :D Ik moest spijtig genoeg die week werken aangezien het mtb seizoen nog steeds vol aan de gang is. Maar we hebben toch elke avond kunnen afspreken en samen kunnen eten. Het was al lang geleden dat ik hem nog gezien had en ik heb er van genoten om met hem wat door de stad te kunnen lopen en te babbelen.
Tegelijkertijd was een vriendin van Ingeborg en haar vriend hier in Oslo om bij ons een paar nachten te overnachten voor ze verder trokken naar Zweden.

Zoals ik al vermelde is het mtb seizoen nog steeds aan de gang en is het nog redelijk hectisch op het werk met momenten. De grootste race van het jaar is al door (Birkenbeiner) en nu komen de slachtoffers daarvan bij ons op reparatie. Men zei dat het nooit 3 jaar op rij slecht weer kon zijn maar het regende pijpenstelen. 1 van de slachtoffers was Martin van op het werk die geweldig hard ten val kwam in de laatste zeer steile helling. Natuurlijk werd dat live op tv uitgezonden en hebben we er de beelden van. :D Hoe grappig vond hij het denk je toen hij op het werk kwam en die beelden in loop gespeeld werden op het grote scherm in de winkel. :P (Oops...) Hij had gezegd dat hij ze allemaal ging inhalen in de laatste helling... en dat deed hij ook maar zijn fiets wou niet meer volgen.

Veel scheve wielen, kapotgereden fietsdelen, remmen die volledig om zeep zijn. Ik had er eentje die volgens de klant "nogal slecht remde", waarbij de remblokken volledig doorgesleten waren en hij met beide zuigers op de schijf aan het remmen was. Blijkbaar had hij dat niet gehoord? Juist ja... nieuwe remmen iemand? Een andere was gecrashed en zijn carbon velg was volledig versplintered, hij had een bocht gemist en een toertje gedaan in het veld dat naast de weg ligt. Op zich geen probleem, moest dat veld geen 1,5meter lager liggen dan de weg. "Hoeveel kost zo'n velg? Die wielen zaten op mijn fiets toen ik die kocht., is dat niet gewoon een nieuwe vlechten?" Euhm... meneer, dat wielsetje kost 26.000kr (+€3000). "Oh! euhm, laat dan maar..."

Enfin, genoeg te doen in de werkplaats en de sfeer is ok, ook al hebben we nog steeds geen nieuwe chef. We moeten nu enkel van alle producten afgeraken voor het einde van het seizoen. Spannend.

Voor de rest zijn we nog steeds op zoek naar een nieuwe plaats om te wonen maar er is voor de moment niet veel te vinden door de schoolstart enzo. Nu ja, gewoon blijven zoeken en misschien vinden we iets wat geen €1500 kost voor 50 vierkante meter... :S
Ik heb veel zin om iets buiten Oslo te wonen maar aangezien we geen auto hebben en I. elke dag in de stad moet zijn op de universiteit is dat wat onpraktisch.

De laatste tijd is het enorm slecht weer, het regent hier gewoon elke dag. Weliswaar met tussenpauzes maar er valt wel elke dag regen. Gisteren en vandaag waren er overstromingen voorspeld en ik moet zeggen dat het gisteren avond met bakken uit de lucht viel. De helft van onze straat was een rivier geworden die de berg afstroomde. geweldig om te zien als je hier woont, niet zo leuk als je wat lager in de stad woont. :D
De koersfiets is nog maar 2 keer van stal gehaald sinds Trondheim-Oslo en het is de laatste maanden de MTB die het meeste actie ziet. Ben ook ondertussen met E. van op het werk gaan downhill mountainbiken. :P Geweldig plezant en vermoeiend moet ik zeggen. Ook totaal gestoord om zo op hoge snelheid van een bergwand te vliegen, maar het geeft een kick al je heelhuids beneden staat.
Je rijd vaak zo stijl naar beneden op plaatsen waar je te voet veel meer moeilijkheden zou hebben.
Zoals dit:

Of dit:

Ik probeer gewoon E. te volgen en niet teveel na te denken. Hij doet dat al van als hij 13 is dus als ik hem volg kom ik wel beneden. :D

Vorige vrijdag ook eindelijk een nieuwe pc besteld omdat ik het mis om geen eigen pc te hebben. Het was een keuze tussen een laptop of een desktop, maar uiteindelijk heb ik voor de desktop gekozen omdat ik dat beter vind. Ik heb bijna nooit een laptop nodig op verplaatsing en met een desktop krijg je veel meer pc voor je geld. Plus dan kan je hem zelf bouwen en dat is altijd leuker. Herinner me nog toen onze Pa mij altijd toonde hoe pc's in elkaar zitten en hoe je die bouwt, toen ik nog een klein manneke was. Kijk er naar uit, hopelijk komt hij morgen en dan kan ik nog eens updaten vanop een deftige pc. :D

Greets!!!

