Hey hey!

Eindelijk terug van een maand "vakantie" in het niet zo verre zuiden. Sorry voor de mensen die moeilijkheden hadden om mij vast te krijgen maar ik geen computer of internet en vaak enorm slechte gsm-dekking.

Begin Juli kreeg ik de opdracht om met een 7,5meter lange Iveco naar Tsjechië te rijden met een half miljoen noorse kronen aan fietsen vanachter in de auto. Dit alles voor de Ronde van Tsjechië! Er waren een paar grote ploegen aanwezig (waaronder belgische) en het hotel in Olomouc was vrij goed. Elke ochtend begint met het vechten voor elektriciteit en water voor de auto zodat we de wasmachines konden gebruiken en het eten in de koelkast niet slecht werd. Je zou denken als ze tegen de hotel eigenaar zeggen dat er 10 ploegen op de parkeerplaats gaan staan met 2-3 auto's elk en alle water en stroom voorzieningen nodig hebben, dat ze hun voorbereidingen zouden treffen? Euhm...Neen... het is nog steeds Tsjechië.

Op zich een fantastisch mooi land met veel natuur en mooie steden zoals Praag. De wegkwaliteit daarentegen is meer naar Noorse of oost-europese standaard, veel gaten, grove oude asfalt, merkwaardige kruispunten en ruggengraat brekende autostrades. Het was een interesante week. 1 mechanieker, 7 rijders, 2 soigneurs en een ploegchef. Ik was de oudste van de groep maar ik had tegelijkertijd ook het minste ervaring van de hoop. Op zich geen probleem, alleen was de ploegchef niet zo flink in communiceren met de rest van de groep. (Zijnde de soigneurs en ik) Met als gevolg dat altijd alles nogal "last minute" moest gebeuren. Elke dag was er werk van 8uur 's ochtends tot 22uur 's avonds. Soigneurs en mechaniekers zijn altijd ondergewaardeerd als het op wielerploegen aankomt. Niemand weet wat ze doen maar op één of andere misterieuze wijze is altijd alles klaar en in order. De renners hebben er geen benul van hoe gemakkelijk ze het hebben.

Het leven van een renner tijdens de tour of Tsjechië:
- Opstaan om een uur of 9
- Douchen en naar de eetzaal gaan om te ontbijten.
- Terug naar je hotelkamer gaan en de race route bekijken.
- Daarna je wat bezighouden tot het tijd is om te vertrekken.
- Je fietskleren aandoen en naar buiten gaan om in de auto te springen
- Naar de start gereden worden en wat relaxen in een stoeltje in de schaduw.
- Je eten staat voor je klaar, gewoon maar in je truitje steken.
- Je fiets nemen met de drinkbussen al klaar op gemonteerd en naar de start rijden.
- 5 uur kei hard rijden en afzien om een goede placering te krijgen in het klassement.
- Je fiets afgeven, je omkleden en terug in de auto springen naar het hotel.
- Een douche nemen en een massage krijgen
- Gaan eten
- Vergadering met de ploegleider en de taktiek voor de volgende dag bespreken.
- Rest van de avond doen wat je wil...

Ze moesten eens weten wat een luxe leventje dat eigenlijk is.

De Mechanieker daarentegen:
- Vroeg opstaan en douchen
- Alles uitpakken uit de iveco voor de race van de dag.
- Alle fietsen nog een laatste keer snel nakijken voor het vertrek.
- Alle reservewielen en fietsbanden nakijken en oppompen.
- Alles in de auto's laden voor het vertrek.
- Met de auto naar de start rijden.
- Alle fietsen uitladen en klaarzetten.
- Eventueel nog een paar laatste wijzigingen doorvoeren.
- 5 uur in de auto zitten, de race volgen, renner-nummers noteren en opzoeken, drinkbussen vullen en aangeven indien nodig, wielen vervangen of iets repareren van uit de auto.
- Alles weer inladen in de auto's na de race
- Alles weer uitladen uit de auto's wanneer je op het hotel bent.
- Alle fietsen, reserve fietsen en extra wielen grondig wassen en afvetten, alles nakijken en smeren.
- Alles weer inladen in de iveco voor de dag erna.
- Alle auto's wassen en de soigneurs helpen met de was van de kleren.
- Gaan slapen

Er was genoeg te doen, zeker omdat de meeste fietsen al een tijdje niet meer nagekeken waren door een fietsmechanieker in een werkplaats. Daarbij waren het ook nog eens allemaal fietsen van andere merken en met verschillende uitrusting. Gelukkig was iedereen dan ook nog eens vergeten om al zijn uitrusting te labelen met zijn achternaam, met als gevolg dat het voor mij geweldig leuk was de eerste 2 dagen.

