*Kuch* *Kuch*

We zijn het nieuwe jaar weer goed ingezet met een stevig virus, moet een streng van Ebola-zwijn griep-sars geweest zijn denk ik want ik heb van donderdag namiddag bijna niks meer kunnen doen. Heb een heel weekend bijna niet uit de zetel kunnen komen. Liters met slijm gemaakt en genoeg warmte geproduceerd om het hele apartement te verwarmen. We zijn normaal bijna nooit ziek, maar als je iets doet moet je er wel voor gaan hé. We leveren hier geen half werk! Normaal ben ik een konijn met 12 duracell batterijtjes teveel maar nu was ik niet voorruit te branden. Natuurlijk blijft er dan veel werk liggen en erger je je dood omdat je tijd aan het verspillen bent. Maar goed we zijn er bijna vanaf en normaal gezien ben ik vanaf morgen terug aan het werk.

I. die is druk bezig met leren op school. Ze is sinds dit Semester Master student! Joepie!!! Nog maar 2 jaar en dan is ze Master in de Linguididinguidi of zoiets... enfin iets met taal. :D Ze is ook aan het proberen om van haar Facebook verslaving af te geraken, wat ik alleen maar kan aanmoedigen. Niets jaagt me meer op stang dan staan te wachten op iemand die dan nog snel even zegt "wacht ik moet mijn facebook nog controleren...." Prioriteiten?! Ondertussen zou ik dan wat meer moeten bloggen, we zullen elkaar in het midden moeten ontmoeten denk ik dan.

Vanaf vorige week mijn nieuw plastic fantastic racefiets in ontvangst genomen en hij ziet er goed uit!
 

Een 2011 Noah RS zoals ik een paar posts terug al wel eens vermeld heb. Ik kon dit jaar niet goed kiezen welke fiets ik wou maar dan uiteindelijk maar toch voor de Ridley gekozen. Hij zag er gewoon te goed uit met die hoogprofiel wielen. ^^
Normaal komt die met iets andere componenten maar als je dan toch delen aan het wisselen bent kan je hem evengoed helemaal personaliseren. Ik zit nog te wachten op een nieuwe zadel van Prologo (net besteld van onze nieuwe leverancier) want een wit zadel en zwarte stuurtape dat matcht niet 100%. :D
(altijd een excuus om iets nieuw te kopen. :P) Nieuw zadel is een Prologo Scratch Pro met carbon rails. De fiets weegt 7,9kg met pedalen en drinkbushouders. Misschien niet de lichtste fiets maar ik denk dat dat meer dan licht genoeg is voor een amateur zoals ik. De wielen alleen al wegen 1790gr voor een setje en dat is zwaar! (relatief mss maar toch) Nu hopen dat de sneeuw snel smelt en dan kunnen we gaan rijden, alhoewel ik denk dat dat niet vóór April gaat zijn. Moesten de wegen nu eens zout-vrij blijven dan zou ik mijn spijkerbanden eens van stal halen, maar voorlopig staat mijn cyclocross mooi binnen op de rollen.

Vorig weekend hadden we onze eerste vergadering met onze nieuwe amateur fietsploeg voor Trondheim-Oslo 2011. (Juni) Dit jaar zal ik geen mechanieker spelen maar zelf meerijden, 540km van Trondheim naar Oslo. We hebben ons gezet op een tijd tussen de 19 en de 20 uren dus het zal trainen worden wat de klok slaagt. We zullen met 2 groepen rijden en 2 volgwagens zodat we van eten en drank kunnen voorzien worden onderweg. De 2de groep gaat niet even snel rijden als ons maar gewoon proberen de rit uit te rijden. Als er dan iemand in groep 1 afvalt dan kan die nog aanpikken bij de 2de. De snelste semi-prof ploegen (zoals die waar ik normaal mechanieker voor ben.) die doen er een 13-14uur over. Ik moet zeggen dat ik zwaar respect heb voor die mannen want met momenten hadden we problemen met de auto om ze te kunnen volgen. Voor diegenen die even snel rekenen is dat +- 40km/h gemiddeld over 540km. :D Daarin zit dan een zware zware klim tot iets over de 1000m. Allé eigenlijk is de eerste 200km gewoon bergop. :D Het uitzicht daarboven is echt adembenemend, alleen al daarvoor zou ge willen meedoen! Zoek maar eens op in google images Dovrefjellet, ge zult zien wat ik bedoel.