Action!

Vandaag er weer een hectische dag opzitten op het werk. Veel te veel te doen en veel te weinig tijd, the story of my life...

Ik ben waarschijnlijk ook 's werelds slechtste persoon in multi-tasking en ik heb de laatste tijd de geheugencapaciteit van een goudvis, ge moet niet vragen wat dat geeft wanneer ge staat te werken en ge elke 30seconden bestookt wordt met vragen. Ge krijgt dan enorm weinig gedaan, met als gevolg dat ik de hele dag met dezelfde fiets bezig geweest ben. Het is te zeggen, die heeft meerdere keren op mijn statief gehangen ,om hem er dan weer na 2 minuten af te halen en een andere in de plaats te hangen. Uiteindelijk heb je dan een fiets of 12 gedaan maar het voelt alsof je van een hele dag niets gedaan hebt. Enorm vermoeiend om te werken met verkopers en klanten die geen flauw benul hebben waarmee ze bezig zijn of wat ze willen.

Daarnet nog waren er 2 van onze verkopers een fiets aan het repareren en riepen ze "Kan jij deze afwerken, dan kunnen wij snel gaan eten?", voor mij geen probleem, hoe lang kan dat duren? 2-3 minuten? Euhm... neen...
Ze waren er in geslaagd om met hun tweetjes een nieuwe fiets te monteren voor een klant. Alleen hadden ze van 1 van de pedalen de bevestigingsbout afgerond, daarbij hadden ze per ongeluk 1 spaak in vernieling geslagen en als laatste hadden ze de balhoofdlager (stuurlager) verkeerd gemonteerd. Begin maar... :S
Volgende keer kan ik het maar beter direct zelf doen, dan ben ik zeker dat het goed gedaan is.

Wat is er nog heet van de pers? Euhm... Ik ben gevraagd om dit weekend naar de voorbereidingen van de Olympische spelen te gaan in londen op een test-event. Spijtig genoeg heb ik daarvoor geen tijd, het had nochtans leuk geweest. Mechanieker zijn voor Edvald Boasson Hagen, Alexander Kristoff, Kurt Asle Arvesen, Thor Hushovd... enfin de Noorse top. :D

Voor de rest gaat het leven zijn gang, we zijn op zoek naar een nieuw apartementje maar de markt is vrij slecht voor de moment. Tenzij je graag € 1500 betaald per maand voor 35m2. :S

Nog goed nieuws, onze pa komt naar Oslo! Joepie! We kijken er naar uit! Een paar dagjes gids spelen in Oslo, komt dik in orde.

Enfin, we gaan nog wat verder werken hier thuis...

Greets!!!

Hey hey!

Eindelijk terug van een maand "vakantie" in het niet zo verre zuiden. Sorry voor de mensen die moeilijkheden hadden om mij vast te krijgen maar ik geen computer of internet en vaak enorm slechte gsm-dekking.

Begin Juli kreeg ik de opdracht om met een 7,5meter lange Iveco naar Tsjechië te rijden met een half miljoen noorse kronen aan fietsen vanachter in de auto. Dit alles voor de Ronde van Tsjechië! Er waren een paar grote ploegen aanwezig (waaronder belgische) en het hotel in Olomouc was vrij goed. Elke ochtend begint met het vechten voor elektriciteit en water voor de auto zodat we de wasmachines konden gebruiken en het eten in de koelkast niet slecht werd. Je zou denken als ze tegen de hotel eigenaar zeggen dat er 10 ploegen op de parkeerplaats gaan staan met 2-3 auto's elk en alle water en stroom voorzieningen nodig hebben, dat ze hun voorbereidingen zouden treffen? Euhm...Neen... het is nog steeds Tsjechië.

Op zich een fantastisch mooi land met veel natuur en mooie steden zoals Praag. De wegkwaliteit daarentegen is meer naar Noorse of oost-europese standaard, veel gaten, grove oude asfalt, merkwaardige kruispunten en ruggengraat brekende autostrades. Het was een interesante week. 1 mechanieker, 7 rijders, 2 soigneurs en een ploegchef. Ik was de oudste van de groep maar ik had tegelijkertijd ook het minste ervaring van de hoop. Op zich geen probleem, alleen was de ploegchef niet zo flink in communiceren met de rest van de groep. (Zijnde de soigneurs en ik) Met als gevolg dat altijd alles nogal "last minute" moest gebeuren. Elke dag was er werk van 8uur 's ochtends tot 22uur 's avonds. Soigneurs en mechaniekers zijn altijd ondergewaardeerd als het op wielerploegen aankomt. Niemand weet wat ze doen maar op één of andere misterieuze wijze is altijd alles klaar en in order. De renners hebben er geen benul van hoe gemakkelijk ze het hebben.

