And the home of the Brave...
Ondertussen de derde dag in LA en de eerste moment dat ik eens tijd heb om een korte update online te zetten.
Hier vinden jullie een link naar onze bezigheden:
US Picture Collection :)
Greets!
Monday, 17 December 2012
Monday, 3 December 2012
Brrrr...
Vanmorgen stond de thermometer op -15C en als het 7uur 's ochtends is heb je niet echt zin om buiten als een idioot je ruiten van je auto staan af te krabben. Als er iets is waar ik 's morgens tegenop kijk is het dat wel. Zit daar dan met gekruiste vingers te hopen dat hij start en je ook nog op het werk geraakt...
Noorse winters zijn vreemd, vorige week was het nog een gezellige +8 graden maar op een paar dagen tijd daalt de temperatuur met 23graden. Niet zo raar dan dat een mens daarvan ontregelt geraakt.
Vandaag op het werk nog maar eens ondervonden hoe moeilijk het soms is om de middenman te spelen bij garantie zaken. Ik merk vaak dat wanneer je een moeilijke zaak voorgeschoteld krijgt dat de grote merken vaak zeggen van "nope, geen garantie... het is de fout van de gebruiker." en dan mag jij dat gaan uitleggen aan de winkel. Zij maken zich er gemakkelijk vanaf en ik mag 15 minuten aan de telefoon hangen met een kwade klant die vind dat dat niet kan. Het is nooit zwart-wit en vaak hebben beide partijen "gelijk". Er zijn natuurlijk altijd merken die totaal niet moeilijk doen over zo'n zaken, is er iets kapot dan krijg je 95% zeker een nieuw product. Vaak is dit speciaal omdat we hier in Noorwegen niet bij de EU zijn en dat het veel te duur is om zaken te gaan exporteren en importeren om gewoon te kijken of iets in aanmerking komt voor garantie.
Ik heb liever gewone reparaties daar is het tenminste eenvoudig(er)...
Hier in Noorwegen hebben we een paar zeer grote sport-ketens die het grotendeels voor het zeggen hebben en proberen alle kleine zelfstandige van de markt te concurreren. Waarom? Gewoon omdat ze het leuk vinden. Op de hoofdzetel van 1 van de grote spelers hebben ze zelfs een grote witte muur met daarop alle namen van alle concurrenten. Daar doorstrepen ze dan geregeld de namen van de winkels die failliet gaan.
Op drie jaar tijd zijn er ondertussen 28 kleinere winkels die al verdwenen zijn.
Wij hebben alle die grote als klanten en die zijn vaak geweldig irritant. Ze hebben eigen procedures en regels die altijd in hun voordeel zijn. Als er een probleem is dan moeten wij direct alles met hun klant regelen, zij hebben daar niets mee te maken. Ze verkiezen vaak om onze merken te importeren vanuit het buitenland om ons buiten spel te zetten maar als er dan iets mis is met het product dan moeten wij daarvoor opdraaien. Normaal zou dat niet kunnen maar er zijn een paar merken die dat goed vinden en ons daarvoor een aalmoes betalen. Andere doen alsof ze van niets weten.
1 van de grote spelers heeft vorig jaar zelfs bewust 100'den miljoenen verlies geleden gewoon om alles goedkoper dan alle andere te kunnen aanbieden. Goed voor de klanten, slecht voor alle andere...
We zullen wel zien hoe dat afloopt...
Noorse winters zijn vreemd, vorige week was het nog een gezellige +8 graden maar op een paar dagen tijd daalt de temperatuur met 23graden. Niet zo raar dan dat een mens daarvan ontregelt geraakt.
Vandaag op het werk nog maar eens ondervonden hoe moeilijk het soms is om de middenman te spelen bij garantie zaken. Ik merk vaak dat wanneer je een moeilijke zaak voorgeschoteld krijgt dat de grote merken vaak zeggen van "nope, geen garantie... het is de fout van de gebruiker." en dan mag jij dat gaan uitleggen aan de winkel. Zij maken zich er gemakkelijk vanaf en ik mag 15 minuten aan de telefoon hangen met een kwade klant die vind dat dat niet kan. Het is nooit zwart-wit en vaak hebben beide partijen "gelijk". Er zijn natuurlijk altijd merken die totaal niet moeilijk doen over zo'n zaken, is er iets kapot dan krijg je 95% zeker een nieuw product. Vaak is dit speciaal omdat we hier in Noorwegen niet bij de EU zijn en dat het veel te duur is om zaken te gaan exporteren en importeren om gewoon te kijken of iets in aanmerking komt voor garantie.
Ik heb liever gewone reparaties daar is het tenminste eenvoudig(er)...
Hier in Noorwegen hebben we een paar zeer grote sport-ketens die het grotendeels voor het zeggen hebben en proberen alle kleine zelfstandige van de markt te concurreren. Waarom? Gewoon omdat ze het leuk vinden. Op de hoofdzetel van 1 van de grote spelers hebben ze zelfs een grote witte muur met daarop alle namen van alle concurrenten. Daar doorstrepen ze dan geregeld de namen van de winkels die failliet gaan.
Op drie jaar tijd zijn er ondertussen 28 kleinere winkels die al verdwenen zijn.
Wij hebben alle die grote als klanten en die zijn vaak geweldig irritant. Ze hebben eigen procedures en regels die altijd in hun voordeel zijn. Als er een probleem is dan moeten wij direct alles met hun klant regelen, zij hebben daar niets mee te maken. Ze verkiezen vaak om onze merken te importeren vanuit het buitenland om ons buiten spel te zetten maar als er dan iets mis is met het product dan moeten wij daarvoor opdraaien. Normaal zou dat niet kunnen maar er zijn een paar merken die dat goed vinden en ons daarvoor een aalmoes betalen. Andere doen alsof ze van niets weten.
1 van de grote spelers heeft vorig jaar zelfs bewust 100'den miljoenen verlies geleden gewoon om alles goedkoper dan alle andere te kunnen aanbieden. Goed voor de klanten, slecht voor alle andere...
We zullen wel zien hoe dat afloopt...
Saturday, 1 December 2012
Sneeuw!
Vorige week had ik een kerstdineetje met het werk. In Noorwegen is het normaal dat de meeste bedrijven kerstfeestjes houden in de weken voor en na kerst, waarbij de meeste veel te zat worden en er al dan niet herinneringen aan overhouden. :P
Alle restaurants schroeven hun prijzen de hoogte in en daarom hadden ze bij ons besloten om ons kerstdineetje in Letland te houden. Het land waar de traditie van de kerstboom geboren is. Aangezien een kerstetentje voor 20man evenveel kost als 3 dagen in Letland met gids, uitgebreide lunch en avondeten elke dag. Ik moet er dus niet bij vertellen dat we ons geweldig geamuseerd hebben ginder. Nu ja ik zeg "ons", I. kon er niet bij zijn want die was de laatste finishing touch aan het leggen aan haar Thesis. Spijtig want Riga is een fijne stad met veel shopping mogelijkheden en gezellige cafés. Onze gids zei doodleuk de eerste dag, "het maakt niet echt uit welke taxi je neemt, je wordt gegarandeerd in het zak gezet. Maar neem de rode en groene, die zetten jet het minst in het zak." Uhu... Leuk...
Ondertussen is mijn pc om zeep gegaan en dat verklaart ook meteen waarom ik al een tijdje mijn blog niet geupdate heb. Heb vandaag nieuwe delen besteld want de reparatie van de oude laat iets te lang op zich wachten. Het is te zeggen ik moest mijn moederbord insturen maar de verzendingspapieren zijn nog niet aangekomen in de post. Ik heb gewoon weinig geduld als het op zo'n dingen aankomt en 1,5 week is te lang.
Dit weekend eens wat uitrusten want daar is in de week weinig tijd voor.
Binnenkort meer nieuws maar nu eerst nog wat foto's van Riga Hier!
Tuesday, 23 October 2012
So Dope!
Tja het is eindelijk uitgekomen, het heeft nog lang geduurd...
Onze Noorse sportdirecteur van de wielerbond Steffen is tegen de lamp gelopen, hij heeft toegegeven dat hij... doping gebruikt heeft tijdens zijn carrière! Oh No... open mond, zwaar geschokt... euh nee niet echt. :P
Ik ben altijd al van mening geweest dat zo wat 70-80% van de prof wielrenners al wel eens aan de EPO zit. De reden waarom het er gaan 100% zijn is omdat EPO kuren veel geld kosten en niet elke ploeg heeft daar geld genoeg voor. :D
Het is een beetje belachelijk dat Armstrong er nu zo zwaar voor gestraft wordt want iedereen in die tijd zat zwaar aan het spul. EPO of niet, als iedereen het gebruikt zijn het nog steeds de best getrainde en geroutineerde die winnen.
Zelf ben ik nooit geen echte fan geweest van Steffen, Armstrong of eender welke wielrenner. Ik ben altijd meer in het technische gedeelte van de sport geïntereseerd geweest. Zolang het spannend is om naar te kijken maakt het niet uit wie er wint.
Alle Noren waren altijd geweldig hypocriet, noren nemen geen doping, die doen zo iets niet. yeah right... Alle Noorse vrouwlijke langlauf skiërs zien er uit als gespierde mannen en verliezen bijna nooit een wedstrijd, alle noorse wielrenners doen het ineens fantastisch goed terwijl het hele peleton aan de EPO zit... op zijn minst verdacht?!
De wielersport is er slecht aan toe maar dat is al elk decenium geweest. zelfs in de Jaren 40 zaten de wielrenners al legaal! aan de hormonen (Fausto Coppi?), in de jaren 60 en 70 zat onze Eddy ook al geregeld eens aan het spul. De jaren 80 moet ik niet eens iets over zeggen denk ik... Jaren 90 met Pantani en Ulrich,... niet echt een verrassing eigenlijk dat er nu weer gepakt worden.
Ik vraag mij af hoe het komt dat er nu niet meer tegen de lamp lopen, ofwel ligt het UCI ver achter met hun technologie van hun testen ofwel zijn die zelf betrokken bij het stilhouden van de hele boel.
In het beste geval een beetje van allebei denk ik zo.
Vond nog onlangs een leuke uitspraak van Lance:
Hoe zou hij er nu over denken nu al zijn overwinningen zijn afgenomen? Moest de mens van miserie er een einde aan maken ik zou niet verbaasd zijn.
Wanneer komt Hushovd met een bekentenis? Ik gok voor eind 2013. :P
Nu ja mijn plezier van het fietsen kunnen ze toch niet afnemen. Er is niets beter dan het opnemen tegen jezelf en genieten van de natuur. Hoe meer je fietst hoe beter je word en hoe leuker het is.
"It never gets any easier, you just go faster..." -Greg Lemond
Onze Noorse sportdirecteur van de wielerbond Steffen is tegen de lamp gelopen, hij heeft toegegeven dat hij... doping gebruikt heeft tijdens zijn carrière! Oh No... open mond, zwaar geschokt... euh nee niet echt. :P
Ik ben altijd al van mening geweest dat zo wat 70-80% van de prof wielrenners al wel eens aan de EPO zit. De reden waarom het er gaan 100% zijn is omdat EPO kuren veel geld kosten en niet elke ploeg heeft daar geld genoeg voor. :D
Het is een beetje belachelijk dat Armstrong er nu zo zwaar voor gestraft wordt want iedereen in die tijd zat zwaar aan het spul. EPO of niet, als iedereen het gebruikt zijn het nog steeds de best getrainde en geroutineerde die winnen.
Zelf ben ik nooit geen echte fan geweest van Steffen, Armstrong of eender welke wielrenner. Ik ben altijd meer in het technische gedeelte van de sport geïntereseerd geweest. Zolang het spannend is om naar te kijken maakt het niet uit wie er wint.
Alle Noren waren altijd geweldig hypocriet, noren nemen geen doping, die doen zo iets niet. yeah right... Alle Noorse vrouwlijke langlauf skiërs zien er uit als gespierde mannen en verliezen bijna nooit een wedstrijd, alle noorse wielrenners doen het ineens fantastisch goed terwijl het hele peleton aan de EPO zit... op zijn minst verdacht?!
De wielersport is er slecht aan toe maar dat is al elk decenium geweest. zelfs in de Jaren 40 zaten de wielrenners al legaal! aan de hormonen (Fausto Coppi?), in de jaren 60 en 70 zat onze Eddy ook al geregeld eens aan het spul. De jaren 80 moet ik niet eens iets over zeggen denk ik... Jaren 90 met Pantani en Ulrich,... niet echt een verrassing eigenlijk dat er nu weer gepakt worden.
