Blåfjell

Ondertussen nog een korte update met de laatste nieuwe weetjes.
Zondag vertrek ik naar België! Eindelijk vakantie na een lange seizoensstart. Het is weer eventjes genoeg geweest dus het is tijd om te ontspannen en te genieten van het gezelschap van mijn famillie.

Dit weekend was het I. haar verjaardag en hebben we daarvan geprofiteerd om nog eens wat Belgische wafels te bakken.

Ik had er wat veel gebakken dus we hebben er wat aan de buren kunnen uitdelen en ik heb er nog wat meegenomen wanneer we zondag op fietstoer waren op Blåfjell. Het was spijtig genoeg niet mijn weekend want halverwege gaf ons nieuw wafelijzer de geest. 2 Keer gebruikt en plots, niets meer, lampje uit en geen leven in te krijgen. Ik maar vloeken en doen, zo snel geven we ons niet op. "Waar zijn mijn schroevendraaiers!!!" Op een paar minuten tijd lag het hele wafelijzer uitgespreid over het aanrecht met draden en schroefjes overal. Maar de dader was gevonden, 2 kabels die slecht aan elkaar gezet waren zorgden voor een slecht contact. Ik direct naar de winkel met I. om wat onderdelen te gaan kopen en dan direct in gang geschoten met de reparatiewerken. Uiteindelijk werkte het toch terug en heb ik met een gerust hartje de rest van mijn wafels kunnen verder bakken!

Toen het wafelijzer gerepareerd was had ik besloten om wat aan mijn pc te werken om wat updates uit te voeren en een nieuwe harde schijf in te bouwen. (Een Intel 520 SSD voor de kenners. ;P ) Maar dat was buiten mijn moederbord gerekend dat ineens wat kuren begon te vertonen. (De niet-nerds kunnen dit stuk overslaan) Ik had mijn Bios ge-update naar de nieuwste versie maar ineens kreeg het moederbord haar vodden en kon ze niet meer kiezen tussen mijn grafische kaart (PCIe) en mijn iGPU op mijn moederbord. Met als gevolg dat mijn pc werkte maar ik geen beeld had. Je hoorde windows inloggen maar er verscheen geen beeld. Hoewel mijn beeldscherm zei dat er signaal was maar geen data. Frustrerend? Ja! Dan maar mijn andere uitgang proberen maar dat hielp ook niet. De iGPU gaf ook geen beeld. Blijkbaar kon mijn mobo niet kiezen en werkte dus geen enkele van de 2.
Uiteindelijk mijn PCIe kaar in een ander slot ingebouwd en de Bios gereset en toen Eureka! Beeld! Na eindeloze instellingen in de BIOS verandert te hebben met verschillende succesrate er dan toch in geslaagd om de iGPU volledig buiten spel te zetten en voorlopig lijkt het te werken... voorlopig...

Zondag dan met mijn baas en 2 kameraden van ons gaan fietsen bij hem in de buurt. Daarna gevolgd door een korte BBQ met de hele famillie. Lekker gezellig en geweldige trails. Hier wat foto's:

Uitgeput na een lange stijle klim.

De Remedy!

 Mijn fietsje, binnenkort bijna 3 seizoenen oud maar nog steeds als nieuw. verbazingwekkend aangezien die al meerdere keren in een paar struiken en tegen een paar bomen geparkeerd is geweest. :P Natuurlijk wel hier en daar wat krassen en zelfs blutsen maar dat hoort erbij.

 M. als eerste van de kleine drop in een reeks van 4 recht na elkaar. Geweldige trails en tot nu toe de beste toer van het jaar! Maar eind Augustus trekken we naar de bergen voor een heel weekend met meerdere beklimmingen en afdalingen, ik kijk er zeer naar uit! We hebben het al 2 jaar zitten plannen maar eindelijk komt het er van. Hopelijk zit het weer wat mee!

De verdwaalde mechanieker in volle vaart!

M. aan het tonen hoe de profs het doen. :P

Stijl naar beneden op een rotswand met losliggend mos.

De foto's doen de hellingsgraad geen eer aan. Dit was STIJL!!!

Men baas zijn fietsje... Hoezo flashy?

Gewicht naar achter, remmen lossen en gaan!

E. aan het tonen wie er de baas is. :)

M. was onderweg lek gereden, maar geen probleem zegt hij...

 M. traint vaak op koorddansen met als specialiteit "slackline", iets zegt me dat die mens wat evenwicht heeft.

Even rusten na de bocht gemist te hebben.

 Een meter verder en ik had er niet meer zo proper uitgezien. Heerlijke modderpoel waar je tot aan je wielnaaf inzakt. :)

Gekke mannen. :)

Greets!
en misschien tot zondag?!