Het leven van een renner tijdens de tour of Tsjechië:
- Opstaan om een uur of 9
- Douchen en naar de eetzaal gaan om te ontbijten.
- Terug naar je hotelkamer gaan en de race route bekijken.
- Daarna je wat bezighouden tot het tijd is om te vertrekken.
- Je fietskleren aandoen en naar buiten gaan om in de auto te springen
- Naar de start gereden worden en wat relaxen in een stoeltje in de schaduw.
- Je eten staat voor je klaar, gewoon maar in je truitje steken.
- Je fiets nemen met de drinkbussen al klaar op gemonteerd en naar de start rijden.
- 5 uur kei hard rijden en afzien om een goede placering te krijgen in het klassement.
- Je fiets afgeven, je omkleden en terug in de auto springen naar het hotel.
- Een douche nemen en een massage krijgen
- Gaan eten
- Vergadering met de ploegleider en de taktiek voor de volgende dag bespreken.
- Rest van de avond doen wat je wil...

Ze moesten eens weten wat een luxe leventje dat eigenlijk is.

De Mechanieker daarentegen:
- Vroeg opstaan en douchen
- Alles uitpakken uit de iveco voor de race van de dag.
- Alle fietsen nog een laatste keer snel nakijken voor het vertrek.
- Alle reservewielen en fietsbanden nakijken en oppompen.
- Alles in de auto's laden voor het vertrek.
- Met de auto naar de start rijden.
- Alle fietsen uitladen en klaarzetten.
- Eventueel nog een paar laatste wijzigingen doorvoeren.
- 5 uur in de auto zitten, de race volgen, renner-nummers noteren en opzoeken, drinkbussen vullen en aangeven indien nodig, wielen vervangen of iets repareren van uit de auto.
- Alles weer inladen in de auto's na de race
- Alles weer uitladen uit de auto's wanneer je op het hotel bent.
- Alle fietsen, reserve fietsen en extra wielen grondig wassen en afvetten, alles nakijken en smeren.
- Alles weer inladen in de iveco voor de dag erna.
- Alle auto's wassen en de soigneurs helpen met de was van de kleren.
- Gaan slapen

Er was genoeg te doen, zeker omdat de meeste fietsen al een tijdje niet meer nagekeken waren door een fietsmechanieker in een werkplaats. Daarbij waren het ook nog eens allemaal fietsen van andere merken en met verschillende uitrusting. Gelukkig was iedereen dan ook nog eens vergeten om al zijn uitrusting te labelen met zijn achternaam, met als gevolg dat het voor mij geweldig leuk was de eerste 2 dagen.

De week erna was helemaal anders dan de hel van Tsechië en het voelde een beetje als vakantie aan. Marthe (1 v/d soigneurs) en ik zijn verder gereden naar Italië voor het Europees kampioenschap voor Juniors en renners onder 23jaar. (Jongens en Meisjes) Het dorpje, de naam ontglipt me, ongeveer een uurtje ten zuiden van Ancona aan de oost-kust van het zonnige Italië was een prachtige plaats om te verblijven in een 4 sterren hotel. :D
We hadden maar 9 renners: 4 juniors, 2 meisjes en 3 U23 jongens. We kwamen toe op maandag morgen en de eerste race was pas op vrijdag. Een week verlof!!! zou je denken, maar neen. Alle renners gingen elke dag volgens een gepast trainingschema trainen en alle fietsen moesten dan nagekeken worden en eventueel gerepareerd... *kuch*...*kuch* (ze zijn niet allemaal even flink in het rechtop blijven blijkbaar.)

Er was genoeg werk want niet al de uitrusting die ze bij hadden was even goed onderhouden. Lijmbanden die je gewoon van de velg kun duwen met je 2 duimen, kogellagers die versleten zijn of uit elkaar vallen, enfin... je kan het zo gek niet bedenken. Dan zou je denken dat als je naar het EK mag gaan dat je alles eens laat nakijken op voorhand? Euh... Nope...
Enfin, alles heeft ook een beetje zijn charmes, in een zonnig land (35graden) fietsen staan wassen en repareren in de buitenlucht is eigenlijk fantastisch. Er zijn veel ergere jobs denk ik zo. :D Het is ook altijd plezant om de lokale fietsenwinkels op te zoeken voor onderdelen, iets wat altijd gepaard gaat met veel wijzen en gebroken engels of verkrachting van de lokale taal. Geweldig grappig en een gevoel van voldoening als je na lang onderhandelen eindelijk vind wat je nodig hebt. Vooral in een boerengat in Italië.