Ik vraag mij af hoe het komt dat er nu niet meer tegen de lamp lopen, ofwel ligt het UCI ver achter met hun technologie van hun testen ofwel zijn die zelf betrokken bij het stilhouden van de hele boel.
In het beste geval een beetje van allebei denk ik zo.
Vond nog onlangs een leuke uitspraak van Lance:
"My
career is going to be played out year by year. Will I be here in
2004? I don't know. The record won't keep me here. Happiness will."
Lance Armstrong
Lance Armstrong
Hoe zou hij er nu over denken nu al zijn overwinningen zijn afgenomen? Moest de mens van miserie er een einde aan maken ik zou niet verbaasd zijn.
Wanneer komt Hushovd met een bekentenis? Ik gok voor eind 2013. :P
Nu ja mijn plezier van het fietsen kunnen ze toch niet afnemen. Er is niets beter dan het opnemen tegen jezelf en genieten van de natuur. Hoe meer je fietst hoe beter je word en hoe leuker het is.
"It never gets any easier, you just go faster..." -Greg Lemond
Monday, 1 October 2012
Nye Utfordringer
Hello!
Jaja, vandaag was mijn eerste dag op mijn nieuw werk! Vorige week was mijn laatste week op Spinn want onze winkel werd gesloten na 23 jaar. Het was een beetje triestig want het was de 3de Spinn winkel die geopend werd en de eerste in het Oosten van Noorwegen. De winkel is meerdere keren van opbouw verandert en dat was te merken aan de hoeveelheid werk die erbij kwam kijken om alles terug af te breken.
Dus veel en lang gewerkt vorige week om zoveel mogelijk gedaan te krijgen want vandaag ging ik ergens anders aan de slag.
Ik werk dus sinds vandaag niet meer voor Spinn maar voor Deler AS in Drøbak, een 33km buiten de stad. Natuurlijk kan je daar naartoe fietsen maar als het weer slecht is en de winter straks voor de deur staat is dat niet even aangenaam. Bij deze hebben we dus een auto aangeschaft! Ik heb de auto van mijn oude chef overgekocht aangezien die in goede staat is en ik een goede prijs kreeg. Het is natuurlijk geen race-auto want auto's kosten hier gemiddeld dubbel zoveel als in de rest van Europa. :(
Het is een Toyota Avensis Wagon 1.6l benzine van 2006 met 90.000km. Zo wat de meest verkochte wagen in Noorwegen denk ik.
Uiteraard met trekhaak, dakrails en fietsdrager voor op trekhaak. Nieuwe winterbanden en zomerbanden van dit jaar. Geen al te slechte koop dus. Niet helemaal vrij van krasjes maar goed onderhouden en weinig gebruikt.
Vandaag dus de eerste dag op het werk en het viel zeer goed mee. Ik ben voorlopig nog het pc systeem aan het leren maar het begint al vlotjes te gaan. Al zijn er veel functies waar ik nog een deel zal moeten op oefenen. De mannen die daar zitten zijn na een paar jaar gigantisch snel geworden en kennen alle sneltoetsen uit het hoofd. Bij mij gaat dat dus nog wat duren. Voorlopig nog niet moeten aan fietsen sleutelen omdat het seizoen bijna gedaan is en er is dan wat minder te doen. Vandaag dus enkel aan de telefoon moeten zitten en mensen helpen met vragen of bestellingen aannnemen. Maar eens mijn opleiding wat verder gevorderd is moet ik alle garantie zaken en reparaties doen maar daar zijn we nog niet aanbeland. Binnenkort zitten er nog wel wat trips naar het buitenland aan te komen waar ik bijvoorbeeld bij DT Swiss moet zijn voor opleiding in het onderhoud van hun vorken en naven. Enfin, veel spannende dingen die op het schema staan voor de komende weken!
Maar natuurlijk -> nieuwe auto = veel wasplezier... zal mij dit weekend eens uitleven als het weer wat meezit. :D
Jaja, vandaag was mijn eerste dag op mijn nieuw werk! Vorige week was mijn laatste week op Spinn want onze winkel werd gesloten na 23 jaar. Het was een beetje triestig want het was de 3de Spinn winkel die geopend werd en de eerste in het Oosten van Noorwegen. De winkel is meerdere keren van opbouw verandert en dat was te merken aan de hoeveelheid werk die erbij kwam kijken om alles terug af te breken.
Dus veel en lang gewerkt vorige week om zoveel mogelijk gedaan te krijgen want vandaag ging ik ergens anders aan de slag.
Ik werk dus sinds vandaag niet meer voor Spinn maar voor Deler AS in Drøbak, een 33km buiten de stad. Natuurlijk kan je daar naartoe fietsen maar als het weer slecht is en de winter straks voor de deur staat is dat niet even aangenaam. Bij deze hebben we dus een auto aangeschaft! Ik heb de auto van mijn oude chef overgekocht aangezien die in goede staat is en ik een goede prijs kreeg. Het is natuurlijk geen race-auto want auto's kosten hier gemiddeld dubbel zoveel als in de rest van Europa. :(
Het is een Toyota Avensis Wagon 1.6l benzine van 2006 met 90.000km. Zo wat de meest verkochte wagen in Noorwegen denk ik.
Vandaag dus de eerste dag op het werk en het viel zeer goed mee. Ik ben voorlopig nog het pc systeem aan het leren maar het begint al vlotjes te gaan. Al zijn er veel functies waar ik nog een deel zal moeten op oefenen. De mannen die daar zitten zijn na een paar jaar gigantisch snel geworden en kennen alle sneltoetsen uit het hoofd. Bij mij gaat dat dus nog wat duren. Voorlopig nog niet moeten aan fietsen sleutelen omdat het seizoen bijna gedaan is en er is dan wat minder te doen. Vandaag dus enkel aan de telefoon moeten zitten en mensen helpen met vragen of bestellingen aannnemen. Maar eens mijn opleiding wat verder gevorderd is moet ik alle garantie zaken en reparaties doen maar daar zijn we nog niet aanbeland. Binnenkort zitten er nog wel wat trips naar het buitenland aan te komen waar ik bijvoorbeeld bij DT Swiss moet zijn voor opleiding in het onderhoud van hun vorken en naven. Enfin, veel spannende dingen die op het schema staan voor de komende weken!
Maar natuurlijk -> nieuwe auto = veel wasplezier... zal mij dit weekend eens uitleven als het weer wat meezit. :D
Friday, 14 September 2012
Hold Høyre!!!
Hello!
Nu is het schandalig lang geleden sinds de laatste update en tijd om daar iets aan te doen. Er was spijtig genoeg niet veel te melden vorige maand, maar deze maand had ik tijd te weinig om te melden wat er allemaal gebeurd is. Eerst hebben we (allé, ik) genoten van onze vakantie in België. Veel fietsen en lekker eten, kan het nog beter?
Daarna was het tijd voor Birkenbeiner rittet van Rena naar Lillehammer waar ik voor Racing Depot ging staan om de nieuwe fietsmodellen en kleding te tonen voor 2013 en wat uitleg kon verschaffen. Pictures or it didn't happen?! Ok...
Birkenbeiner Rittet Foto's
Daar hebben we dan 2 dagen gestaan in een nogal amateuristisch uitziende stand en met massa's mensen gesproken. 17.000 deelnemers ook dit jaar weer, waaronder een paar van mijn collega's die het trouwens zeer goed gedaan hebben. Martin van op het werk kwam zelfs op de 37ste plaats in de Elite klasse en 8ste plaats in zijn leeftijdsklasse. Het zou ook natuurlijk iets te maken kunnen hebben met zijn 6,5kg mtb die speciaal gebouwd werd met meerdere prototype onderdelen.
Daarna was het tijd om in het weekend naar Oppdal te gaan waar ik met 2 van mijn collega's en 2 vrienden ging fietsen in de bergen. Waar ik ontdekte dat Noorwegen 1 gigantisch groot speelterrein is voor mountainbikers. We hadden gelezen in een lokaal mtb magazine dat 7 van de beste afdalingen in Oppdal lagen en toevallig had een kameraad van mij een hutje aan de voet van 1 van die bergen, :)
Natuurlijk moest dat uitvoerig getest worden. Zaterdag een goeie warm-up met het fietsen en push-biken naar de top van Svarthaugen. Even genieten van het uitzicht en dan als een bezetene de berg afdalen. We hadden geluk met het weer en de hele dag bleef het droog. 8 uur lang waren we onderweg, waarvan een dikke 4 effektief fietsen. Nog nooit heb ik zoveel fantastische natuur gezien en mij zo geamuseerd op een mtb. De laatste afdaling op we naar huis was verruit de best afdaling die ik in mijn leven al gereden heb. Er leek geen eind aan te komen, 10 minuten vol gas naar beneden met de meest pure singletrack die ik ooit gezien heb. Natuurlijke jumps en technische bochten. Ik heb er geen woorden voor om hoe geweldig het was...
We hebben dat weekend ook veel loslopend wild gezien, een paar Noorse elanden met machtige geweien en een hele groep rendieren die de berg over aan het trekken was vlak voor onze neus. En natuurlijk mijn goeie vriend de bruine eekhoorn die naast mij op de trap kwam zitten elke ochtend terwijl ik mijn ontbijt zat te eten. Het moet goed geroken hebben want hij had geen schrik om zo dichtbij te komen.
Gelukkig hadden we Jonas die massa's foto's kon trekken zodat er wat betere foto's bij zijn dan enkel mijn gsm foto's. :P (Jonas zijn foto's liggen onder Oppdal Action)
Oppdal 1
Oppdal 2
Oppdal Action
Het weekend daarop was ik met een paar andere vrienden uitgenodigd in Skeikampen voor een 2de fietstoer in de bergen. Deze keer was het een heel andere beleving omdat ik daar ontdekte hoe snel het weer kan verandere in de bergen. De dag begon goed en we hadden zon tijdens de start van onze fietstoer. Na de 2de geweldig technische afdaling langs een klein pad dat langs de stijle bergwand naar beneden liep waren we toe aan het grote werk en op weg naar het hoogste punt in de regio. Prestkampen (1224m).
Op weg naar boven verdween ineens de zon en begon het gigantisch hard te waaien, storm was op komst en het duurde niet lang of de top van de berg was bedekt in wolken en hagel en sneeuw maakte het moeilijk om voor te zetten. We besloten dan om een pauze in te lassen en achter wat stenen te schuilen om uit de wind te kunnen gaan zitten. Ineens kwam de zon terug door de wolken en was het even lekker warm en genieten maar de vreugde duurde niet lang en we moesten al snel onze tocht naar de top afblazen toen er een nieuwe sneeuwstorm kwam aanzetten. Het weekend was fantastisch maar volgend jaar plannen we het een paar weken vroeger denk ik. :P
Skeikampen
Na dit weekend kreeg ik ineens telefoon van de grote baas van Deler AS die vroeg aan mij of ik eens met hem wou komen babbelen. Blijkbaar hadden mijn 3 kameraden die alledrie daar werken een paar goeie woordjes gedaan voor mij. Dus ik met zweterige handjes op job interview op dinsdag morgen. Nu zit ik hier met een contract voor mijn neus en een nieuw spannend avontuur dat staat te wachten. Wanneer we beginnen weet ik nog niet 100% maar ik heb er zin in. :D
Greets!
Nu is het schandalig lang geleden sinds de laatste update en tijd om daar iets aan te doen. Er was spijtig genoeg niet veel te melden vorige maand, maar deze maand had ik tijd te weinig om te melden wat er allemaal gebeurd is. Eerst hebben we (allé, ik) genoten van onze vakantie in België. Veel fietsen en lekker eten, kan het nog beter?
Daarna was het tijd voor Birkenbeiner rittet van Rena naar Lillehammer waar ik voor Racing Depot ging staan om de nieuwe fietsmodellen en kleding te tonen voor 2013 en wat uitleg kon verschaffen. Pictures or it didn't happen?! Ok...
Birkenbeiner Rittet Foto's
Daar hebben we dan 2 dagen gestaan in een nogal amateuristisch uitziende stand en met massa's mensen gesproken. 17.000 deelnemers ook dit jaar weer, waaronder een paar van mijn collega's die het trouwens zeer goed gedaan hebben. Martin van op het werk kwam zelfs op de 37ste plaats in de Elite klasse en 8ste plaats in zijn leeftijdsklasse. Het zou ook natuurlijk iets te maken kunnen hebben met zijn 6,5kg mtb die speciaal gebouwd werd met meerdere prototype onderdelen.