Rotten Egg

"Last one down the hill is a rotten egg!!!" klonk het daarnet toen we op de top van Barlindåsen stonden. Js. begon als een gek te fietsen om iedereen voor te zijn op de singletrack met mij letterlijk in het kielzog door de modder en het stromende water. Het had gisteren avond goed gestormd en alles lag er nat en glad bij, met een paar enorme modderpoelen om in volle vaart door/over te surfen en overal grote wortels die je gemakkelijk onderuit konden vegen. Ik werd gevolgd door Je. met zijn gekke Jack Russell terriër "Eva" en onze Poolse mechanieker Lu..
Het was zalig en de afdaling is het 2 uur steil en technisch klimmen meer dan waard. Al had ik wel onderweg even een klein meningsverschil met een boom... ik vond namelijk dat hij wat te dicht bij de singletrack groeide maar hij zag het probleem niet. met als gevolg:

Een korte "huidpeeling" :P

Maak je geen zorgen, de boom maakt het goed! Hij was wel even verschoten van mijn "brute argumentatie" maar we hebben eens goed geknuffeld en dan was alles bijgelegd. :D

Eva de gekke Jack Russell kwam mij gelukkig wat bijstaan. :)

Alleen even de wonde schoon schrobben in de douche was even wat minder leuk, leuk met zo stukjes schors en weet ik wat nog allemaal in je arm.

Maar ja, dat is een deel van de sport. In het vervolg ga ik die boom vermijden. :P

Greets!!!

Trondheim-Otta

Jaja, Trondheim - Oslo was dit jaar weer iets korter voor mij. Was het hele weekend ziek en had problemen met mijn maag. Zaterdag ochtend dan toch maar beslist om te starten om de ploeg toch zoveel mogelijk te helpen. Na een 250km fietsen was de pijn niet meer te verdragen en ben ik moeten stoppen. Echt spijtig, een heel jaar training voor niets. Door het slechte weer ging het traag en ik heb mij dan de laatste 50-60km opgeofferd en mij voorraan gelegd. Ik dacht, als ik dan toch niet kan uitrijden dan geef ik gewoon nog alles wat ik heb zodat de andere wat kunnen rusten. Het weer stak dik tegen dit jaar en we hadden 40km/h tegenwind recht van de start bijna heel de weg tot aan Lillehammer. Toen de wind ineens ging liggen opende de hemel zich en heeft het 180km geregend met tussenpauzes. Veel slechter weer had het niet kunnen zijn.
Uiteindelijk hebben de mannen het uitgereden met 5 stuks en op een tijd van 24uur.

Tegen volgend jaar eens een paar onderzoeken laten doen om te kijken wat het probleem zou kunnen zijn. 150-200km fietsen gaat zonder problemen, na 200 geeft mijn maag er gewoon de brui aan en is het onmogelijk om nog door te fietsen. Miserie want de beentjes waren goed dit jaar.

We laten het niet aan ons hart komen en we zijn alweer aan het trainen. deze week een 20 uur gefietst, verdeeld over mijn koersfietsen en MTB's. :D
Gisteren nog een 4 uur gaan rijden met L. onze nieuwe Poolse fietsenmaker van op het werk. Hij reed normaal alleen maar cross-country maar wou samen met ons eens wat ruigere singletracks en trails proberen. Hij weegt er nu nog een 109kg maar na een paar weken zoals deze denk ik dat er niet veel meer zal van overschieten. :P
Zijn "weapon of choice":
 Norco Range 1

onder het motto "I am a big guy, I need a big fork!" heeft hij gekozen voor een iets meer All Mountain/freeride fiets die klimt als een cross country fiets en afdaalt als een DH fiets.

Woensdag waren we gaan fietsen met J. van het werk die een geweldig goede mtb'er is. Heeft 5 jaar als "cyclebum" geleefd, rondtrekkend van hier naar daar om te fietsen. Alleen met een rugzak met spullen en zijn Downhill fiets. :D
Om het zo te zeggen: Die kerel is goed!!!
Hij had een paar trails gevonden die de moeite waar waren met een paar extreme afdalingen en prachtige technische singletracks. Geweldig om gewoon recht na het werk de fiets op te springen en met een paar man de bossen in te trekken om te rijden tot de zon ondergaat.

Morgen trekken we nog eens naar Barlind Åsen om wat te gaan rijden. Nu I. in duitsland zit met YFU als groepleider moet ik de tijd gebruiken om zoveel mogelijk te gaan fietsen. :)

Vorige week nog een iets "grappig" voor, ik heb onlangs mijn 1 maand oude HTC One X (GSM) moeten terugsturen voor reparatie. (Hiervoor) Maandag kreeg ik dan ineens het bericht dat er een pakje voor mij klaarlag op de Post. Ik dacht natuurlijk direct dat ik mijn gsm terug kreeg maar niets was minder waar. Ik kreeg een gigantische envelop met daarin mijn "leen-mobieltje" een Nokia 1110i van 2006 met een zwart-wit scherm. :) Ter waarde van €25 in 2006, nu misschien €1? Met een begeleidende brief waarin stond dat als ik de telefoon niet terug leverde dat ik een boete moet betalen van €160. :P Yeah Right!
Zij hebben mijn gsm van NOK 6500 en ik krijg een half-afgebroken en bekraste Nokia van 2006. Goeie deal!!! :P


Greets!!!