Het gaat plezant worden en ik kijk er naar uit, klinkt misschien vreemd maar toch.

Vanaf morgen aan het werk en woensdag direct al naar het hoofdkantoor in Sandnes voor 2 dagen door te brengen samen met alle mechaniekers in de Spinn groep. We gaan bespreken wat er gaat gebeuren dit jaar en hoe we alles gaan aanpakken zodat het in alle winkels grotendeels hetzelfde is. Ook al is dat moeilijk want in Oslo is de fietscultuur heel anders dan aan de west-kust.
Sinds vorige week kunnen we ook DTSwiss vorken en dempers onderhouden, konden we daarvoor ook al maar nu hebben we een "opleiding" gehad. :P
Volgende week is het de beurt aan SRAM en RockShox en dan ergens tegen eind februari gaan we op Fox Racing Shox cursus. Dus binnenkort kunnen we praktisch alle merken onderhouden. ^^
Hoewel iedereen met een beetje technisch inzicht en een werkplaats handleiding dat kan is er een verschil tussen mogen doen en kunnen doen. Met het zicht op garantie dan. De meeste vorksystemen zijn zo wat hetzelfde maar fox mochten we tot dit jaar niet opengooien omdat de klant anders geen garantie kreeg van de leverancier. Alles moest worden ingezonden naar hun voor service. (Belachelijk)

Enfin, ik ga het hierbij laten voor vandaag!

Ik ga jullie alleen nog een leuk fietsmerk meegeven: Zullo

Nieuwjaar

We zijn het nieuwe jaar ingegaan met slecht nieuws, op 1 Januari 2011 overleed mijn Grootvader. Ik heb al een hele tijd iets willen schrijven maar ik krijg het nooit verwoord. Hij was een fantastische mens die je alles kon vragen; want hij kon ook alles. Ik herinner me nog dat we vroeger zaten te studeren aan onze bureaus die hij voor ons had gemaakt. Opa kon fantastisch goed overweg met hout, alles wat je nodig had, hij kon het maken! Veel van de kinderen en kleinkinderen hebben van hem mogen leren en hij stond altijd klaar om te helpen. Ik herinner hem altijd als een man die weinig woorden gebruikte maar je wist altijd wat hij bedoelde. De laatste jaren was hij ziek en kon hij nog weinig doen, je zag dat hij het er moeilijk mee had want hij wou nog graag alles doen. Af en toe was hij aan de betere hand en dan kon hij geen 5minuten stilzitten, ook al zei ons oma dat hij het kalm aan moest doen. Heel zijn leven heeft hij bijzonder hard gewerkt en hij deed het met plezier. Ik vermoed dat ik veel van zijn genen en karakter heb meegekregen en ik ben daar fier op! Als ik hem herinner zal dat niet zijn als mijn zieke opa maar als de ijverige  opa in de fleur van zijn leven, klussend in zijn garage.  Ik denk dat niemand ooit iets slecht over hem zou kunnen zeggen want iedereen hield van hem. Opa, we gaan je missen! Heb het goed daar waar je bent!

Spijtig ga ik er op vrijdag niet bij kunnen zijn bij zijn herdenking, maar ik hoop dat mijn familie mij dat niet kwalijk neemt. Iedereen, draag veel zorg voor mijn Oma want ook zij verdient zo iets niet niet. Hopelijk weet ze dat we er voor haar zijn, ook al is zo'n verlies nooit te troosten.

...