Daarna was het tijd om in het weekend naar Oppdal te gaan waar ik met 2 van mijn collega's en 2 vrienden ging fietsen in de bergen. Waar ik ontdekte dat Noorwegen 1 gigantisch groot speelterrein is voor mountainbikers. We hadden gelezen in een lokaal mtb magazine dat 7 van de beste afdalingen in Oppdal lagen en toevallig had een kameraad van mij een hutje aan de voet van 1 van die bergen, :)
Natuurlijk moest dat uitvoerig getest worden. Zaterdag een goeie warm-up met het fietsen en push-biken naar de top van Svarthaugen. Even genieten van het uitzicht en dan als een bezetene de berg afdalen. We hadden geluk met het weer en de hele dag bleef het droog. 8 uur lang waren we onderweg, waarvan een dikke 4 effektief fietsen. Nog nooit heb ik zoveel fantastische natuur gezien en mij zo geamuseerd op een mtb. De laatste afdaling op we naar huis was verruit de best afdaling die ik in mijn leven al gereden heb. Er leek geen eind aan te komen, 10 minuten vol gas naar beneden met de meest pure singletrack die ik ooit gezien heb. Natuurlijke jumps en technische bochten. Ik heb er geen woorden voor om hoe geweldig het was...
We hebben dat weekend ook veel loslopend wild gezien, een paar Noorse elanden met machtige geweien en een hele groep rendieren die de berg over aan het trekken was vlak voor onze neus. En natuurlijk mijn goeie vriend de bruine eekhoorn die naast mij op de trap kwam zitten elke ochtend terwijl ik mijn ontbijt zat te eten. Het moet goed geroken hebben want hij had geen schrik om zo dichtbij te komen.
Gelukkig hadden we Jonas die massa's foto's kon trekken zodat er wat betere foto's bij zijn dan enkel mijn gsm foto's. :P (Jonas zijn foto's liggen onder Oppdal Action)
Oppdal 1
Oppdal 2
Oppdal Action
Het weekend daarop was ik met een paar andere vrienden uitgenodigd in Skeikampen voor een 2de fietstoer in de bergen. Deze keer was het een heel andere beleving omdat ik daar ontdekte hoe snel het weer kan verandere in de bergen. De dag begon goed en we hadden zon tijdens de start van onze fietstoer. Na de 2de geweldig technische afdaling langs een klein pad dat langs de stijle bergwand naar beneden liep waren we toe aan het grote werk en op weg naar het hoogste punt in de regio. Prestkampen (1224m).
Op weg naar boven verdween ineens de zon en begon het gigantisch hard te waaien, storm was op komst en het duurde niet lang of de top van de berg was bedekt in wolken en hagel en sneeuw maakte het moeilijk om voor te zetten. We besloten dan om een pauze in te lassen en achter wat stenen te schuilen om uit de wind te kunnen gaan zitten. Ineens kwam de zon terug door de wolken en was het even lekker warm en genieten maar de vreugde duurde niet lang en we moesten al snel onze tocht naar de top afblazen toen er een nieuwe sneeuwstorm kwam aanzetten. Het weekend was fantastisch maar volgend jaar plannen we het een paar weken vroeger denk ik. :P
Skeikampen
Na dit weekend kreeg ik ineens telefoon van de grote baas van Deler AS die vroeg aan mij of ik eens met hem wou komen babbelen. Blijkbaar hadden mijn 3 kameraden die alledrie daar werken een paar goeie woordjes gedaan voor mij. Dus ik met zweterige handjes op job interview op dinsdag morgen. Nu zit ik hier met een contract voor mijn neus en een nieuw spannend avontuur dat staat te wachten. Wanneer we beginnen weet ik nog niet 100% maar ik heb er zin in. :D
Greets!
Wednesday, 25 July 2012
Blåfjell
Ondertussen nog een korte update met de laatste nieuwe weetjes.
Zondag vertrek ik naar België! Eindelijk vakantie na een lange seizoensstart. Het is weer eventjes genoeg geweest dus het is tijd om te ontspannen en te genieten van het gezelschap van mijn famillie.
Dit weekend was het I. haar verjaardag en hebben we daarvan geprofiteerd om nog eens wat Belgische wafels te bakken.
Ik had er wat veel gebakken dus we hebben er wat aan de buren kunnen uitdelen en ik heb er nog wat meegenomen wanneer we zondag op fietstoer waren op Blåfjell. Het was spijtig genoeg niet mijn weekend want halverwege gaf ons nieuw wafelijzer de geest. 2 Keer gebruikt en plots, niets meer, lampje uit en geen leven in te krijgen. Ik maar vloeken en doen, zo snel geven we ons niet op. "Waar zijn mijn schroevendraaiers!!!" Op een paar minuten tijd lag het hele wafelijzer uitgespreid over het aanrecht met draden en schroefjes overal. Maar de dader was gevonden, 2 kabels die slecht aan elkaar gezet waren zorgden voor een slecht contact. Ik direct naar de winkel met I. om wat onderdelen te gaan kopen en dan direct in gang geschoten met de reparatiewerken. Uiteindelijk werkte het toch terug en heb ik met een gerust hartje de rest van mijn wafels kunnen verder bakken!
Toen het wafelijzer gerepareerd was had ik besloten om wat aan mijn pc te werken om wat updates uit te voeren en een nieuwe harde schijf in te bouwen. (Een Intel 520 SSD voor de kenners. ;P ) Maar dat was buiten mijn moederbord gerekend dat ineens wat kuren begon te vertonen. (De niet-nerds kunnen dit stuk overslaan) Ik had mijn Bios ge-update naar de nieuwste versie maar ineens kreeg het moederbord haar vodden en kon ze niet meer kiezen tussen mijn grafische kaart (PCIe) en mijn iGPU op mijn moederbord. Met als gevolg dat mijn pc werkte maar ik geen beeld had. Je hoorde windows inloggen maar er verscheen geen beeld. Hoewel mijn beeldscherm zei dat er signaal was maar geen data. Frustrerend? Ja! Dan maar mijn andere uitgang proberen maar dat hielp ook niet. De iGPU gaf ook geen beeld. Blijkbaar kon mijn mobo niet kiezen en werkte dus geen enkele van de 2.
Uiteindelijk mijn PCIe kaar in een ander slot ingebouwd en de Bios gereset en toen Eureka! Beeld! Na eindeloze instellingen in de BIOS verandert te hebben met verschillende succesrate er dan toch in geslaagd om de iGPU volledig buiten spel te zetten en voorlopig lijkt het te werken... voorlopig...
Zondag dan met mijn baas en 2 kameraden van ons gaan fietsen bij hem in de buurt. Daarna gevolgd door een korte BBQ met de hele famillie. Lekker gezellig en geweldige trails. Hier wat foto's:
Mijn fietsje, binnenkort bijna 3 seizoenen oud maar nog steeds als nieuw. verbazingwekkend aangezien die al meerdere keren in een paar struiken en tegen een paar bomen geparkeerd is geweest. :P Natuurlijk wel hier en daar wat krassen en zelfs blutsen maar dat hoort erbij.
M. als eerste van de kleine drop in een reeks van 4 recht na elkaar. Geweldige trails en tot nu toe de beste toer van het jaar! Maar eind Augustus trekken we naar de bergen voor een heel weekend met meerdere beklimmingen en afdalingen, ik kijk er zeer naar uit! We hebben het al 2 jaar zitten plannen maar eindelijk komt het er van. Hopelijk zit het weer wat mee!
M. traint vaak op koorddansen met als specialiteit "slackline", iets zegt me dat die mens wat evenwicht heeft.
Een meter verder en ik had er niet meer zo proper uitgezien. Heerlijke modderpoel waar je tot aan je wielnaaf inzakt. :)
Greets!
en misschien tot zondag?!
Zondag vertrek ik naar België! Eindelijk vakantie na een lange seizoensstart. Het is weer eventjes genoeg geweest dus het is tijd om te ontspannen en te genieten van het gezelschap van mijn famillie.
Dit weekend was het I. haar verjaardag en hebben we daarvan geprofiteerd om nog eens wat Belgische wafels te bakken.
Toen het wafelijzer gerepareerd was had ik besloten om wat aan mijn pc te werken om wat updates uit te voeren en een nieuwe harde schijf in te bouwen. (Een Intel 520 SSD voor de kenners. ;P ) Maar dat was buiten mijn moederbord gerekend dat ineens wat kuren begon te vertonen. (De niet-nerds kunnen dit stuk overslaan) Ik had mijn Bios ge-update naar de nieuwste versie maar ineens kreeg het moederbord haar vodden en kon ze niet meer kiezen tussen mijn grafische kaart (PCIe) en mijn iGPU op mijn moederbord. Met als gevolg dat mijn pc werkte maar ik geen beeld had. Je hoorde windows inloggen maar er verscheen geen beeld. Hoewel mijn beeldscherm zei dat er signaal was maar geen data. Frustrerend? Ja! Dan maar mijn andere uitgang proberen maar dat hielp ook niet. De iGPU gaf ook geen beeld. Blijkbaar kon mijn mobo niet kiezen en werkte dus geen enkele van de 2.
Uiteindelijk mijn PCIe kaar in een ander slot ingebouwd en de Bios gereset en toen Eureka! Beeld! Na eindeloze instellingen in de BIOS verandert te hebben met verschillende succesrate er dan toch in geslaagd om de iGPU volledig buiten spel te zetten en voorlopig lijkt het te werken... voorlopig...
Zondag dan met mijn baas en 2 kameraden van ons gaan fietsen bij hem in de buurt. Daarna gevolgd door een korte BBQ met de hele famillie. Lekker gezellig en geweldige trails. Hier wat foto's:
 |
| Uitgeput na een lange stijle klim. |
 |
| De Remedy! |
 |
| De verdwaalde mechanieker in volle vaart! |
 |
| M. aan het tonen hoe de profs het doen. :P |
 |
| Stijl naar beneden op een rotswand met losliggend mos. |
 |
| De foto's doen de hellingsgraad geen eer aan. Dit was STIJL!!! |
 |
| Men baas zijn fietsje... Hoezo flashy? |
 |
| Gewicht naar achter, remmen lossen en gaan! |
 |
| E. aan het tonen wie er de baas is. :) |
 |
| M. was onderweg lek gereden, maar geen probleem zegt hij... |
 |
| Even rusten na de bocht gemist te hebben. |
 |
| Gekke mannen. :) |
Greets!
en misschien tot zondag?!
Monday, 2 July 2012
Rotten Egg
"Last one down the hill is a rotten egg!!!" klonk het daarnet toen we op de top van Barlindåsen stonden. Js. begon als een gek te fietsen om iedereen voor te zijn op de singletrack met mij letterlijk in het kielzog door de modder en het stromende water. Het had gisteren avond goed gestormd en alles lag er nat en glad bij, met een paar enorme modderpoelen om in volle vaart door/over te surfen en overal grote wortels die je gemakkelijk onderuit konden vegen. Ik werd gevolgd door Je. met zijn gekke Jack Russell terriër "Eva" en onze Poolse mechanieker Lu..
Het was zalig en de afdaling is het 2 uur steil en technisch klimmen meer dan waard. Al had ik wel onderweg even een klein meningsverschil met een boom... ik vond namelijk dat hij wat te dicht bij de singletrack groeide maar hij zag het probleem niet. met als gevolg:
Maak je geen zorgen, de boom maakt het goed! Hij was wel even verschoten van mijn "brute argumentatie" maar we hebben eens goed geknuffeld en dan was alles bijgelegd. :D
Eva de gekke Jack Russell kwam mij gelukkig wat bijstaan. :)
Alleen even de wonde schoon schrobben in de douche was even wat minder leuk, leuk met zo stukjes schors en weet ik wat nog allemaal in je arm.
Maar ja, dat is een deel van de sport. In het vervolg ga ik die boom vermijden. :P
Greets!!!
Het was zalig en de afdaling is het 2 uur steil en technisch klimmen meer dan waard. Al had ik wel onderweg even een klein meningsverschil met een boom... ik vond namelijk dat hij wat te dicht bij de singletrack groeide maar hij zag het probleem niet. met als gevolg:
 |
| Een korte "huidpeeling" :P |
Eva de gekke Jack Russell kwam mij gelukkig wat bijstaan. :)
Alleen even de wonde schoon schrobben in de douche was even wat minder leuk, leuk met zo stukjes schors en weet ik wat nog allemaal in je arm.
Maar ja, dat is een deel van de sport. In het vervolg ga ik die boom vermijden. :P
Greets!!!