Het EK was vooral ontspannend omdat er tijdens de races geen volgwagens achter het peleton mochten rijden. Alleen een paar auto's van de neutrale service. Dit omdat het korte rondes waren van 14km en het anders gevaarlijk wordt. je zit dus met de rest van je ploeg in zo een party-tentje naast het parkour, net als alle andere landen. En dan moet je drinkbussen aangeven als de renners voorbij komen. Of eventueel mechanische bijstand leveren als er iets vlak voor je tentje moest gebeuren. Die kans is 1 op 1.000.000.000.000, of zoiets denk ik.
Dus je zit de hele race te eten en te drinken in je stoeltje tot er renners voorbij komen en dan werk je 2 minuten en dan ga je weer zitten. :D geweldig harde arbeid. :D

Het hotel was goed, alleen het eten trok op niets. Ik denk dat je in Tsjechië beter Italiaans kan eten dan in Italië. Elke dag hetzelfde, groenten buffet met bedenkelijke groenten (Ofwel "te vers" ofwel platgekookt), Pasta in al zijn vormen, Parmezaan, een saus (of moet ik zeggen soep?) en een lapje vlees waar veel discussies over gevoerd werden om de oorsprong proberen te achterhalen. Is het varken of is het koe? Misschien was het ooit kip? Een paar mensen beweerden dat het vis was... alhoewel ik het betwijfel. Je kan veel doen met vis maar zelfs de italianen zijn zo goed niet...

Het eten in Tsjechië de week ervoor was niet veel beter trouwens. Één van de rijders zei nog tegen me,"als je iets krijgt wat lijkt op vlees, niet nadenken en gewoon doorslikken, dat is het beste..." :S
Geweldige menu, Aardappelen aan 1 kant van je bord, een soort droog en taai stoofvlees in het midden en wat pasta aan de andere kant. Groenten waren er vaak niet bij. Mmmmm... Heerlijk! :D

Daarom was ik blij als ik na het EK naar Frankrijk kon trekken om 2 weken te ontspannen en normaal te eten. I. en ik hadden 2 andere koppels uitgenodig om samen met ons het zuiden van frankrijk te gaan verkennen en wat te ontspannen aan het strand. Ik was de chauffeur van dienst en mocht dus elke dag iedereen rondrijden op bochtige franse landwegen, over bergen en door dalen. Een leuke ervaring maar vermoeiend na 2 weken met auto's rijden, nog eens 2 weken met een auto te gaan rijden. Ik heb in een 4 weken tijd bijna 6000km afgelegd met 8 verschillende auto's. :D Niet slecht voor iemand die zelf geen auto heeft.

Ik ben eigenlijk blij dat de vakantie over is en dat ik morgen terug gewoon kan gaan werken en mijn normale leven kan voortzetten. Fietsen maken en zelf fietsen, de dingen die ik elke dag met plezier doe, ook al zijn er af en toe wat speciale klanten bij. Uiteindelijk is het plezant werk en heb je veel vrijheid.

Binnenkort meer updates, nu nog wat ontspannen en uitrusten van de vakantie. :D

Greets!!!

Vakantie...

Jawel, morgen is het zover, we vertrekken op vakantie! Het is te zeggen, werkvakantie! :D Morgen springen we de "Norwegian Cycling Federation" kamionet in en vertrekken we naar Tsjechië voor een 4 daagse race met de mannen van plusbank Cervelo. Morgen vroeg de taxi in springen met dozen met gereedschap en reservedelen om alles te gaan inlanden in de auto's. We hebben 2 dagen om in Tsjechië te geraken. Donderdag is het een team-tijdrit, vrijdag, zaterdag en zondag zijn het ritten van +- 170km. Enfin, we zullen genoeg te doen hebben.
Zondag moeten we dan direct de auto inpakken en doorrijden naar Italië waar het europees kampioenschap voor junioren van start gaat. (U23) Daar zijn we dan met 2 mechaniekers dus gaat het goed meevallen.  Na Italië is het dan tijd voor 2 weken fietsloze vakantie in het zuiden van frankrijk. Met als gevolg dan mijn bagage een nogal omvangrijk is met kleren voor verschillende weken en verschillende weersomstandigheden. Kouder en nat in Tsj. en veel te warm in Italië.

Ik kijk uit naar vakantie!!!!!!

Vandaag dus veel gepakt en alles nagekeken. I. is momenteel in Duitsland voor het YES van YFU. :) dus ik zie ze terug in frankrijk.
Daarnet nog even gaan sjezen in de bossen met de mtb en een paar keer op mijn doos gegaan. (gebeurt wel vaker) Blijkbaar is het parkoer van het noors kampioenschap downhill iets moeilijker dan ik dacht met een normale mtb. :P

Nu een beetje ontspannen met een ijsje en het wereldkampioenschap downhill in Canada live te volgen op Freecaster.tv.

