Tuesday 3 August 2010

Het is alweer Augustus!

Jaja, we zijn hier nu 1jaar, 1 maand en 3 dagen en het gaat goed! Zonet mijn Milkshake wat verbeterd! Melk, Whey Poeder, 1 banaan, frambozen, blauwe bessen en 2 scheppen Vanille Yoghurtijs met belgische chocoladestukjes in! Mmmmmm... en zo houden we ons weer bezig! :D

De week gaat zover goed, men collega Johannes is weer terug dus ik kan weer wat ademhalen op het werk. De laatste 3 weken was ik gewoon volledig kapot 's avonds. Het werk van 3-4 man alleen doen van 10 uur 's ochtends tot 19:30 's avonds en daarbovenop nog trainen ook, geloof me, het is hard!

Dit weekend hadden we anders een geweldige toer op de koersfiets met de collega's. Ik dacht eerst dat het een k*t-zondag ging worden want het was koud en bewolkt maar toen we een half uur verder waren was het zon en 20graden. Fietsen van Oslo naar Drøbak om daar wat op een terasje te zitten en dan terug naar huis (circa 100km). Wat ze hier noemen een echte "Kaffe og Bolle Tur". We waren met 6 man en iedereen was blij dat ze voor een keer niet weer alleen moesten trainen. Weken lang zit je 2-3uur aan een stuk in zone 1-2 te rijden (voor de leken: gemaan kalm) en dan ben je blij dat je eens van niets iets moet aantrekken en gewoon gas geven. Was natuurlijk een typische mannentoer, Sprint wedstrijd op elke mogelijke berg, van verkeersbord naar verkeersbord, achter scooters gaan hangen in groep, kei harde tempo rit om elkaars conditie te testen, zo snel mogelijk afdalen en zien wie de grootste ballen aan zijn lijf heeft. Nuttig als training? Helemaal niet! Leuk?! Ow ja!!! Onze chef was mee en ook al was hij de snelste in zijn klasse van Trondheim-Oslo, hij moest toch serieus afzien om mij bij te houden in de sprint. Ik ben misschien niet snel de berg op maar als het op volle sprint aankomt dan kan je maar best even een stapje opzij zetten. Sebastian van op het werk is anders ook niet van de minste, we waren met 3 losgebroken van de groep voor een 12km tempo rit op "Gamle Mossveien" en ik had alles geprobeerd wat ik kon, plat op het stuur, 45km/h gemiddeld maar sebastian bleef in mijn wiel hangen. In de laatste 200meter was het volle aanval tussen ons twee maar hij won met anderhalve wiellengte voorsprong. Iedereen was het er over eens, het was de beste fietstoer tot nog toe!

Morgenvroeg vroeg op om de racefiets eens een wasbeurt te geven (want het is nodig), dat ding hangt vol met dode vliegenlijkjes en ingewanden. 's Avonds de mtb op en de bossen in met een paar kameraden. Er zijn echt geweldige singletracks te vinden hier in de bossen. Soms moet je een beetje zoeken en raak je volledig de weg kwijt maar dat hoort er bij. Alleszins het staat hier allemaal veel beter gemerkt dan in België en je komt hier bijna geen kat tegen. Snap alleen nog altijd niet waarom wandelaars en auto's zo veel problemen hebben met fietsers. Mensen die je proberen de weg te versperren met opzet (vooral oudere mensen, met gespreide armen en benen) of automobilisten die perse 20 keer moeten klaxoneren terwijl ze passeren. Zielig volk noem ik dat.

Doet me een beetje denken aan al die mensen die kwaad worden voor het minste als ze niet 100% hun goesting krijgen. Er zijn precies zoveel mensen in de wereld die niet kunnen lachen, elke dag ziet ge ze rondlopen met een smoel tot op de grond. Ge leeft maar 1keer, waarom wilt ge dan heel u leven op die manier doorbrengen? Op het werk pakken we dat psychologisch aan en hoe meer een klant roept tiert en ambetant wordt hoe meer overdreven vriendelijk we worden. :D Onze chef is daar echt specialist in. Komt daar zo een klant binnen en ge ziet dat die er uit ziet alsof hij al een half uur buiten de winkel heeft gestaan om zich op te peppen van: "Ik zal ze is godverdomme goed onder hun kl*ten gaan geven, ik gaan me niet laten kennen!!!". Het eerste wat ge dan doet is "HALLLOOOO! alles goed? Lang geleden! Doet met plezier om u terug te zien!" Met de meest idiote gigantische glimlach op u gezicht en met de meest vriendelijke optimistische toon. "Geen probleem, alles komt in orde, we regelen dat wel!" En binnen de minuut is die klant volledig zijn kluts kwijt en weet die niet wat doen. Het is heel moeilijk om kwaad te zijn op iemand die super vriendelijk is! Probeer het maar eens... :P

Het leven is te kort om ambetant en kwaad te zijn voor de kleinste prullen...

Greets!