Sunday, 1 July 2012
Trondheim-Otta
Jaja, Trondheim - Oslo was dit jaar weer iets korter voor mij. Was het hele weekend ziek en had problemen met mijn maag. Zaterdag ochtend dan toch maar beslist om te starten om de ploeg toch zoveel mogelijk te helpen. Na een 250km fietsen was de pijn niet meer te verdragen en ben ik moeten stoppen. Echt spijtig, een heel jaar training voor niets. Door het slechte weer ging het traag en ik heb mij dan de laatste 50-60km opgeofferd en mij voorraan gelegd. Ik dacht, als ik dan toch niet kan uitrijden dan geef ik gewoon nog alles wat ik heb zodat de andere wat kunnen rusten. Het weer stak dik tegen dit jaar en we hadden 40km/h tegenwind recht van de start bijna heel de weg tot aan Lillehammer. Toen de wind ineens ging liggen opende de hemel zich en heeft het 180km geregend met tussenpauzes. Veel slechter weer had het niet kunnen zijn.
Uiteindelijk hebben de mannen het uitgereden met 5 stuks en op een tijd van 24uur.
Tegen volgend jaar eens een paar onderzoeken laten doen om te kijken wat het probleem zou kunnen zijn. 150-200km fietsen gaat zonder problemen, na 200 geeft mijn maag er gewoon de brui aan en is het onmogelijk om nog door te fietsen. Miserie want de beentjes waren goed dit jaar.
We laten het niet aan ons hart komen en we zijn alweer aan het trainen. deze week een 20 uur gefietst, verdeeld over mijn koersfietsen en MTB's. :D
Gisteren nog een 4 uur gaan rijden met L. onze nieuwe Poolse fietsenmaker van op het werk. Hij reed normaal alleen maar cross-country maar wou samen met ons eens wat ruigere singletracks en trails proberen. Hij weegt er nu nog een 109kg maar na een paar weken zoals deze denk ik dat er niet veel meer zal van overschieten. :P
Zijn "weapon of choice":
Norco Range 1
onder het motto "I am a big guy, I need a big fork!" heeft hij gekozen voor een iets meer All Mountain/freeride fiets die klimt als een cross country fiets en afdaalt als een DH fiets.
Woensdag waren we gaan fietsen met J. van het werk die een geweldig goede mtb'er is. Heeft 5 jaar als "cyclebum" geleefd, rondtrekkend van hier naar daar om te fietsen. Alleen met een rugzak met spullen en zijn Downhill fiets. :D
Om het zo te zeggen: Die kerel is goed!!!
Hij had een paar trails gevonden die de moeite waar waren met een paar extreme afdalingen en prachtige technische singletracks. Geweldig om gewoon recht na het werk de fiets op te springen en met een paar man de bossen in te trekken om te rijden tot de zon ondergaat.
Morgen trekken we nog eens naar Barlind Åsen om wat te gaan rijden. Nu I. in duitsland zit met YFU als groepleider moet ik de tijd gebruiken om zoveel mogelijk te gaan fietsen. :)
Vorige week nog een iets "grappig" voor, ik heb onlangs mijn 1 maand oude HTC One X (GSM) moeten terugsturen voor reparatie. (Hiervoor) Maandag kreeg ik dan ineens het bericht dat er een pakje voor mij klaarlag op de Post. Ik dacht natuurlijk direct dat ik mijn gsm terug kreeg maar niets was minder waar. Ik kreeg een gigantische envelop met daarin mijn "leen-mobieltje" een Nokia 1110i van 2006 met een zwart-wit scherm. :) Ter waarde van €25 in 2006, nu misschien €1? Met een begeleidende brief waarin stond dat als ik de telefoon niet terug leverde dat ik een boete moet betalen van €160. :P Yeah Right!
Zij hebben mijn gsm van NOK 6500 en ik krijg een half-afgebroken en bekraste Nokia van 2006. Goeie deal!!! :P
Greets!!!
Uiteindelijk hebben de mannen het uitgereden met 5 stuks en op een tijd van 24uur.
Tegen volgend jaar eens een paar onderzoeken laten doen om te kijken wat het probleem zou kunnen zijn. 150-200km fietsen gaat zonder problemen, na 200 geeft mijn maag er gewoon de brui aan en is het onmogelijk om nog door te fietsen. Miserie want de beentjes waren goed dit jaar.
We laten het niet aan ons hart komen en we zijn alweer aan het trainen. deze week een 20 uur gefietst, verdeeld over mijn koersfietsen en MTB's. :D
Gisteren nog een 4 uur gaan rijden met L. onze nieuwe Poolse fietsenmaker van op het werk. Hij reed normaal alleen maar cross-country maar wou samen met ons eens wat ruigere singletracks en trails proberen. Hij weegt er nu nog een 109kg maar na een paar weken zoals deze denk ik dat er niet veel meer zal van overschieten. :P
Zijn "weapon of choice":
Norco Range 1
Woensdag waren we gaan fietsen met J. van het werk die een geweldig goede mtb'er is. Heeft 5 jaar als "cyclebum" geleefd, rondtrekkend van hier naar daar om te fietsen. Alleen met een rugzak met spullen en zijn Downhill fiets. :D
Om het zo te zeggen: Die kerel is goed!!!
Hij had een paar trails gevonden die de moeite waar waren met een paar extreme afdalingen en prachtige technische singletracks. Geweldig om gewoon recht na het werk de fiets op te springen en met een paar man de bossen in te trekken om te rijden tot de zon ondergaat.
Morgen trekken we nog eens naar Barlind Åsen om wat te gaan rijden. Nu I. in duitsland zit met YFU als groepleider moet ik de tijd gebruiken om zoveel mogelijk te gaan fietsen. :)
Vorige week nog een iets "grappig" voor, ik heb onlangs mijn 1 maand oude HTC One X (GSM) moeten terugsturen voor reparatie. (Hiervoor) Maandag kreeg ik dan ineens het bericht dat er een pakje voor mij klaarlag op de Post. Ik dacht natuurlijk direct dat ik mijn gsm terug kreeg maar niets was minder waar. Ik kreeg een gigantische envelop met daarin mijn "leen-mobieltje" een Nokia 1110i van 2006 met een zwart-wit scherm. :) Ter waarde van €25 in 2006, nu misschien €1? Met een begeleidende brief waarin stond dat als ik de telefoon niet terug leverde dat ik een boete moet betalen van €160. :P Yeah Right!
Zij hebben mijn gsm van NOK 6500 en ik krijg een half-afgebroken en bekraste Nokia van 2006. Goeie deal!!! :P
Greets!!!
Wednesday, 20 June 2012
1 Day to go!
Nog maar 1 dag te gaan, vrijdag vertrekken we naar het noorden om ons te gaan voorbereiden op onze fietstrip. Het weer ziet er zeer wisselvallig uit deze keer, waarschijnlijk gaan we niet gespaard blijven van wat regenbuien en tegenwind. Niets aan te doen, het enige wat we kunnen doen is voldoende kleren aantrekken en fietsen gelijk een bende zotten. Alleszins aan de uitrusting zal het niet liggen. :)
Gisteren hadden we training met de hele groep (6 man) allemaal in team kleren, ik moet zeggen, het zag er prof uit! Het leek alsof we veel beter waren dan we eigenlijk zijn. Maar dat is dan ook mooi meegenomen. Werkt motiverend!
We zullen zien hoe het gaat aflopen dit jaar, hopelijk halen we de finish en blijven we deze keer gespaard van ongelukken. Je weet natuurlijk nooit!
Enfin, ik ga eens in gang schieten en nog wat homemade energie repen maken voor zaterdag.
Trondheim, here we come!!!
Greets!
 |
| S. met zijn Plastic fietsje. |
 | |
| Ik met mijn Taiwanees Geweld! |
We zullen zien hoe het gaat aflopen dit jaar, hopelijk halen we de finish en blijven we deze keer gespaard van ongelukken. Je weet natuurlijk nooit!
Enfin, ik ga eens in gang schieten en nog wat homemade energie repen maken voor zaterdag.
Trondheim, here we come!!!
Greets!
Monday, 11 June 2012
Eindelijk!
Het heeft wat geduurd maar nu eindelijk tijd voor een nieuwe korte update van de situatie.
Nog maar anderhalve week en we beginnen weer aan het grote Trondheim-Oslo avontuur! We zijn nerveus en er wordt nog druk getraind deze week maar veel valt er niet meer te veranderen... Alle extra training is mooi meegenomen maar de basis was deze winter al gelegd. Het is nog even denken over welke fiets ik ga gebruiken maar uiteindelijk maakt het niet veel uit. Pijn gaat het sowieso doen!
Dit weekend dan maar wat gaan "ontspannen" met de Downhill fiets in Hafjell, mezelf weer wat met vrees voor eigen leven van een bergwand naar beneden gooien over stenen en wortels. Om daarna dan doodleuk de lift naar boven te nemen en alles nog maar eens te herhalen. :)
Men baas van op het werk was er bij en het was voor het de 2de keer in zijn leven op een downhill fiets, hij heeft nog nooit zoveel schrik gehad en plezier beleefd tegelijkertijd. :P
Spijtig genoeg zijn er geen bewegende beelden of foto's genomen buiten deze dan:
Men kameraad Marius die aan het controleren was of alles wel goed vast zat op de auto voor de 2,5uur durende trip naar Hafjell. Voor de geïntereseerden, mijn fiets was die met de gele wielen op de achtergrond. :P
Ze moesten in Hafjell lachen als we daar stonden aan de lift om half 10 's ochtends, aan het wachten tot de lift open ging. Als eerste de berg op en als laatste naar huis als de liften uitgezet werden om half 5.
Er was niet zoveel volk en me hebben geen enkele keer moeten aanschuiven aan de liften, tijd genoeg gehad om heel wat op en neer te rijden. 7uur en 3 geweldig face-plants later was het tijd om naar huis te gaan. We lopen nu wat te manken en ik heb een blauwe plek op mijn dij ter grote van een watermeloen maar we hebben het overleefd. :)
Deze week zal er nog veel gewerkt worden maar volgende week is het uitbollen naar het weekend om uitgerust aan het avontuur te beginnen. Dit jaar hoop ik dat het wat beter gaat en de pijnstillers en maagtabletten liggen al klaar.
Alles is natuurlijk relatief want 540km fietsen verbleekt bij het lezen van dit:
mike-hall-obliterates-round-the-world-cycling-record
Een kleine 320km per dag gedurende 91 dagen... als ik daaraan denk ben ik blij dat ik maar 1 keer 540 moet doen. :P
Ik kijk er naar uit om in Augustus naar België te komen, hopelijk is B. klaar om 2 weken te mtb'en.? :D
Greets!
Nog maar anderhalve week en we beginnen weer aan het grote Trondheim-Oslo avontuur! We zijn nerveus en er wordt nog druk getraind deze week maar veel valt er niet meer te veranderen... Alle extra training is mooi meegenomen maar de basis was deze winter al gelegd. Het is nog even denken over welke fiets ik ga gebruiken maar uiteindelijk maakt het niet veel uit. Pijn gaat het sowieso doen!
Dit weekend dan maar wat gaan "ontspannen" met de Downhill fiets in Hafjell, mezelf weer wat met vrees voor eigen leven van een bergwand naar beneden gooien over stenen en wortels. Om daarna dan doodleuk de lift naar boven te nemen en alles nog maar eens te herhalen. :)
Men baas van op het werk was er bij en het was voor het de 2de keer in zijn leven op een downhill fiets, hij heeft nog nooit zoveel schrik gehad en plezier beleefd tegelijkertijd. :P
Spijtig genoeg zijn er geen bewegende beelden of foto's genomen buiten deze dan:
Ze moesten in Hafjell lachen als we daar stonden aan de lift om half 10 's ochtends, aan het wachten tot de lift open ging. Als eerste de berg op en als laatste naar huis als de liften uitgezet werden om half 5.
Er was niet zoveel volk en me hebben geen enkele keer moeten aanschuiven aan de liften, tijd genoeg gehad om heel wat op en neer te rijden. 7uur en 3 geweldig face-plants later was het tijd om naar huis te gaan. We lopen nu wat te manken en ik heb een blauwe plek op mijn dij ter grote van een watermeloen maar we hebben het overleefd. :)
Deze week zal er nog veel gewerkt worden maar volgende week is het uitbollen naar het weekend om uitgerust aan het avontuur te beginnen. Dit jaar hoop ik dat het wat beter gaat en de pijnstillers en maagtabletten liggen al klaar.
Alles is natuurlijk relatief want 540km fietsen verbleekt bij het lezen van dit:
mike-hall-obliterates-round-the-world-cycling-record
Een kleine 320km per dag gedurende 91 dagen... als ik daaraan denk ben ik blij dat ik maar 1 keer 540 moet doen. :P
Greets!
Monday, 21 May 2012
Tijd vliegt
Goeie morgen!