Greets!



PS: eindelijk zijn alle bedank kaartjes verstuurd, met een beetje vertraging maar toch. :D

Trondheim here we come!

Het is zover, morgen springen we in onze minibus en rijden we naar Trondheim voor de langste ééndagsrit in Noorwegen, Trondheim-Oslo!
Kijken we er naar uit? Ja en nee... ik weet wat me te wachten staat. Mooie wegen en natuur maar 540 lange kilometers naar de finish. Ja je leest het juist, 540! Samen met I.  haar broer en 3 kameraden hopen we er een uur of 20 over te doen. Dat betekent een gemiddelde snelheid van 28,5km/h met 10 stops van max 6minuten. Dat lijkt misschien niet zo snel maar ik kan je verzekeren dat het meer dan snel genoeg is. Als alles goed verloopt zouden jullie op facebook updates moeten te zien krijgen, zodat jullie automatisch kunnen volgen waar ik mij bevindt.

Gisteren al de mannen hun fietsen nagekeken na mijn werk, het was gezellig, met pizza en frisdrank wat staan repareren en smeren. Vandaag dan ook maar mijn eigen fiets in orde gezet zodat we met een gerust hart kunnen vertrekken. Ook maar naar de winkel geweest om mijn eten te gaan kopen, boterhammen met kipfilet en kaas, speculoos pasta en choco, bananen en energie repen. Het zal een lange dag worden zaterdag, de start is gepland voor 9:20 's ochtends en de aankomst in Oslo... ergens zondag nacht. :D

Morgen de volgwagen volsteken met eten en drank, extra kleren, gereedschap,... we nemen veel te veel mee maar op zo'n rit nemen we niet graag risico's. Het geplande weer is niet goed dus we nemen waterdichte handschoenen en shoenovertrekken mee. Regenjas en regenbroek is niet nuttig op zo'n rit want je bent toch nat, maakt niet uit wat je aan hebt. Zolang je jezelf warm kan houden hebben we geen probleem. Handen en voeten zijn het belangrijkste, de rest kan wel wat verdragen. Hopelijk zijn we niet te nat als we boven op dovrefjell komen want op 1000meter hoogte is het een beetje koud en daarna volgt een afdaling van meerdere kilometers aan 60-70-80km/h afhankelijk van de wind. Ik hoop dat het goed gaat. Voor de rest van de rit (Dombås- Oslo) is goed weer gemeldt. We komen aan met goed weer dus dan hebben we iets om naar uit te kijken.

We voelen ons goed en fris, we zijn er klaar voor, bring it on!

Wish me luck!


*** Update: Voor de buitenlanders en de non-facebook gebruikers, jullie kunnen onze reis ook volgen op dit adres: Styrkeprøven

Mega Fame!

Wat?! Hell has frozen over, pigs can fly,... en ik heb zojuist 2 blogposts gemaakt in 2 dagen! :P

Vandaag stonden we in de winkel en ik dacht er gewoon ineens aan dat daar een boekje lag met mijn interview in. Was het eigenlijk al bijna totaal vergeten maar goed. :S

Bij deze dus direct gelezen, gehandtekend, gekopiërd en ingekaderd. :P Ok...Niet helemaal, maar goed, ik dacht ik scan het in en ik zet het op mijn blog. Ook al is er niemand die Noors kan lezen maar het staat er dan toch op voor de nieuwsgierige lezer. Het interview ging over 5 reparatie tips voor wanneer je in panne valt met je mountainbike tijdens een race. Meer bepaald "Birkebeinerrittet" dan.

Here it is:

My 15 minutes of fame. :D

Greets!

Communicatie... Tja...

Ik heb al een paar keer mogen horen dat ik slecht ben in communiceren... euhm...ja? ik dacht dat iedereen dat ondertussen al wel wist? Denk dat er maar weinig mensen zijn die mijn ondermaatse niveau kunnen handhaven. :D

Goed goed, tijd voor weer een update. WE ZIJN GETROUWD! :D :D :D
Er vallen nu waarschijnlijk mensen uit de lucht?! Niet gevreesd, dat kan normaal zijn. We hadden er namelijk voor gekozen om alleen de naaste famillie uit te nodigen. (ouders, broers en zussen) Daarbij is het ook allemaal ineens heel snel gegaan. Denk dat dat iets Van Eykens achtig is. Als je aan iets denkt dan moet dat direct gebeuren! Er zijn een heel deel plannen geweest. Eerst gingen we trouwen in Las Vegas (uiteindelijk ging dat door omstandigheden niet door). Daarna gingen we trouwen in April, maar dat had de Belgische ambassade vakkundig een stokje voor gestoken met bergen papierwerk. Uiteindelijk was er dan toch een plekje vrij op 4 Juni en dan hebben we niet getwijfeld natuurlijk.
Trouwens bedankt aan alle die een mooi kaartje en/of cadeau gestuurd hebben!  De bedank kaartjes hebben wat vertraging maar er wordt aan gewerkt. (Iets met communicatie problemen. :P) De foto's kunnen daarentegen verkregen worden via mij of Ingeborg. (en een paar gelukkige die vanavond al een link krijgen.)

