Next stop... Trondheim!

Jaja, het kort af! Binnen enkele uren zit ik op de trein richting het noorden om daar mechaniekerke te spelen op verplaatsing. Origineel gepland was dat we het vliegtuig gingen nemen of de auto maar aangezien ze op de hoofdzetel te gierig zijn voor vliegtuigtickets te kopen is het dan maar de trein geworden. Nu ja, erg was dat niet geweest, moest de trein daar snel zijn. Dat ding doet er dus van 23:00 tot 7:55 over om in Trondheim te geraken! Kunt ge dat nu geloven? 540km... bijna 9uur? WTF? Mag dat ding maar 30km/h door de Noorse natuur rijden ofzo? Schrik om de eekhoorntjes wakker te maken 's nachts? Niet te geloven. Nen TGV of iets dergelijks... nog nooit van gehoord blijkbaar. Denk dat de term "slaaptrein" refereert naar de machinist die 2 slaappillen en ne valium genomen heeft voor hem vertrok. De toprenners van Styrkeprøven doen er 13uur over om die afstand te FIETSEN! Enfin, ze gaan dit jaar vast en zeker het record aan diggelen rijden! Dat wil zeggen 540km richting Oslo op minder dan 12uur en 51minuten.Het is lang, hard en ongenadelijk! Gelukkig is den deze mechanieker en zit die warm en gezellig in de volgauto. :P

Morgen een hele dag van die gestresseerde kiekens die vanalles horen en voelen op hun fiets dat er niet is. Een heel jaar trainen ze met die fiets en is er niets mee aan de hand maar een week op voorhand besluiten ze dan dat er vanalles moet vervangen worden en dan gaat het mis natuurlijk. Jaja, goed voor mij maar ik werk liever met mensen die een beetje hun gezond verstand gebruiken en kalm blijven. Ben eens benieuwd wat dat gaat worden want ik moet werken voor het Spinn team van Sandnes in Trondheim. Voor diegene die niet weten wat ik daarmee bedoel beeld u in: Ge zijt nen buitenlander die algemeen nederlands geleerd heeft die gaat werken met boerkes van de vlaanders in Antwerpen... denk dat geen slechte vergelijking is. :D
Met andere woorden Chinees als voertaal had bijna handiger geweest...
We trekken onze plan wel zeker? En beetje vlaams boerenverstand/logica en dan komen we er wel.

Deze week anders nog wel een goed gelachen, allé eerst niet echt maar achteraf was het wel grappig. Ik stond aan een fiets te sleutelen en plots zei Charlotte (collega) "k. ik heb een speciaal werkske voor u!". Ik dacht direct, ja lap, hier zijn ze met de volgende hoop oud ijzer die en "complete service" nodig heeft. Tot mijn grote verbazing viel dat heel anders uit. Ik draaide me om en daar stond een bevallige jonge dame in al even charmerende sportuitrusting. Mmmmm... ja? Bleek dat ze haar fietsslot had vastgelegd en haar sleuteltje kwijt was. Op zich niet zo heel vreemd, ware het niet dat het slot niet rond haar fiets zat maar rond haar heupen. :D Nogal een ambetante situatie want het slot ging niet over haar kont(je) en het slot leek alsof het kon dienst doen om een zeetanker mee vast te leggen. Slijpen? Denk niet dat ze dat zo leuk zou gevonden hebben. Dan maar "De Tang" boven gehaald, een joekel van een ding, armen van 1meter en een bek ter grote van 2 gebalde noorse vuisten, zo iets zie je enkel op industriele werven en natuurlijk... Spinn Storo. Ze zag er niet gerust uit maar k. is goed in het hanteren van grote werktuigen... ;)
Dat zijn dan de dagen dat je niet kan wachten om thuis te komen en te zeggen... "je raad nooit wat ik vandaag gedaan heb!".

Je hebt er natuurlijk ook andere waar je liever onder een steen kruipt ergens ver weg. 90% van de klanten is altijd gelukkig tevreden maar je hebt er ook zo die je nooit een plezier kan doen. We hebben nu al weer een zwaar geval of 2 aan ons been die niet gelukkig te maken zijn, maakt niet uit wat je doet. Beeld je in dat je werkt in een fietsenwinkel en een klant komt binnen omdat de fiets die hij 2maand geleden gekocht heeft een beetje kraakt wanneer hij trapt. Nu ja, op zich geen probleem... we smeren en kijken alles na en sturen hem weer de deur uit met een goed geweten. De dag erna staat de klant er terug met hetzelfde probleem, opnieuw wordt we vanalles gedemonteerd en nagekeken en hij mag terug vertrekken. Alles gaat goed tot hij er de week erna terug staat met hetzelfde... goed, we zijn nu juni 2010, we hebben sinds november 2009 meer dan 25keer terug in de winkel gehad. Ondertussen is vervangen: 3x trapas, 2x krankstel, wielset, zadel + pen, FRAME, kassette, 3x ketting, zo wat alle bouten en schroeven, stuurpen,... enfin het is al lang niet meer dezelfde fiets... raad eens wat.... "het kraakt nog steeds!" Fiets is al 2keer terug gestuurd naar de leveransier voor een nazicht en die kunnen niets vinden. We hebben hem een week getest met zen allen! kunnen niets vinden, horen of zien dat er niet moet zijn. Ondertussen hebben we de consumentenbond aan ons been en binnenkort zijn advokaat. Hij heeft ons al meer dan 24.000 Nok gekost aan uren en onderdelen, voor een fiets die 12.000NOK gekost heeft. Niet van af te geraken die mens...  als hij nu binnenkomt is iedereen plots weg want ge wordt er zot van van die mens.