Het weekend zit er al weer op, soms gaat de tijd iets sneller dan gepland en heb je niet tijd om alles te doen. Dit weekend hebben we echter niet stilgezeten en hebben we ons goed kunnen amuseren. Zaterdag ochtend zijn we eerst naar het winkelcentrum geweest hier in de buurt om een beetje te gaan verkennen. I. is hier in de buurt opgegroeid maar ik heb geen flauw idee van wat ik waar kan vinden.
Als we dan toch in de winkel waren hebben we ons maar direct een statief aangeschaft voor onze Weber grill en een overtrek zodat hij kan buiten staan. Deze week lijkt het goed weer te gaan worden met temperaturen gemeld boven de 20 graden! Dus dan moeten we toch eens de kans krijgen om onze BBQ te gebruiken!
Daarna had I. zin om haar handen wat vuil te maken en wat plantjes te zaaien, aangezien we nu toch op het gelijkvloers wonen hebben we plaats voor wat plantjes buiten te zetten. Bij deze sprongen we dus de fiets op en zijn we naar het grootste tuincenter in de buurt gefietst om alles te gaan halen. De mensen kijken wel een beetje vreemd als je 10kg potgrond in je rugzak aan het duwen bent. :)
Als je geen auto hebt moet je dat anders doen hé!
I. aan het genieten van haar thee voor ze in gang schiet met het verpotten en planten.
Het resultaat van haar werk voor zaterdag middag, net op tijd voor het wat begon te regenen. Wat bloemetjes, kruiden en 2 paprika plantjes die ze geadopteerd heeft van een vriendin. :)
Alsof dat nog niet genoeg was vond ze dat er nog wat tijd over was om een paar broodjes te bakken!
Wat doe ik ondertussen? Euh niets eigenlijk, ik was wat aan het uitrusten en mij mentaal aan het voorbereiden voor onze fietstocht van zondag. We dachten eerst een 200km te fietsen maar dat duurt wat lang dus hebben we onderweg besloten er 150km van te maken. We waren ook maar met 2 omdat de rest ofwel ziek was ofwel onbereikbaar, dus ja dan is dat wat vermoeiender. Dus een dikke 5 uur gereden met onderweg wat stops om bij te tanken. Dat is het voordeel hier in Noorwegen, als je geluk hebt zijn er nog wel ergens wat winkeltjes open of vind je een vriendelijke café uitbater die je drinkbussen gratis wat wilt bijvullen. Over tanken gesproken:
I. haar broer heeft besloten om dit jaar meer Vørterøl te drinken tijdens Trondheim-Oslo dus moet dat op voorhand uitvoerig getest worden. Dat bier bevat is niet gegist en bevat dus ook geen alcohol maar zit wel boordevol mineralen, vitaminen en suikers. Hier in Noorwegen wordt het zelfs verkocht als sportdrank! Of het ook werkt moeten we nog wat meer testen maar het smaakte alleszins. :P
We hebben gisteren de fietstoer van vorige week herhaald maar deze keer zijn we in de tegengestelde richting gereden om eens wat anders te proberen. Gelukkig zat het weer goed mee en was het een 16-18graden onderweg. Het enige nadeel is dat de meeste beklimmingen dan op het einde van de rit vallen en niet in het begin. Nu ja, af en toe wat stoppen om te genieten van het uitzicht mag ook wel.
Hier bijvoorbeeld de energie centrale van Solbergfoss:
Enfin, ik ga maar eens naar mijn werk vertrekken! Hopelijk is het snel terug weekend!!!
Greets!
Het weekend zit er al weer op, soms gaat de tijd iets sneller dan gepland en heb je niet tijd om alles te doen. Dit weekend hebben we echter niet stilgezeten en hebben we ons goed kunnen amuseren. Zaterdag ochtend zijn we eerst naar het winkelcentrum geweest hier in de buurt om een beetje te gaan verkennen. I. is hier in de buurt opgegroeid maar ik heb geen flauw idee van wat ik waar kan vinden.
Als we dan toch in de winkel waren hebben we ons maar direct een statief aangeschaft voor onze Weber grill en een overtrek zodat hij kan buiten staan. Deze week lijkt het goed weer te gaan worden met temperaturen gemeld boven de 20 graden! Dus dan moeten we toch eens de kans krijgen om onze BBQ te gebruiken!
Daarna had I. zin om haar handen wat vuil te maken en wat plantjes te zaaien, aangezien we nu toch op het gelijkvloers wonen hebben we plaats voor wat plantjes buiten te zetten. Bij deze sprongen we dus de fiets op en zijn we naar het grootste tuincenter in de buurt gefietst om alles te gaan halen. De mensen kijken wel een beetje vreemd als je 10kg potgrond in je rugzak aan het duwen bent. :)
Als je geen auto hebt moet je dat anders doen hé!
Alsof dat nog niet genoeg was vond ze dat er nog wat tijd over was om een paar broodjes te bakken!
Wat doe ik ondertussen? Euh niets eigenlijk, ik was wat aan het uitrusten en mij mentaal aan het voorbereiden voor onze fietstocht van zondag. We dachten eerst een 200km te fietsen maar dat duurt wat lang dus hebben we onderweg besloten er 150km van te maken. We waren ook maar met 2 omdat de rest ofwel ziek was ofwel onbereikbaar, dus ja dan is dat wat vermoeiender. Dus een dikke 5 uur gereden met onderweg wat stops om bij te tanken. Dat is het voordeel hier in Noorwegen, als je geluk hebt zijn er nog wel ergens wat winkeltjes open of vind je een vriendelijke café uitbater die je drinkbussen gratis wat wilt bijvullen. Over tanken gesproken:
We hebben gisteren de fietstoer van vorige week herhaald maar deze keer zijn we in de tegengestelde richting gereden om eens wat anders te proberen. Gelukkig zat het weer goed mee en was het een 16-18graden onderweg. Het enige nadeel is dat de meeste beklimmingen dan op het einde van de rit vallen en niet in het begin. Nu ja, af en toe wat stoppen om te genieten van het uitzicht mag ook wel.
Hier bijvoorbeeld de energie centrale van Solbergfoss:
Enfin, ik ga maar eens naar mijn werk vertrekken! Hopelijk is het snel terug weekend!!!
Greets!
Wednesday, 16 May 2012
Fietsen en Fietsen
Goeie morgen!
Deed een beetje pijn om vannochtend op te staan, gisteren was ik pas om een uur of half twaalf thuis van mijn mtb trip. We gingen gewoon een rustig toertje doen na het werk maar al snel bleek dat het te leuk was om te stoppen. Met als gevolg dat we mss iets verder gefietst hadden dan gepland. 2,5 uur bergop fietsen naar de top van Barlindåsen om daar van het uitzicht te genieten om dan op een klein half uurtje terug naar huis te fietsen. :)
Hier een idee van het uitzicht: (Heb de foto moeten lenen want mijn gsm is half dood.)
Dat is het uitzicht van de top van de berg over Maridalen en in de verte zie je Oslo en de fjord. Ons huisje kan je niet eens zien, dat ligt ergens aan de linkerkant achter 2 bergen. :)
Het was een zalige afdaling, echt de moeite waard. We stonden alle 4 beneden aan de berg met een geweldige grijns op ons gezicht en een fiets bedekt met 4kg modder. :P
Daarna dan maar naar het werk om de fiets te kuisen en naar huis te fietsen.
Dit weekend hadden we ook al een goed fietsgerelateerd weekend, eerst op zaterdag een 4,5 uur met de mtb gereden en zondag 140km met de koersfiets. Echt genieten van elke moment waar het niet regent om een paar uur op de fiets te zitten. Veel kracht training zit er niet in de laatste tijd want ik ben vaak gewoon te moe om mij wakker te houden, laat staan een paar kg ijzer boven je hoofd uit te steken. :)
Voor de rest gaat alles goed, we hebben al onze ikea meubels in elkaar weten te steken en nu hebben we eindelijk plaats om wat meer uit te pakken. Het is een leuk apartementje, niet geweldig groot maar we hebben plaats om te doen wat we willen.
Het enige wat nu nog ontbreekt is internet! Zoals het nu is moeten we het draadloos internet van de bovenburen lenen maar dan hebben we enkel ontvangst in onze keuken. Iets wat mij gewelig begint te storen na 2 weken. Het probleem is dat ze een nieuwe kabel moeten trekken van de straat naar ons apartementje. Normaal is dat geen probleem maar ze moeten dat hier via de bodem doen en die werken moet je zelf uitvoeren. Ze willen je de buis leveren maar je moet ze zelf ingraven eerst. Pas als de buis er ligt komen ze de kabel trekken. :P
Met als gevolg dat het nog even zal duren denk ik, want dan moet onze buurman zijn mooi grasperkje eraan geloven. Uiteraard is het ook niet goedkoop, een €400-500 om een kabel te komen trekken is goed verdiend. :P
Maar goed, ik ga eens naar mijn werk fietsen!
Greets!
Deed een beetje pijn om vannochtend op te staan, gisteren was ik pas om een uur of half twaalf thuis van mijn mtb trip. We gingen gewoon een rustig toertje doen na het werk maar al snel bleek dat het te leuk was om te stoppen. Met als gevolg dat we mss iets verder gefietst hadden dan gepland. 2,5 uur bergop fietsen naar de top van Barlindåsen om daar van het uitzicht te genieten om dan op een klein half uurtje terug naar huis te fietsen. :)
Hier een idee van het uitzicht: (Heb de foto moeten lenen want mijn gsm is half dood.)
Het was een zalige afdaling, echt de moeite waard. We stonden alle 4 beneden aan de berg met een geweldige grijns op ons gezicht en een fiets bedekt met 4kg modder. :P
Daarna dan maar naar het werk om de fiets te kuisen en naar huis te fietsen.
Dit weekend hadden we ook al een goed fietsgerelateerd weekend, eerst op zaterdag een 4,5 uur met de mtb gereden en zondag 140km met de koersfiets. Echt genieten van elke moment waar het niet regent om een paar uur op de fiets te zitten. Veel kracht training zit er niet in de laatste tijd want ik ben vaak gewoon te moe om mij wakker te houden, laat staan een paar kg ijzer boven je hoofd uit te steken. :)
Voor de rest gaat alles goed, we hebben al onze ikea meubels in elkaar weten te steken en nu hebben we eindelijk plaats om wat meer uit te pakken. Het is een leuk apartementje, niet geweldig groot maar we hebben plaats om te doen wat we willen.
Het enige wat nu nog ontbreekt is internet! Zoals het nu is moeten we het draadloos internet van de bovenburen lenen maar dan hebben we enkel ontvangst in onze keuken. Iets wat mij gewelig begint te storen na 2 weken. Het probleem is dat ze een nieuwe kabel moeten trekken van de straat naar ons apartementje. Normaal is dat geen probleem maar ze moeten dat hier via de bodem doen en die werken moet je zelf uitvoeren. Ze willen je de buis leveren maar je moet ze zelf ingraven eerst. Pas als de buis er ligt komen ze de kabel trekken. :P
Met als gevolg dat het nog even zal duren denk ik, want dan moet onze buurman zijn mooi grasperkje eraan geloven. Uiteraard is het ook niet goedkoop, een €400-500 om een kabel te komen trekken is goed verdiend. :P
Maar goed, ik ga eens naar mijn werk fietsen!
Greets!
Friday, 4 May 2012
Verhuizen...
Goeie morgen iedereen!
Vandaag is alweer de laatste dag van de werkweek! De tijd vliegt als veel dingen te doen hebt. Soms zou het leuk zijn om wat extra uren te hebben in een dag om alles gedaan te krijgen.
Wat is er gebeurd sinds men laatste update? Voor een keer heel veel zelfs! We zijn naar Nesbyen geweest voor het Freeride Weekend, samen met Spinn en onze Norco fietsen natuurlijk. Er waren natuurlijk nog een deel andere fiets winkels vertegenwoordigd en een paar leuke fietsenmerken zoals Zumbi en Canfield. Maar de focus ging vooral naar het rijden zelf.
In het begin van de week sneeuwde het nog in Nesbyen en werd het bos bedekt met een 10cm dikke laag. Gek zoals de mannen daar zijn dachten ze "dit gaan we niet laten gebeuren, in het weekend moeten we kunnen fietsen". Dus zijn ze met zen allen voor ons alle km's met fiets-trails afgegaan om sneeuw te ruimen!
Gelukkig hadden we goed weer in het weekend en kwam de zon er door. het was maar een graad of 3 maar eens je aan het rijden bent zweet je je toch kapot. Al was het maar door de meerdere lagen bescherming die de meeste aanhebben.