Cute & Cuddly

Voor de rest nog iets gebeurd? Hmmmm... tja... same old, same old?
Veel slecht weer en smeltwater de laatste dagen of weken. Waarschijnlijk hebben een paar mensen dat ondertussen al wel gezien of gelezen in het nieuws? Ik ben aan het hopen dat er dit jaar een Trondheim-Oslo zal zijn aangezien een deel van de weg euhm... verdwenen is? Blijkbaar grote modderstromen en overstromingen in het Noorden. Hopelijk geraakt alles opgekuist voor volgende week zaterdag, anders hebben we een probleem. We wachten vol spanning af!

Wat hebben we dit lang weekend allemaal uitgespookt? Veel eigenlijk! Veel uren op de fiets gezeten. (en dan ook wel degelijk gefietst) Zaterdag een nieuwe toer gaan testen van een kleine 90km, was goed te doen maar een beetje te kort, maar ik was net thuis voor het begon te gieten en stormen. Zondag was het heerlijk weer en had ik zin om de MTB eens uit te laten in Nordmarka en eens wat te klimmen. Heb dan een goeie 3,5 uur gefietst en 1000 hoogtemeters geklommen. :D Maandag had I. haar broer dan het lumineuze idee om op Nessodden te gaan fietsen met een paar kameraden (schiereiland 20km ten zuiden van Oslo) Met de 3 "Konger" (Koningen) van Oslo zoals ze dat hier noemen. 3 beklimmingen van 2-3km met een gemiddeld stijgingspercentage van 10-12% en een paar hele stijle stukken van 22%. (Geen super lange klimmen maar steil! Natuurlijk moet er altijd geraced worden naar de top Het is te zeggen, ik voel het in mijn benen vandaag. :D

Dan zijn we nog naar een dubbel-verjaardagsfeestje geweest, nog wat wielen gevlochten, vergeten om naar de winkel te gaan op vrijdag zodat we diep in de diepvriezer koelkast hebben moeten graven achter eten voor de rest van het lang-weekend, ... the usual. :D


Ondertussen veel werken, zoeken naar een apartementje, vakantie plannen voor in Juli, voorbereidingen treffen voor mijn reis naar Italië en Tsjechië,...
Enfin, veel te doen en weining tijd, thats life...

Now lets get nerdy with some bikes! :


Eerst het fietsmerk Norco, blijkbaar kunnen wij die bestellen via Racing Depot, alleen waren ze vergeten ons dat te zeggen dat ze die gingen beginnen importeren. :S Dan moet je dat te weten komen als je 1 van je collega's van een andere Spinn winkel tegenkomt op een evenement. "Hey coole fiets, waar heb je die gekocht?" "Euh.. bij ons in de winkel, verkopen jullie die niet bij jullie of wat?" "Euh... nee? Welke importeur is dat dan? Ah, wij zelf?!" Geweldig!

Prototype voor 2012. :D

Een ander merk met een grote naam achter het design en de technologie (Dave Weagle) Pivot Cycles

Dave Weagle was/is een pioneer in het ontwerp van demper ophang systemen voor mountainbikes en heeft een paar legendarische fietsen op zijn naam staan die de laatste 10 jaar gigantisch veel podiums gewonnen hebben in de wereldbeker met zijn DW-Link.
Vooral dan de Iron Horse Sunday die toevallig enorm veel gelijkt op bovenstaande fiets. (kijk zelf maar)

Om maar niet te zeggen dat het bijna een 1-op-1 kopie is. Als je verder kijkt dan wat fancy buizen en freeswerk dan zijn dat dezelfde fietsen. Waarom? Iron Horse is failliet gegaan in 2009 en sindsdien is hun "Sunday" downhill fiets zeer zelden geworden. Maar er is nog veel vraag naar dus wat doe je dan... welkom bij Pivot Cycles!

Ondertussen heeft DW nog wat gaan kijken bij Trek en daar nog wat technologie gaan lenen om het dan een klein beetje te wijzigen en dan uit te brengen onder een nieuw en innoverend patent dat nog niemand heeft!!! Lol... De Split-Pivot!
Gemaakt om de achterrem los te koppelen van de werking van de vering. Zodat wanneer je remt je nog steeds achterdemping hebt en je vering niet ineens helemaal stijf wordt. Dit door het scharnier in het frame concentrisch te leggen met de achteras van je wiel.

