Zenuwen en Adrenaline

Hellooooow!

Ja, we zijn er weer en het gaat nog steeds goed. Veel gedaan de afgelopen 2 weken en geen tijd gehad om mijn blog te updaten dus hier gaan we! Vorig weekend was het Trondheim-Oslo en ook al hebben we zelf niet gefietst hebben we ons goed geamuseerd. Een volledig weekend werken voor het team Styrbjørn-Spinn en het was een hele beleving. Even volledig random wat cijfers voorleggen: 540km, 14uur fietsen, 4 lekke banden, 3 reparaties hangend uit de wagen, 250 drinkbussen klaarmaken, 200 boterhammen smeren, 8 bevoorradingen, 30rijders en 25 over de finish, 12 teams voorbijgestoken, 6 volgwagens, 18 reservewielen klaarmaken, 5:00 in de ochtend opstaan, 3de plaats, 15minuten achter team Rye Xp. Dat schept zo'n beetje een beeld wat ons bezighield in het weekend. :D

Trondheim-Oslo is beenhard en de grootste 5 teams gaan er elk jaar keihard voor. 540km zonder stoppen of rusten, de 8 bevoorradingen gebeuren al rijdend en met overleg met de rijders om te zien wat ze willen hebben. De 6 wagens waren verbonden met intercom met de rijders zodat we altijd op de hoogte waren als er iets gebeurde in het peleton. Alle teams vertrekken met 5-10min intervallen en wij vertrokken als 14de. Het support team was goed en ik was mee als enige mechanieker voor onze ploeg. We wisselden een wiel in minder dat 15seconden, dan bedoel ik 15 seconden vanaf de rijder de kant in rijd om te stoppen.
Ik was zwaar onder de indruk van de meeste rijders die meewaren, meer afgetraind kan je niet zijn denk ik. De meeste hebben de race al een keer of 3 gedaan en de gemiddelde leeftijd was 35 denk ik. Enfin, volgend jaar gaan we zelf proberen rijden denk ik zo.

Deze week al goed aan het trainen geweest, een dikke 12uur in het zadel, ook al moest ik spijtig genoeg weer veel werken. Zelfs gisteren (zaterdag) was ik 5 minuten op het werk om mijn sleutels komen ophalen en heb ik nog aan een klant zijn fiets bezig geweest. Moeilijk om te negeren als je iemand iets ziet prutsen aan een dure fiets terwijl ze er geen verstand van hebben. Soms denk ik dat het eens dringend tijd is dat ze bij ons op het werk eens een opleiding krijgen. Elke dag komen ze met zo'n ondoordachte vragen af (zowel de klanten als de mensen die boven in de winkel werken) en dan moeten wij in de werkplaats proberen ontcijferen wat ze nu eigenlijk moeten hebben. "Ja, euh... ik hem remblokken nodig voor mijn schijfremmen." Ok?, Shimano, Avid, Formula, Hayes, Hope,... welk model? welk jaar? serienummer? mechanish of hydraulish?. Dat weten ze niet en ze hebben hun oude blokjes ook niet bij. Dan staan ze daar en zeggen ze "ja het is een Hard Rockx van 2005..." Ze verwachten dan dat wij weten welk merk welke remmen gebruikten in welk jaar. Good Luck!
Dan vraag ik mij van tijd af hoe die dan in godsnaam zelf hun fiets willen repareren als ze niet eens weten waarmee ze bezig zijn...
Gisteren ook, dan was ik de bossen aan het verkennen hier in Nordmarka en dan fietsen er zo mensen je voorbij met slepende en piepende schijfremmen, op fietsen waar ik nog niet in 100jaar een bos mee zou inrijden en zeker niet stijle afdalingen en singletracks.

Vandaag was het een kalme dag en hebben we eens de tijd genomen om het huis op te kuisen en de fietsen hun onderhoud te geven. De buren stonden nogal te kijken als ik één voor één al mijn fietsen buiten aan het uitstallen was om te kuisen, te smeren en af te stellen. Dan ook maar eens de moeite genomen om de andere mountainbike ook eens vast te leggen op de gevoelige plaat.

Stalen On One 456 met een beetje random componenten. Spijtig dat ik met mijn cheap camera de kleur niet goed kon vastleggen want het is eigenlijk een cool bruin metallic met glitter. Deze winter worden er nog wat lichte wielen voor gevlochten met goudkleurige naven. Heb hier ondertussen ook nog een gouden balhoofdlager liggen van Hope.

De Racefiets heeft ondertussen ook een updateje gekregen met groene stuurtape. Just because I can!

Ondertussen ook een setje Speedplay pedalen aan het testen. Rode pedalen passen totaal niet maar ik heb ze geleend van een kameraad omdat hij ze niet gebruikt en ik misschien een setje wou kopen. Had een beetje last van mijn knie bij het gebruiken van mijn Shimano pedalen. Met Speedplay pedalen kan je zelf instellen hoeveel vrijheidsgraden je wilt hebben en ik moet zeggen dat ik voorlopig nog geen last heb gehad. Heb er wel nog maar een dikke 7 uur mee getraind dus zal nog een beetje moeten testen. Ze zijn ook een 100gr lichter dan mijn Shimano pedalen, dat helpt mentaal ook natuurlijk. :D

Op het werk nog een fiets opgebouwd voor de noorse grindwegen in de bossen, een vaste vork voorraan en zoveel mogelijk lichte komponenten. Resultaat was een mtb rond de 6,9kg of 7,8kg met verende vork. Altijd leuk om aan zo'n projectjes te werken. Morgen op het werk moet ik bijvoorbeeld een ridley helium opbouwen met Mavic Cosmic Carbone Ultimate wielen, Shimano DI2 en Powertap krank. 90.000NOK! It's gonna be fun!

Oh en als je mij niet veel online ziet dan is dat volledig normaal, de onderburen zijn 3 weken op vakantie en ze hebben per ongeluk de draadloze router uitgezet. Dus ik heb alleen internet op mijn pc via mijn gsm. :(

Greets!