Wij hadden een hutje geleend van de ouders van mijn chef, op de top van de berg een dik half uur rijden van Nesbyen centrum. Uiteraard moest het daar 's nachts sneeuwen en hebben we er een half uur over gedaan om 's morgens terug op de hoofdweg te geraken. Onze VW transporter was nogal zwaar geladen en met de 20cm sneeuw onder de voorwielen geraakte hij de zwakke helling niet op. Uiteindelijk met 2 man op de voorkant van de auto moeten gaan hangen om wat grip te krijgen. het was een schoon zicht. :P
Het hele weekend was een succes er waren een goeie 140 mensen aanwezig en we gaan zeker volgend jaar terug. Voor diegene die zich afvragen wat daar zoal gedaan word op zo'n weekend, check these out:
Nesbyen Youtube!!!
Uiteraard is dat niet het enige dat gebeurd is in de laatste 2 weken, het beste was misschien wel dat we eindelijk verhuisd zijn naar ons nieuwe stekje in het zuiden van Oslo, meer bepaald Brannfjell regio.
Het was niet simpel en we hebben vorig weekend niets anders gedaan dan ingepakt en nog eens ingepakt. Maandag was het dan tijd om onze verhuiswagen te gaan ophalen. We hadden de grootste mercedes sprinter gehuurd waarmee je nog met een normaal rijbewijs kan rijden. (19 kubieke meter laadruimte met lift.) Als we de oude dan toch hadden zijn we dan eerst al onze dingen gaan afzetten waar we van af wilden. Gelukkig voor Ingeborg is er in het recyclage centrum een afdeling waar je dingen kan gaan afzetten die nog te goed zijn om weg te gooien.
Normaal gezien mag je maar 3 kubieke meter afval komen afzetten per keer en is het niet de gewoonte dat je daar aankomt met een giga bestelwagen met lift. :P Maar ze hebben ons toch binnen gelaten. Vriendelijke mensen daar... en het was geheel gratis. :)
Dan de rest van de dag alles ingeladen in onze auto, uiteraard moesten we wat creatief instapelen want we hebben nogal veel spullen blijkbaar. Maar op het einde van de dag zat ons hele hebben en houden in de verhuiswagen. Dan was het heel voorzichtig rijden naar I. haar broer die voor ons een bedje had klaarstaan om te overnachten. Ik moet zeggen dat de auto afgezien heeft, bij elke verkeersdrempel was het aan kruipsnelheid er over en hoorde je de banden in de wielkasten schrapen. :(
Het hielp niet dat die wagen er al 130.000km's had opzitten, met waarschijnlijk 65.000 van die km's volgeladen tot aan het plafond. :P
Dinsdag was het dan zover en mochten we eindelijk onze sleutel gaan ophalen om 12uur! Dan snel uitladen en uitpakken. Bleek echter dat het plafond iets lager was dan gehoopt en onze 2 ikea boekenkasten waren 4 centimeter te hoog. We zullen dus die weekend een andere oplossing moeten zoeken voor ons probleem. Maar dan hebben we een excuus om wat nieuwe kasten te kopen. :D
Dus dit weekend, Shopping!!! :D
Foto's van ons nieuwe stekje volgen nog wel als alles een plaatsje heeft gekregen!
Greets!
Vandaag is alweer de laatste dag van de werkweek! De tijd vliegt als veel dingen te doen hebt. Soms zou het leuk zijn om wat extra uren te hebben in een dag om alles gedaan te krijgen.
Wat is er gebeurd sinds men laatste update? Voor een keer heel veel zelfs! We zijn naar Nesbyen geweest voor het Freeride Weekend, samen met Spinn en onze Norco fietsen natuurlijk. Er waren natuurlijk nog een deel andere fiets winkels vertegenwoordigd en een paar leuke fietsenmerken zoals Zumbi en Canfield. Maar de focus ging vooral naar het rijden zelf.
In het begin van de week sneeuwde het nog in Nesbyen en werd het bos bedekt met een 10cm dikke laag. Gek zoals de mannen daar zijn dachten ze "dit gaan we niet laten gebeuren, in het weekend moeten we kunnen fietsen". Dus zijn ze met zen allen voor ons alle km's met fiets-trails afgegaan om sneeuw te ruimen!
Gelukkig hadden we goed weer in het weekend en kwam de zon er door. het was maar een graad of 3 maar eens je aan het rijden bent zweet je je toch kapot. Al was het maar door de meerdere lagen bescherming die de meeste aanhebben.
Wij hadden een hutje geleend van de ouders van mijn chef, op de top van de berg een dik half uur rijden van Nesbyen centrum. Uiteraard moest het daar 's nachts sneeuwen en hebben we er een half uur over gedaan om 's morgens terug op de hoofdweg te geraken. Onze VW transporter was nogal zwaar geladen en met de 20cm sneeuw onder de voorwielen geraakte hij de zwakke helling niet op. Uiteindelijk met 2 man op de voorkant van de auto moeten gaan hangen om wat grip te krijgen. het was een schoon zicht. :P
Het hele weekend was een succes er waren een goeie 140 mensen aanwezig en we gaan zeker volgend jaar terug. Voor diegene die zich afvragen wat daar zoal gedaan word op zo'n weekend, check these out:
Nesbyen Youtube!!!
Uiteraard is dat niet het enige dat gebeurd is in de laatste 2 weken, het beste was misschien wel dat we eindelijk verhuisd zijn naar ons nieuwe stekje in het zuiden van Oslo, meer bepaald Brannfjell regio.
Het was niet simpel en we hebben vorig weekend niets anders gedaan dan ingepakt en nog eens ingepakt. Maandag was het dan tijd om onze verhuiswagen te gaan ophalen. We hadden de grootste mercedes sprinter gehuurd waarmee je nog met een normaal rijbewijs kan rijden. (19 kubieke meter laadruimte met lift.) Als we de oude dan toch hadden zijn we dan eerst al onze dingen gaan afzetten waar we van af wilden. Gelukkig voor Ingeborg is er in het recyclage centrum een afdeling waar je dingen kan gaan afzetten die nog te goed zijn om weg te gooien.
Normaal gezien mag je maar 3 kubieke meter afval komen afzetten per keer en is het niet de gewoonte dat je daar aankomt met een giga bestelwagen met lift. :P Maar ze hebben ons toch binnen gelaten. Vriendelijke mensen daar... en het was geheel gratis. :)
Dan de rest van de dag alles ingeladen in onze auto, uiteraard moesten we wat creatief instapelen want we hebben nogal veel spullen blijkbaar. Maar op het einde van de dag zat ons hele hebben en houden in de verhuiswagen. Dan was het heel voorzichtig rijden naar I. haar broer die voor ons een bedje had klaarstaan om te overnachten. Ik moet zeggen dat de auto afgezien heeft, bij elke verkeersdrempel was het aan kruipsnelheid er over en hoorde je de banden in de wielkasten schrapen. :(
Het hielp niet dat die wagen er al 130.000km's had opzitten, met waarschijnlijk 65.000 van die km's volgeladen tot aan het plafond. :P
Dinsdag was het dan zover en mochten we eindelijk onze sleutel gaan ophalen om 12uur! Dan snel uitladen en uitpakken. Bleek echter dat het plafond iets lager was dan gehoopt en onze 2 ikea boekenkasten waren 4 centimeter te hoog. We zullen dus die weekend een andere oplossing moeten zoeken voor ons probleem. Maar dan hebben we een excuus om wat nieuwe kasten te kopen. :D
Dus dit weekend, Shopping!!! :D
Foto's van ons nieuwe stekje volgen nog wel als alles een plaatsje heeft gekregen!
Greets!
Monday, 16 April 2012
B-day!
Hello!
Een update! en dat op mijn verjaardag! :D
Dacht even snel iedereen te bedanken die een berichtje heeft gestuurd met gelukwensen!
Wat hebben we vandaag uitgestoken? Niet echt veel maar ik heb toch nog van de dag kunnen genieten.
I. bracht me deze ochtend ontbijt op het bed, lekker gezellig, ook al was het nog onmenselijk vroeg. Daarna uiteraard de pakjes opendoen en genieten van weer een jaartje ouder te zijn.
Ik was zeer aangenaam verrast met het cadeautje vanuit België van ons Ma en J..
Een geweldig wafelijzer van FriFri! Belgische kwaliteit! Zoiets vind je niet hier in het noorden!
En uiteraard zat ons Ma haar recept van haar legendarische wafels erbij!!!
Onder het motto:
"Give a man a waffle and feed him for a day, learn him to bake waffles and you feed him for a lifetime"
Mmmmmmm.....
En dan van I.:
De 2 boeken van bekende blogger BikeSnobNYC. Ik ben een vaste lezer van zijn blog en nu dat zijn 2de boek eindelijk uit was werd het tijd om ze eens te lezen! Voor diegen die graag gekke blogs lezen van bizarre fiets bloggers is dit wel de moeite. In het begin snap je er niet veel van maar na een tijdje ben je mee met al de "insider" moppen en is het best wel de moeite om te blijven lezen.
Het rechtse boek is de moeite voor de prachtige illustraties alleen al.
En als afsluiter een T-shirt van de Flemish bicycle society met op de achterkant een karikatuur van Eddy Merckx tijdens Paris-Roubaix van de jaren 60-70. :)
I am one happy B-day boy!!
Greets!
Een update! en dat op mijn verjaardag! :D
Dacht even snel iedereen te bedanken die een berichtje heeft gestuurd met gelukwensen!
Wat hebben we vandaag uitgestoken? Niet echt veel maar ik heb toch nog van de dag kunnen genieten.
I. bracht me deze ochtend ontbijt op het bed, lekker gezellig, ook al was het nog onmenselijk vroeg. Daarna uiteraard de pakjes opendoen en genieten van weer een jaartje ouder te zijn.
Ik was zeer aangenaam verrast met het cadeautje vanuit België van ons Ma en J..
 |
| My very own Belgian waffle iron! |
En uiteraard zat ons Ma haar recept van haar legendarische wafels erbij!!!
Onder het motto:
"Give a man a waffle and feed him for a day, learn him to bake waffles and you feed him for a lifetime"
Mmmmmmm.....
En dan van I.:
Het rechtse boek is de moeite voor de prachtige illustraties alleen al.
 |
| Voorkant |
 |
| Achterkant |
I am one happy B-day boy!!
Greets!
Tuesday, 10 April 2012
Pasen
Eindelijk nog eens tijd om een update online te gooien.
De paas "vakantie" duurde niet lang genoeg, net als je er begint van te genieten is het weer voorbij. Nu ja, terug naar de realiteit en het werk. Gelukkig hadden we goed weer tijdens de paas periode want deze week ziet het er maar grouw en grijs uit. Gisteren heeft het de hele dag zelfs gesneeuwd/geregend, het zag er maar deprimerend uit.
Vorige week zijn I. en ik voor de eerste keer samen gaan fietsen met onze koersfietsen. Als je hier in Maridalen gaat fietsen dan heb je een 10km doodlopende weg die kronkelt door het dal. Perfect om een beetje te trainen of om met de koersfiets te leren rijden. (Voor I.) Dan kunnen we wat samen rijden of apart op eigen snelheid wat trainen.
Dit weekend ook op bezoek geweest bij vrienden van ons op Fagervann, diep in de bossen van Oslo.
We zijn zelfs sportief geweest en hebben gewandeld van bij ons thuis (Een dikke 15km) om dan daar te overnachten en de volgende middag terug te keren naar huis. Gewapend met een zelfgebakken gemarmerde cake met wat extra belgische chocolade in verwerkt voor de ultieme overdosis. (met dank aan ons ma voor de chocolade. :D)
Daar een beetje gaan genieten van de stilte en het lekkere eten. Bij onze aankomst kregen we daar wat mini-pizzatjes gebakken in de pizza oven.
En dan 's avonds kregen we typisch Paas-eten met schapenvlees en aardappeltjes in de schil. Mmmmm... lekker!