Nog ne goeie is ene die binnenkwam met een Bianchi 928 van 2006. Hij wou gratis onderhoud omdat hij de oude chef kende die er al 2 jaar niet meer werkt. Euh... nee?! Zot zijn we nog niet... Klant maakt een grote scene en wordt de winkel uit gezet. Paar dagen later is hij er terug en maakt van zijn oren dat het frame dat ze hem verkocht hebben in 2006 maat 54 is en hij wou een 57. Ze hadden hem een te kleine fiets verkocht en daar kwam hij nu pas achter. Na 4 jaar!!! Natuurlijk eiste hij direct een nieuwe fiets want zo'n praktijken konden volgens hem niet! Hoe ge in 4 jaar niet kunt merken dat de fiets die ge gekocht hebt 3 maten te klein is dat weet ik toch niet zenne... Weer gigantische scene, meneer krijgt ter compensatie een nieuw! frame aangeboden met 30% korting. "Niet goed genoeg, ge hoort nog wel van mijn advokaat!!!"

Als ik morgen zo'n volk tegenkom dan steek ik wat laxeermiddel in hun drinkbussen,dan kunnen ze echte "genieten" van alle 540km's.

Greets!

Best-sellers en eenzaamheid...

Jawatte! Kreeg ik daar vrijdag nen bruine envelop in de brievenbus vanuit België, daar heb ik mij vandaag mee kunnen amuzeren! De titel was "Belastingsaangifte 2010" en amai nen dikken boek was het wel, maar ik denk niet dat het nen best-seller zal worden. Je belastingsaangifte invullen is al even spannend als te zitten kijken hoe lijm droogt. (wat ik deze week toevallig veel te veel gedaan heb) 6-8 pagina's met getallekes en nonsens en dan in bijlage een boek dat alles zou moeten verklaren maar waar just niks in terug te vinden is. Al even klaar en duidelijk opgesteld als belgische wet-teksten. Ik vraag mij van tijd af welke idioten die teksten schrijven. Daar staan zinnen in van 5 regels lang zonder punten en komma's, ge moet die verdomme 7keer lezen voor ge eindelijk verstaat wat ze daarmee willen zeggen. Tijd dat ze dat "nederlands" eens afschaffen en het in het "Vlaams" beginnen schrijven! Die kunnen daar bij de staat rond de pot draaien dat het niet normaal is. 3 Pagina's tekst met vanalle zinloze verwijzingen naar dit en dat, gewoon om te zeggen van "awel, en in da vakske moete invullen hoeveel geld ge vorig jaar gekregen hebt van uwen baas.". Waarom schrijven ze dat dan niet?

Enfin, ik heb mijn plan getrokken en maandag gaat hem op de post. We zullen het wel horen als ze geld moeten hebben. :P

Ons I. is ondertussen naar het Wilde Westen getrokken voor 2 maanden, ze is nog maar 4 dagen weg maar van mij mag ze al terugkomen zenne! In de week is dat geen probleem, ik werk veel en heb veel te doen, maar in het weekend zit ne mens hier alleen en dan weet ge soms niet wat te doen. Alles is al opgeruimd en den afwas, was en strijk ook. Ik zou willen gaan fietsen maar ben gisteren eens goed tegen de vlakte gegaan met de mountainbike en ben vandaag nog aan het bekomen. :D Heel stom eigenlijk, had net een zware technische klim gedaan (lees: losse stenen ter grote van een vuist en boomwortels) en was eindelijk boven toen ik opeens de grond van heel dichtbij te zien kreeg. Voorwiel een korte uitstekende boomstronk geraakt en dan recht met mijn "Iliosoas" op diezelfde boomstronk terechtgekomen. Pijnlijk? ow ja! maar was blij dat het geen 5 cm meer naar het midden was... :D Het zat er wel aan te komen zenne, ik was al 2uur aan het rijden in de regen en al een paar keer aan hoge snelheid uit de bocht gegaan maar toch recht gebleven. God weet hoe...maar kom. Denk dat ik deze week mijn klikpedalen ga inwisselen voor gewone pedalen want van tijd zijn de afdalingen hier echt beestig.