De week erna was helemaal anders dan de hel van Tsechië en het voelde een beetje als vakantie aan. Marthe (1 v/d soigneurs) en ik zijn verder gereden naar Italië voor het Europees kampioenschap voor Juniors en renners onder 23jaar. (Jongens en Meisjes) Het dorpje, de naam ontglipt me, ongeveer een uurtje ten zuiden van Ancona aan de oost-kust van het zonnige Italië was een prachtige plaats om te verblijven in een 4 sterren hotel. :D
We hadden maar 9 renners: 4 juniors, 2 meisjes en 3 U23 jongens. We kwamen toe op maandag morgen en de eerste race was pas op vrijdag. Een week verlof!!! zou je denken, maar neen. Alle renners gingen elke dag volgens een gepast trainingschema trainen en alle fietsen moesten dan nagekeken worden en eventueel gerepareerd... *kuch*...*kuch* (ze zijn niet allemaal even flink in het rechtop blijven blijkbaar.)

Er was genoeg werk want niet al de uitrusting die ze bij hadden was even goed onderhouden. Lijmbanden die je gewoon van de velg kun duwen met je 2 duimen, kogellagers die versleten zijn of uit elkaar vallen, enfin... je kan het zo gek niet bedenken. Dan zou je denken dat als je naar het EK mag gaan dat je alles eens laat nakijken op voorhand? Euh... Nope...
Enfin, alles heeft ook een beetje zijn charmes, in een zonnig land (35graden) fietsen staan wassen en repareren in de buitenlucht is eigenlijk fantastisch. Er zijn veel ergere jobs denk ik zo. :D Het is ook altijd plezant om de lokale fietsenwinkels op te zoeken voor onderdelen, iets wat altijd gepaard gaat met veel wijzen en gebroken engels of verkrachting van de lokale taal. Geweldig grappig en een gevoel van voldoening als je na lang onderhandelen eindelijk vind wat je nodig hebt. Vooral in een boerengat in Italië.

Het EK was vooral ontspannend omdat er tijdens de races geen volgwagens achter het peleton mochten rijden. Alleen een paar auto's van de neutrale service. Dit omdat het korte rondes waren van 14km en het anders gevaarlijk wordt. je zit dus met de rest van je ploeg in zo een party-tentje naast het parkour, net als alle andere landen. En dan moet je drinkbussen aangeven als de renners voorbij komen. Of eventueel mechanische bijstand leveren als er iets vlak voor je tentje moest gebeuren. Die kans is 1 op 1.000.000.000.000, of zoiets denk ik.
Dus je zit de hele race te eten en te drinken in je stoeltje tot er renners voorbij komen en dan werk je 2 minuten en dan ga je weer zitten. :D geweldig harde arbeid. :D

Het hotel was goed, alleen het eten trok op niets. Ik denk dat je in Tsjechië beter Italiaans kan eten dan in Italië. Elke dag hetzelfde, groenten buffet met bedenkelijke groenten (Ofwel "te vers" ofwel platgekookt), Pasta in al zijn vormen, Parmezaan, een saus (of moet ik zeggen soep?) en een lapje vlees waar veel discussies over gevoerd werden om de oorsprong proberen te achterhalen. Is het varken of is het koe? Misschien was het ooit kip? Een paar mensen beweerden dat het vis was... alhoewel ik het betwijfel. Je kan veel doen met vis maar zelfs de italianen zijn zo goed niet...

Het eten in Tsjechië de week ervoor was niet veel beter trouwens. Één van de rijders zei nog tegen me,"als je iets krijgt wat lijkt op vlees, niet nadenken en gewoon doorslikken, dat is het beste..." :S
Geweldige menu, Aardappelen aan 1 kant van je bord, een soort droog en taai stoofvlees in het midden en wat pasta aan de andere kant. Groenten waren er vaak niet bij. Mmmmm... Heerlijk! :D

Daarom was ik blij als ik na het EK naar Frankrijk kon trekken om 2 weken te ontspannen en normaal te eten. I. en ik hadden 2 andere koppels uitgenodig om samen met ons het zuiden van frankrijk te gaan verkennen en wat te ontspannen aan het strand. Ik was de chauffeur van dienst en mocht dus elke dag iedereen rondrijden op bochtige franse landwegen, over bergen en door dalen. Een leuke ervaring maar vermoeiend na 2 weken met auto's rijden, nog eens 2 weken met een auto te gaan rijden. Ik heb in een 4 weken tijd bijna 6000km afgelegd met 8 verschillende auto's. :D Niet slecht voor iemand die zelf geen auto heeft.

Ik ben eigenlijk blij dat de vakantie over is en dat ik morgen terug gewoon kan gaan werken en mijn normale leven kan voortzetten. Fietsen maken en zelf fietsen, de dingen die ik elke dag met plezier doe, ook al zijn er af en toe wat speciale klanten bij. Uiteindelijk is het plezant werk en heb je veel vrijheid.

Binnenkort meer updates, nu nog wat ontspannen en uitrusten van de vakantie. :D

Greets!!!