Fagervann was nog helemaal dichtgevroren en je kon er nog gemakkelijk op wandelen, hier vriest het nog elke nacht en dat hoor je. Vooral grappig als je 's avonds in het donker naar de buiten-toilet gaat en je hoort het ijs "zingen". Kreunen en kraken (het ijs) en af en toe hoor je dat zo vreemde hoge tonen maken, net alsof er iemand muziek aan het spelen is. Leuk om te horen maar een beetje griezelig als je alleen buiten bent in het donker en niet weet wat het is. Het helpt ook niet dat het buiten-toilet hokje een groot raam heeft wat uitkijkt op het bos en het water. :D
.Zonsdag moesten we op tijd thuis zijn want het was Paris-Roubaix op de tv! Er zijn elk jaar maar 2 ritten die mij intereseren en dat zijn de Ronde van Vlaanderen en Roubaix. Dus wij terug onderweg naar huis, maar natuurlijk niet zonder eerst nog wat foto'tjes te trekken onderweg. :D
Ben normaal gezien niet de grootste fan van Tommeke Boonen maar ik moet zeggen dat ik nog niet vaak met zoveel spanning naar een wielerwedstrijd heb zitten kijken. I. lag te slapen want die vond er maar niets aan, ik zat hier met verhoogde hartslag en klamme handen naar tv te staren. Had nog net niet mijn Belgische vlag uitgehangen dit weekend. :D
Fantastisch gereden van Tom! 53km van de finish en nog 14 kasseistroken te gaan in de aanval gaan en de rest er vlotjes af rijden. Om dat alleen als een beest naar de finish te rijden, geweldig om naar te kijken!
Hopelijk hebben jullie er een even goed Pasen op zitten!
Greets!!!
De paas "vakantie" duurde niet lang genoeg, net als je er begint van te genieten is het weer voorbij. Nu ja, terug naar de realiteit en het werk. Gelukkig hadden we goed weer tijdens de paas periode want deze week ziet het er maar grouw en grijs uit. Gisteren heeft het de hele dag zelfs gesneeuwd/geregend, het zag er maar deprimerend uit.
Vorige week zijn I. en ik voor de eerste keer samen gaan fietsen met onze koersfietsen. Als je hier in Maridalen gaat fietsen dan heb je een 10km doodlopende weg die kronkelt door het dal. Perfect om een beetje te trainen of om met de koersfiets te leren rijden. (Voor I.) Dan kunnen we wat samen rijden of apart op eigen snelheid wat trainen.
Dit weekend ook op bezoek geweest bij vrienden van ons op Fagervann, diep in de bossen van Oslo.
We zijn zelfs sportief geweest en hebben gewandeld van bij ons thuis (Een dikke 15km) om dan daar te overnachten en de volgende middag terug te keren naar huis. Gewapend met een zelfgebakken gemarmerde cake met wat extra belgische chocolade in verwerkt voor de ultieme overdosis. (met dank aan ons ma voor de chocolade. :D)
Daar een beetje gaan genieten van de stilte en het lekkere eten. Bij onze aankomst kregen we daar wat mini-pizzatjes gebakken in de pizza oven.
Fagervann was nog helemaal dichtgevroren en je kon er nog gemakkelijk op wandelen, hier vriest het nog elke nacht en dat hoor je. Vooral grappig als je 's avonds in het donker naar de buiten-toilet gaat en je hoort het ijs "zingen". Kreunen en kraken (het ijs) en af en toe hoor je dat zo vreemde hoge tonen maken, net alsof er iemand muziek aan het spelen is. Leuk om te horen maar een beetje griezelig als je alleen buiten bent in het donker en niet weet wat het is. Het helpt ook niet dat het buiten-toilet hokje een groot raam heeft wat uitkijkt op het bos en het water. :D
.Zonsdag moesten we op tijd thuis zijn want het was Paris-Roubaix op de tv! Er zijn elk jaar maar 2 ritten die mij intereseren en dat zijn de Ronde van Vlaanderen en Roubaix. Dus wij terug onderweg naar huis, maar natuurlijk niet zonder eerst nog wat foto'tjes te trekken onderweg. :D
Ben normaal gezien niet de grootste fan van Tommeke Boonen maar ik moet zeggen dat ik nog niet vaak met zoveel spanning naar een wielerwedstrijd heb zitten kijken. I. lag te slapen want die vond er maar niets aan, ik zat hier met verhoogde hartslag en klamme handen naar tv te staren. Had nog net niet mijn Belgische vlag uitgehangen dit weekend. :D
Fantastisch gereden van Tom! 53km van de finish en nog 14 kasseistroken te gaan in de aanval gaan en de rest er vlotjes af rijden. Om dat alleen als een beest naar de finish te rijden, geweldig om naar te kijken!
Greets!!!
Thursday, 29 March 2012
Het Einde
Eindelijk nog eens tijd om een update online te gooien!
Er is sinds de laatste keer heel wat gebeurd, we zijn in Spanje geweest, het seizoen is met een knalstart begonnen, een warmterecord in Oslo en J&J die op bezoek waren!
Spanje was geweldig, 4 dagen met zon en fietsen! We waren opgedeeld in 2 groepen van 12 die ieder op hun beurt naar spanje gingen want we waren met veel om iedereen in 1 keer naar ginder te sturen. Wij zaten in de 2 de lading met een paar geweldige goede fietsers dus er is veel gesprint geweest. :P
We zaten in een groot huis (650 vierkante meter) met zwembad en voor ieder een eigen fiets. Het kan niet beter zijn! Elke dag was er een fietstoch gepland met volgwagen, aangezien niet iedereen hetzelfde niveau had is dat soms goed. Als je moe was kon je gewoon in de auto gaan zitten en zo terug naar huis rijden. Er waren ook een 3 bij die nog nooit met een koersfiets gereden hadden en het was eraan te zien. Veel waggelen over de weg en onvoorspelbare bewegingen, remmen in bochten en verkeerde lijnkeuzes in afdalingen.
Het was spannend af en toe, op een gegeven moment lagen we met 3 naast elkaar in een scherpe bocht in hetzelfde baanvak en blokkeerd een van de beginners zijn achterwiel door te remmen en begint uit de bocht te gaan. Uiteraard lig ik net naast hem en ineens zitten we schouder tegen schouder met ons drie en ik maar roepen "niet remmen!!!". Ik probeer zelf recht te blijven en hem de bocht in te duwen maar ondertussen wordt de EJ (de grote baas van Spinn) bijna in het tegemoetkomende verkeer geduwd. Mist op het nippertje een paar spiegels van auto's die naarboven aan het rijden waren. Gelukkig ben ik wat gewoon en EJ is Ex-Noors kampioen Junior, Ex- top 10 in europa en heeft nog de Olympische spelen meegereden toen hij jong was, dus alles is goed gekomen. Maar het is niet alles om met ongetrainde mensen mee te rijden.
Dag 2 ging het wat minder, we waren aan het klimmen en op een gegeven moment rijd Tr. tegen mijn achterwiel, hij was even niet aan het opletten en het was gebeurd. Ik voel iets tegen mijn wiel schuren en ineens hoor ik er daar een paar tegen de grond kletteren met een grote smak. resultaat, 2 kapotte fietsen en 1 gebroken sleutelbeen voor Ke. die achter Tr reed.
Het is niet zo gemakkelijk om direct in groep te leren rijden en alle handgebaren onder de knie te krijgen dus de mannen hebben afgezien.
Dag 3 was de berg-etappe met 2000meter klimmen in volle zon. Natuurlijk had niemand mij gezegd dat we op de top gingen draaien en dezelfde weg terug naar huis gingen rijden. Ik en Ro. reden dus gewoon door en ineens merkten dat er niemand meer achter ons reed. Geen probleem zegt Ro., ik weet een weg naar huis. Yeah right! Wij goed verdwaald, zonder eten en drinken, bijna geen geld, geen pomp of reservebinnenband. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, onze 3,5uur fietstoer is een 8uur fietstoer geworden. :P Zonder Ro. was ik waarschijnlijk niet naar huis gefietst maar met de taxi ofzo. :P
Hij rijd al Trondheim-Oslo (540km) elk jaar sinds 1995, allé, de mens kan fietsen. ^^
Wij thuisgekomen met onze tong tot op de grond, 8 uur fietsen en bijna 4500 hoogtemeters... leuk leuk... Onze collega's lagen plat van het lachen, we moeten er goed uitgezien hebben...
Na Spanje was J&J hier waar we ons ook geweldig mee geamuseerd hebben! Bowlen, eten maken, lachen en zeveren. Lang geleden dat we nog Belgisch bezoek gehad hebben dus het was leuk om nog eens wat echt vlaams te horen. Ik mis ze al ongelooflijk hard ondertussen!
Op het werk zijn we door de eerste rush doorgeraakt zonder al te veel kleerscheuren, ik heb er wel een paar zware weken opzitten nu. Maar vandaag was het plots gedaan, een vreemd gevoel. De meeste dagen sta ik alleen in de werkplaats maar we hebben deze maand fietsen binnengenomen voor 2 mechaniekers. Dus toen ik terug kwam van Altea dan hadden we een week achterstand in de werkplaats. Probeer dat maar eens uit te leggen aan je klanten. Bij deze dus veel overuren en werken gelijk ne zot. Dan ineens vandaag... geen werk meer... alle fietsen waren klaar en we hadden nog een uur over. 1 week achterstand ingehaald op 2 weken op mijn eentje. Daarom nog niets kunnen posten op mijn blog de laatste tijd, ik lig meestal te slapen in de zetel om een uur of 9 's avonds.
Greets!
Er is sinds de laatste keer heel wat gebeurd, we zijn in Spanje geweest, het seizoen is met een knalstart begonnen, een warmterecord in Oslo en J&J die op bezoek waren!
Spanje was geweldig, 4 dagen met zon en fietsen! We waren opgedeeld in 2 groepen van 12 die ieder op hun beurt naar spanje gingen want we waren met veel om iedereen in 1 keer naar ginder te sturen. Wij zaten in de 2 de lading met een paar geweldige goede fietsers dus er is veel gesprint geweest. :P
We zaten in een groot huis (650 vierkante meter) met zwembad en voor ieder een eigen fiets. Het kan niet beter zijn! Elke dag was er een fietstoch gepland met volgwagen, aangezien niet iedereen hetzelfde niveau had is dat soms goed. Als je moe was kon je gewoon in de auto gaan zitten en zo terug naar huis rijden. Er waren ook een 3 bij die nog nooit met een koersfiets gereden hadden en het was eraan te zien. Veel waggelen over de weg en onvoorspelbare bewegingen, remmen in bochten en verkeerde lijnkeuzes in afdalingen.
Het was spannend af en toe, op een gegeven moment lagen we met 3 naast elkaar in een scherpe bocht in hetzelfde baanvak en blokkeerd een van de beginners zijn achterwiel door te remmen en begint uit de bocht te gaan. Uiteraard lig ik net naast hem en ineens zitten we schouder tegen schouder met ons drie en ik maar roepen "niet remmen!!!". Ik probeer zelf recht te blijven en hem de bocht in te duwen maar ondertussen wordt de EJ (de grote baas van Spinn) bijna in het tegemoetkomende verkeer geduwd. Mist op het nippertje een paar spiegels van auto's die naarboven aan het rijden waren. Gelukkig ben ik wat gewoon en EJ is Ex-Noors kampioen Junior, Ex- top 10 in europa en heeft nog de Olympische spelen meegereden toen hij jong was, dus alles is goed gekomen. Maar het is niet alles om met ongetrainde mensen mee te rijden.
Dag 2 ging het wat minder, we waren aan het klimmen en op een gegeven moment rijd Tr. tegen mijn achterwiel, hij was even niet aan het opletten en het was gebeurd. Ik voel iets tegen mijn wiel schuren en ineens hoor ik er daar een paar tegen de grond kletteren met een grote smak. resultaat, 2 kapotte fietsen en 1 gebroken sleutelbeen voor Ke. die achter Tr reed.
Het is niet zo gemakkelijk om direct in groep te leren rijden en alle handgebaren onder de knie te krijgen dus de mannen hebben afgezien.
Dag 3 was de berg-etappe met 2000meter klimmen in volle zon. Natuurlijk had niemand mij gezegd dat we op de top gingen draaien en dezelfde weg terug naar huis gingen rijden. Ik en Ro. reden dus gewoon door en ineens merkten dat er niemand meer achter ons reed. Geen probleem zegt Ro., ik weet een weg naar huis. Yeah right! Wij goed verdwaald, zonder eten en drinken, bijna geen geld, geen pomp of reservebinnenband. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, onze 3,5uur fietstoer is een 8uur fietstoer geworden. :P Zonder Ro. was ik waarschijnlijk niet naar huis gefietst maar met de taxi ofzo. :P
Hij rijd al Trondheim-Oslo (540km) elk jaar sinds 1995, allé, de mens kan fietsen. ^^
Wij thuisgekomen met onze tong tot op de grond, 8 uur fietsen en bijna 4500 hoogtemeters... leuk leuk... Onze collega's lagen plat van het lachen, we moeten er goed uitgezien hebben...