Volgende week is de laatste voorbereidingsweek voor Trondheim-Oslo, zelf zal ik niet fietsen maar meerijden in de volgwagen als mechanieker. Dus deze week zal we wel veel te doen zijn in de winkel. T-O, is een beetje de grote afsluiter van het wielerseizoen hier in Oslo. Klinkt misschien een beetje vreemd wat het is nog maar Juni, maar hier begint dan pas echt het mountainbike seizoen en dus concentreren de meeste zich daarop. Uiteraard zijn er nog wel veel weg-races maar mtb is vanaf nu het focus-punt. Na "Grenserittet" en "Birken" ergens eind augustus gaat het dan stijl bergaf met mountainbike. Eind september - begin oktober is het dan uitverkoop van alle 2010 modellen en dan ook het einde van het seizoen. Dan is het Vakantie!!! :D

Ik zit te denken aan 1-2 weken in september, 1 week eind oktober-begin november en 1-2 weken in december. Het ligt allemaal nog niet vast maar ik denk dat het allemaal geen probleem gaat zijn. Alleszins mijn baas kan het me niet weigeren.

Vandaag niemand zin om hier te komen eten? zeker? Ik denk eraan om pannenkoeken te bakken, met of zonder tussen-n! dus wie honger heeft mag altijd langskomen!

Tempooooo!!!

We zijn goed bezig geweest dit weekend!
Onverwacht kwamen op vrijdag mijn adapters aan voor mijn schijfremmen van de Remedy. Den deze dus super happy want dan kon ik hem eindelijk afwerken en testrijden! Spijtig genoeg was het mij dan vrijdag niet gelukt om hem in orde te zetten want de chef had andere plannen voor mij. Ik moest hem helpen want hij wou weer een ander stuur op zijn koersfiets hebben. Op zich is dat normaal geen groot werk maar omdat hij de vorige keer een iets te duur en "Aero" stuur gekocht had zaten alle kabels erin geïntegreerd en moest ik allemaal nieuwe kabels trekken. Dat is ook normaal geen probleem maar op zijn Ridley Noah moet je het trapstel en trapas verwijderen voor je de kabels kan trekken door het frame. Enfin, 2 uur overuren later zat zijn nieuwe stuur dus op zijn fiets en was hij gelukkig. Het oude had ik er nog maar een week geleden opgezet, maar dat terzijde. Ter compensatie van mijn harde werk kreeg ik dan zijn oude stuur om op mijn fiets te zetten. :P
FSA K-wing Compact:

 Nu ja als het niet meer wil dan zeg ik daar geen nee tegen natuurlijk. :D (aangezien dat het een week oud is)
Als dat nog niet genoeg was kreeg ik ook nog zijn andere fiets in bruikleen voor een weekendje. Welke andere fiets was dat? wel deze:

En ja, dat ding is zo snel als het er uit ziet! Had een gemiddelde van 40km/h tijdens mijn laatste training dus dat was niet slecht voor nog nooit op zo'n ding gereden te hebben. (max. 58km/h op vlakke weg, 79km/h bergaf. :P) best wel scary om met dat ding rond te rijden, maar een beetje trots ook want Ridley is nog steeds 100% Belgisch! Uitgerust met Rotor ovale tandwielen voorraan, keramische lagers in de trapas en wielen, powertap wattmeting in het achterwiel, speedplay pedalen, 53mm hoogprofiel velgen en veel go-faster-stijl. Rond de 85.000-90.000 NOK voor alles. (€10.000-11.000) Je begrijpt het al, ik heb mij eens goed kunnen uitleven, met veel plezier gewassen, gesmeerd, nagekeken en teruggeplaatst na gebruik. :P
Denk dat mijn chef zijn fietsen praktisch meer onderhoud krijgen dan de fietsen in de Pro-tour. Gisteren was hij anders ook op dreef, hij reed mee in de (voor hem) eerste mtb-rit van het seizoen en hij ging bijna lopen met de hoofdprijs. Was het niet dat hij in de laatste bocht voor de finish de verkeerde afslag nam (slecht aangegeven) met 2 andere en dan pas als 4de over de finish kwam. Maar we hebben dat opgelost door in de namiddag BBQ te houden in het park met iedereen van het werk. Met een winkelkarretje vol bier, worsten en "engangsgriller", een voetbal en veel zon kon het echt niet op. Enfin, het weekend is al meer dan geslaagd en we zijn nog maar halverwege. Vandaag gaan we 120km fietsen met I. haar broer en vanavond bij de schoonpapá op bezoek voor het avondmaal.

Can life get any better?