Vergelijk dit nu met Trek hun ABP systeem dat ondertussen al van 2008 is.

Zie je het verschil? :D het verschil ligt hem in de bevestiging van de liggende en de staande achterbrug. Bij de ene ligt de liggende aan de binnenkant en bij de andere aan de buitenkant. Oooh... wooooooow!
Helemaal nieuw en innoverend die DW! (nu ja, meestal toch...)
Jaja, desalnietemin mooie fietsen.


Greets!

Aktie!

Hey iedereen,

Als eerste hier eens vermelden dat I. en ik binnenkort gaan trouwen (voor diegene die het nog niet gehoord hadden ondertussen). Dus aan iedereen super hard bedankt voor de gelukwensen en de donaties. (Bedankt aan ons Ma en Johannes, Oma, Tante Rita en nonkel Norbert, Aldegonde en Michel,... enfin, iedereen!) Het zal geen grote trouw worden, daar zijn we persoonlijk zo geen voorstander van, maar we gaan het toch vieren met de naaste famillie.

Man man , wat een weekend achter de rug! Zaterdag opstaan om 6uur en de fiets op richting Auli, zo'n 50km ten noord-oosten van Oslo om te gaan werken voor Team Plussbank Cervelo. Daar stonden namelijk 10 fietsen op mij te wachten om nagekeken te worden en raceklaar te maken. Het was redelijk wat werk want de vorig mechanieker die daar aan gesleuteld had was precies niet even flink in het afregelen van versnellingen of zo nauwkeurig met het terugplaatsen van vijsjes na het wisselen van remblokken. Alles gesmeerd, afgeregeld en de banden opgepompt. Daarna alles op het dak van de volgwagen zetten en alle reserve onderdelen en wielen in de auto steken. De race ging door in Eidsvoll, zo'n 70km ten noorden van Oslo. De race begon om 13:00 dus we hadden tijd genoeg. Voor de race werden alle fietsen opgesteld naast elkaar, even getest en nog wat afgesteld en daarna was het aktie. De volgwagen in voor een rit van 180km (6ronden rond Eidsvoll). Gelukkig die dag geen lekke banden of problemen met de fietsen. Na de race alles terug op de volgwagen monteren en inpakken. Teruggekomen in Auli alle fietsen wassen en ontvetten, alles nakijken en smeren voor de volgende dag. Ook even de volgwagens wassen en opblinken en dan naar huis vertrekken. Tegen dan was 23u 's avonds en gingen we recht het bed in.
De volgende dag was het alles weer opnieuw. 6uur opstaan, de fiets op,... enfin ge snapt het wel. Ik kijk alles graag 3 keer na om zeker te zijn. Met als gevolg ook op zondag geen problemen en lekke banden, desondanks het rotweer. 8 graden en regen. :(
Het doet dan eventjes pijn als je maandag moet opstaan dan maar goed, toch een aalmoes verdient in het weekend. :D Dan kunnen we weer wat geld uitgeven aan Trondheim-Oslo.

Je hebt er geen idee van hoeveel zo'n onnozele fietsrit kan kosten per persoon als je met een kleine groep mensen fietst. Eerst heb je inschrijvingsgeld wat zo'n €210 is, daarna heb je team-outfit, hotel (€100), volgwagen (€150), diesel, eten, drinken, fietsonderdelen,... pffff.... niet te doen, maar kom voor een keer serieus af te zien heb je natuurlijk wel wat geld over. :P

Vandaag nog wat verleidingen moeten weerstaan, A. op het werk had een nieuwe moto gekocht. Een gif-groene Kawasaki Z750R. Mmmmmm... altijd al een zwak gehad voor een snelle naked-bike en ik mocht er zelfs een kort rondje mee doen op de parkeerplaats. :D Het kriebelt om mijn rijbewijs te gaan halen! Moest alles nu niet zo duur zijn in Noorwegen... Rijbewijs in circa dubbel zo duur als in België, om dan nog maar te zwijgen van de moto's zelf die ook dubbel zo duur zijn. Je zou dan denken ik koop eentje in het buitenland en importeer hem zelf. Euhm... nee niet echt want dan moet je een omregistrering betalen en 25% belastingen. Neem dat je een nieuwe moto koopt voor €7000 in België en hem naar Noorwegen rijd, dan betaal je circa. €3500 omregistrering en 25% belastingen op de aankoopsom. Dan kost je "goedkopere" moto ineens €12.250 en had je hem evengoed in noorwegen kunnen kopen. Je kan hem natuurlijk belastingsvrij kopen maar dan moet je eerst een heel deel papierwerk in orde krijgen en moet de verkoper dat willen doen ook. Veel miserie dus...
Enfin, dan dromen we nog maar een tijdje verder zeker?