Na Spanje was J&J hier waar we ons ook geweldig mee geamuseerd hebben! Bowlen, eten maken, lachen en zeveren. Lang geleden dat we nog Belgisch bezoek gehad hebben dus het was leuk om nog eens wat echt vlaams te horen. Ik mis ze al ongelooflijk hard ondertussen!
Op het werk zijn we door de eerste rush doorgeraakt zonder al te veel kleerscheuren, ik heb er wel een paar zware weken opzitten nu. Maar vandaag was het plots gedaan, een vreemd gevoel. De meeste dagen sta ik alleen in de werkplaats maar we hebben deze maand fietsen binnengenomen voor 2 mechaniekers. Dus toen ik terug kwam van Altea dan hadden we een week achterstand in de werkplaats. Probeer dat maar eens uit te leggen aan je klanten. Bij deze dus veel overuren en werken gelijk ne zot. Dan ineens vandaag... geen werk meer... alle fietsen waren klaar en we hadden nog een uur over. 1 week achterstand ingehaald op 2 weken op mijn eentje. Daarom nog niets kunnen posten op mijn blog de laatste tijd, ik lig meestal te slapen in de zetel om een uur of 9 's avonds.
Greets!
Monday, 12 March 2012
Pauze?!
"Ik zou graag een onderhoud voor mijn fiets gehad"... "Ok. Hoeveel weken kan je wachten?"
Het is nog maar Maart en dit is hoe het er elke dag aantoe gaat. De zon schijnt en iedereen staat aan te schuiven om zijn fiets op onderhoud te sturen. Allemaal zoals een domme kudde schapen, zeer voorspelbaar, elk jaar opnieuw. Je zou denken, de mensen leren wel vanzelf om hun fiets tijdens de winter binnen te brengen voor onderhoud? Euhmm... nee, dat is een kleine overschatting van de verstandelijke capaciteit van Jan met de Pet.
En maar klagen dat ze zo lang moeten wachten, elke dag opnieuw. Het is niet snel genoeg of te duur.
Wil je snelle service en goede prijzen? Kom langs in de winter. Wil je veel betalen en lang wachten, kom dat bij de start van het seizoen langs met je stalen ros.
Het is vermoeiend want elke dag lijkt er aan die lijst van fietsen maar te groeien en te groeien. Vorige week begon ik maandag met 39 fietsen op de wachtlijst na het weekend. Ik repareer er zo gemiddeld een 14-15 per dag en op woensdag stonder er 45 in de wachtlijst... WTF?!
Ze komen sneller binnen dan dat je ze buiten kan krijgen!!!
Dan verschieten ze dat de prijzen omhoog gegaan zijn in verhouding met vorig seizoen? Als je jaarlijks met een wachtlijst zit van 1maand voor een onderhoud dan moet je iets beginnen doen en dat zijn de prijzen aanpassen.
Alle goeie werkplaatsen in Oslo zitten vol met fietsen en alle mechaniekers verwaarlozen hun vrouwen en kinderen om alles gedaan te krijgen.
Eten en pauze nemen is er niet bij. Dat is bellen met leveranciers, mijn collega's in het oog houden, eten, drinken, antwoorden op vragen en aan fietsen sleutelen tegelijkertijd. Ne mens heeft niet genoeg handen, oren en ogen om alles gedaan te krijgen!
In België sluiten de meeste winkels tijdens de middag maar dat gaat hier bijna niet. Er zijn veel te veel klanten die tijdens hun lunchpauze komen winkelen dus je verliest veel te veel geld met de winkel te sluiten.
De rush-tijden zijn tussen 10 en 11 's ochtends, tussen 11:30 en 13:00 en tussen 16:00 en 18:00.
Daartussenin is het vaak muisstil in de winkel.
We hebben nu ook een actie lopen die deze week verloopt en daar ben ik niet slecht gezind om. We zijn ingeschreven op een zekere website waar mensen aan speciale prijzen waardebonnen kunnen kopen. Wil je ergens goedkoop gaan eten of wil je korting op dit of dat, dan kan je je inschrijven en krijg je kortingen toegestuurd. In ons geval kan je dan een kleine of medium service kopen aan halve prijs.
Onze chef vond dat een geweldig idee! Die website heeft 2000 klanten en die krijgen allemaal dat aanbod toegestuurd. Veel nieuwe klanten! Goed idee!
Eeuhm... neen...
Wie schrijft zich in voor zo een type website? Meestal zijn dat mensen die graag op alles zoveel mogelijk besparen. De meeste zouden een euro in twee bijten bij wijze van spreken.
Met als gevolg dat ik elke dag mag gaan "praten" (lees: uitgescholden worden) door klanten die vinden dat ze die remblokken of versnellingskabel niet zouden moeten betalen en dat dat in die service zou moeten zitten.
Natuurlijk bestellen ook de meeste de kleine service terwijl ze goed en wel weten dat hun fiets de laatste 2 winters heeft buitengestaan in de sneeuw en de 5 jaar ervoor geen onderhoud gehad heeft.
Om eerlijk te zijn ik heb nog maar zelden zoveel schroot bij elkaar gezien. Ik dacht dat het misschien aan mij lag en dat mijn "standaard" misschien wat te hoog geworden was. Maar toen onze duitser die bij ons werkt zei (read in german accent) "I have'z worked in 3 different countriez in 6 different bike shopzz, I have never zeen zo many ZZHIT Bikez!"
Enfin, woensdag gaan we naar Spanje voor 3 dagen te gaan bekomen samen met de hele Spinn groep. Drie dagen zon, zee, fietsen en eten. :D Ik kijk er al naar uit!!!
Greets!
Het is nog maar Maart en dit is hoe het er elke dag aantoe gaat. De zon schijnt en iedereen staat aan te schuiven om zijn fiets op onderhoud te sturen. Allemaal zoals een domme kudde schapen, zeer voorspelbaar, elk jaar opnieuw. Je zou denken, de mensen leren wel vanzelf om hun fiets tijdens de winter binnen te brengen voor onderhoud? Euhmm... nee, dat is een kleine overschatting van de verstandelijke capaciteit van Jan met de Pet.
En maar klagen dat ze zo lang moeten wachten, elke dag opnieuw. Het is niet snel genoeg of te duur.
Wil je snelle service en goede prijzen? Kom langs in de winter. Wil je veel betalen en lang wachten, kom dat bij de start van het seizoen langs met je stalen ros.
Het is vermoeiend want elke dag lijkt er aan die lijst van fietsen maar te groeien en te groeien. Vorige week begon ik maandag met 39 fietsen op de wachtlijst na het weekend. Ik repareer er zo gemiddeld een 14-15 per dag en op woensdag stonder er 45 in de wachtlijst... WTF?!
Ze komen sneller binnen dan dat je ze buiten kan krijgen!!!
Dan verschieten ze dat de prijzen omhoog gegaan zijn in verhouding met vorig seizoen? Als je jaarlijks met een wachtlijst zit van 1maand voor een onderhoud dan moet je iets beginnen doen en dat zijn de prijzen aanpassen.
Alle goeie werkplaatsen in Oslo zitten vol met fietsen en alle mechaniekers verwaarlozen hun vrouwen en kinderen om alles gedaan te krijgen.
Eten en pauze nemen is er niet bij. Dat is bellen met leveranciers, mijn collega's in het oog houden, eten, drinken, antwoorden op vragen en aan fietsen sleutelen tegelijkertijd. Ne mens heeft niet genoeg handen, oren en ogen om alles gedaan te krijgen!
In België sluiten de meeste winkels tijdens de middag maar dat gaat hier bijna niet. Er zijn veel te veel klanten die tijdens hun lunchpauze komen winkelen dus je verliest veel te veel geld met de winkel te sluiten.
De rush-tijden zijn tussen 10 en 11 's ochtends, tussen 11:30 en 13:00 en tussen 16:00 en 18:00.
Daartussenin is het vaak muisstil in de winkel.
We hebben nu ook een actie lopen die deze week verloopt en daar ben ik niet slecht gezind om. We zijn ingeschreven op een zekere website waar mensen aan speciale prijzen waardebonnen kunnen kopen. Wil je ergens goedkoop gaan eten of wil je korting op dit of dat, dan kan je je inschrijven en krijg je kortingen toegestuurd. In ons geval kan je dan een kleine of medium service kopen aan halve prijs.
Onze chef vond dat een geweldig idee! Die website heeft 2000 klanten en die krijgen allemaal dat aanbod toegestuurd. Veel nieuwe klanten! Goed idee!
Eeuhm... neen...
Wie schrijft zich in voor zo een type website? Meestal zijn dat mensen die graag op alles zoveel mogelijk besparen. De meeste zouden een euro in twee bijten bij wijze van spreken.
Met als gevolg dat ik elke dag mag gaan "praten" (lees: uitgescholden worden) door klanten die vinden dat ze die remblokken of versnellingskabel niet zouden moeten betalen en dat dat in die service zou moeten zitten.
Natuurlijk bestellen ook de meeste de kleine service terwijl ze goed en wel weten dat hun fiets de laatste 2 winters heeft buitengestaan in de sneeuw en de 5 jaar ervoor geen onderhoud gehad heeft.
Om eerlijk te zijn ik heb nog maar zelden zoveel schroot bij elkaar gezien. Ik dacht dat het misschien aan mij lag en dat mijn "standaard" misschien wat te hoog geworden was. Maar toen onze duitser die bij ons werkt zei (read in german accent) "I have'z worked in 3 different countriez in 6 different bike shopzz, I have never zeen zo many ZZHIT Bikez!"
Enfin, woensdag gaan we naar Spanje voor 3 dagen te gaan bekomen samen met de hele Spinn groep. Drie dagen zon, zee, fietsen en eten. :D Ik kijk er al naar uit!!!
Greets!
Saturday, 25 February 2012
It's Alive!!!
Wat doen we zoal op een zaterdag? Euhm... aan fietsen prullen?
Hier de vruchten van mijn arbeid op deze zonnige zaterdag:
Vanavond volgt de testrit om eens te kijken wat die verlichting nu juist waard is. :D
Ik ga misschien best nog wel even langs het werk om er spijkerbanden op te zetten want het vriest hier nog 's avonds. Kwestie van niet tegen de vlakte te gaan op de eerste rit.
Zij die zich afvragen waarom er een gewoon MTB krankstel op de fiets staat. Ik had wat problemen met het Alfine krankstel. (lees: te smal) Dus ik ben voor een noodoplossing moeten gaan. Ik had er liever een Truvativ Stylo 1.1 willen op monteren maar ik had er geen. :P
Dus misschien koop ik een gewone 36T bashguard en laat ik het buitenste en binnenste tandblad weg. De verhouding is nu 36T vooraan en 18T achteraan, lijkt goed te gaan. In de zwaarste verhouding is het alleszins wel zwaar genoeg. Met 1 omwenteling van het krankstel leggen de wielen ongeveer 9,4meter af. Dat is vergelijkbaar met een verhouding 50T-11T op een racefiets. ^^
Het gewicht is een mooie 14,5kg al voelt het zo niet aan als je aan het fietsen bent. Misschien niet de lichtste fiets maar je hebt wel alles dat je nodig hebt. Spatborden, Verlichting, Dynamonaaf, Versnellingsnaaf, bagagedrager, schijfremmen,... The works!
Dat was het!
Greets!
Hier de vruchten van mijn arbeid op deze zonnige zaterdag:
Vanavond volgt de testrit om eens te kijken wat die verlichting nu juist waard is. :D
Ik ga misschien best nog wel even langs het werk om er spijkerbanden op te zetten want het vriest hier nog 's avonds. Kwestie van niet tegen de vlakte te gaan op de eerste rit.
Zij die zich afvragen waarom er een gewoon MTB krankstel op de fiets staat. Ik had wat problemen met het Alfine krankstel. (lees: te smal) Dus ik ben voor een noodoplossing moeten gaan. Ik had er liever een Truvativ Stylo 1.1 willen op monteren maar ik had er geen. :P
Dus misschien koop ik een gewone 36T bashguard en laat ik het buitenste en binnenste tandblad weg. De verhouding is nu 36T vooraan en 18T achteraan, lijkt goed te gaan. In de zwaarste verhouding is het alleszins wel zwaar genoeg. Met 1 omwenteling van het krankstel leggen de wielen ongeveer 9,4meter af. Dat is vergelijkbaar met een verhouding 50T-11T op een racefiets. ^^
Het gewicht is een mooie 14,5kg al voelt het zo niet aan als je aan het fietsen bent. Misschien niet de lichtste fiets maar je hebt wel alles dat je nodig hebt. Spatborden, Verlichting, Dynamonaaf, Versnellingsnaaf, bagagedrager, schijfremmen,... The works!
Dat was het!
Greets!
Subscribe to:
Posts (Atom)