Nog een andere verleiding is een downhill fiets, E. van op het werk die de vorig junior Downhill kampioen is probeert mij al een hele tijd eentje te doen kopen. :D
Noorwegen heeft één van Europa's grootste "Bikeparks" (Hafjell) waar je naar hartelust van de berg kan vliegen en dan de lift terug naar boven nemen. Zeg nu zelf, wie rijdt er nu graag bergop? :D
Natuurlijk gaat dat best met een fiets die ervoor voorzien is om enkel bergaf te rijden op het meest ruige terrein. Type dit:

Natuurlijk houd het niet op met gewoon fiets, je hebt natuurlijk ook van alle bescherming nodig om niet in het ziekenhuis te belanden. Een Full Face helm, nek beschermer, rug beschermer, elleboog beschermers, knie en scheen beschermers, handschoenen,... enfin, als je denkt dat het zeer zou kunnen doen heb je er een beschermer voor. Op den duur zie je er uit als iets wat zo uit Star Wars zou kunnen komen. Laat staan dat je nog kan bewegen. :D

Lol, Misschien komt het er volgend jaar wel eens van... wie weet.

Greets!

 PS:
Voor diegene die iets willen doneren voor onze trouw vergeet niet dat ik al een tijdje geen Belgische rekening meer heb dus laat maar iets weten als je mijn Noorse IBAN en BIC nodig hebt. Nog eens bedankt aan iedereen die al iets gestort heeft!!! Alles staat al op onze huis- spaarrekening. :)

Nieuw...

Helloooooooo!
Ja, lang geleden maar we komen met een nieuwe update! Er is veel gebeurd sinds de laatste keer maar ik had gewoon geen tijd om alles te melden.
We hebben sinds kort een nieuwe mechanieker in de werkplaats, hij heet Even en het is nogal een speciale. Hij was een paar jaar terug Noors kampioen in downhill bij de junioren en nu is hij trainer voor een lokale ploeg. Wel leuk omdat die bezig is met een tak van de sport waar ik dan weer niet zoveel van afken en ik dus van hem kan leren. Hij kent dan weer niets van Racefietsen en High-end MTB's of stadsfietsen. Vandaag hebben we samen een paar FOX vorken opengegooid en zelf maar uitgezocht hoe die in elkaar zaten. Mijn vork was toe aan wat service want ze lekte aan het linkerbeen. Straf eigenlijk want ik heb ze eigenlijk niet zoveel gebruikt. Normaal gezien gingen we opleiding krijgen in Maart maar het is er nooit van gekomen, dus dan leren we het maar op de andere manier. :D

Een paar weken terug was de famillie op bezoek! Eindelijk! Na bijna 2 jaar hier te wonen hebben we ze tot hier gekregen. Gelukkig had ik vakantie en hebben we er vollop van kunnen genieten. Het weer zat ook mee en we hebben dus veel kunnen rondwandelen in de stad en alle gebruikelijke plekjes kunnen gaan bezoeken. 's Avonds gezellig samen eten maken en eten, dat heb ik lang moeten missen. Zalig genieten!

De laatste week hebben we weer eens stevig kunnen trainen. We zijn samen met I. haar broer en zijn kameraden gaan fietsen ter voorbereiding van Trondheim Oslo. We hebben een kleine 200km gefietst op een dikke 7uur. Rustig tempo en stralend weer. Lekker gebruind en de beentjes eens getest. Eigenlijk best grappig want na 200km voelde ik me nog steeds goed. Zolang je het tempo rustig houdt en genoeg eet en drinkt onderweg is dat eigenlijk niet zo gek veel. Hopelijk gaat het even goed in Juni als het tijd is voor het grote werk. Alleen is Noorwegen absoluut niet plat en als je de bergjes niet kent of verkeerd inschat dan kan het al snel gedaan zijn met lachen.


Als laatste nog goed nieuws, volgende week ga ik mee als Mechanieker voor een 3-daagse rit ten noorden van Oslo. Eigenlijk een beetje als voorbereiding voor deze zomer waar ik voor de Noorse Junioren ploeg ga werken in Tsjechië (3 dagen) en in het zuiden van Italië (1 week). :P

Dat gaat plezant worden. ^^

Greets!

COLNAGOOOOOOOO!!!

Geloof het of niet hij/zij is er! Het heeft verdomme lang geduurt maar het was het wachten waard. Ik heb er nog niet op gereden maar ik kan me bijna niet bedwingen. Al zal het nog wel wachten zijn tot al het zout, Ijs en sneeuw van de wegen verdwenen zijn. Aanschouw: 

Wat denken jullie ervan?